Certyfikat rezydencji podatkowej

Certyfikat rezydencji podatkowej

Wprowadzenie obowiązku posiadania przez płatnika, dokonującego wypłat na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, zaświadczenia o faktycznym miejscu rezydencji podatkowej odbiorcy tego rodzaju płatności (certyfikat rezydencji), w przypadku gdy płatnik w stosunku do tych płatności zamierza zastosować postanowienia danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wywołało i wciąż wywołuje wiele kontrowersji.

Z dochodzących wciąż informacji wynika, że jest to traktowane jako dodatkowy obowiązek nałożony na podatników, którego głównym celem jest utrudnienie w dokonywaniu tego rodzaju płatności i narzucenie na podatników dodatkowych obciążeń związanych z poborem podatków, bez jakiegokolwiek realnego uzasadnienia. Tym samym wprowadzenie tego wymogu prowadzi jedynie do zwiększonej biurokracji, nie poprawiając, lecz wręcz psując istniejący dotychczas stan prawny w tej materii.

GENEZA CERTYFIKATU

Wydaje się tu potrzebne krótkie przybliżenie genezy i charakteru instytucji certyfikatu rezydencji, która wbrew niektórym opiniom jest rozwiązaniem niezwykle prostym i przede wszystkim skutecznym w zwalczaniu nadużyć przy korzystaniu z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.