Zwolnienia podmiotowe

Zwolnienia podmiotowe

Podatek od towarów i usług jest podatkiem powszechnym, co oznacza, że z zasady obejmuje każdą sprzedaż towaru i świadczenie usług (zakres przedmiotowy) oraz każdy podmiot dokonujący takich czynności (zakres podmiotowy). Od zasady tej ustawa z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) oraz wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze przewidują liczne wyjątki w postaci zwolnień od podatku. Zamknięty katalog zwolnień podmiotowych zawiera art. 14 ustawy o VAT.

Zwolnienia podmiotowe (poza jednym wyjątkiem) znajdują zastosowanie w odniesieniu do wszystkich podatników VAT, bez względu na ich formę prawnoorganizacyjną, jednak w praktyce korzystają z nich przede wszystkim osoby fizyczne oraz spółki osobowe takich osób, tj. jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej.

WARTOŚĆ SPRZEDAŻY TOWARÓW I USŁUG

Na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy od podatku są zwolnieni podatnicy ze względu na łączną wartość sprzedaży osiągniętą w poprzednim roku podatkowym. Kryterium, na którym oparto zwolnienie, jest więc obrót z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uzyskany w poprzednim roku podatkowym. Przez rok podatkowy należy rozumieć rok kalendarzowy, chyba że podatnik na podstawie odrębnych przepisów wybrał rok podatkowy nie będący rokiem kalendarzowym (art. 4 pkt 9 ustawy).

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2001 r. brzmieniem art. 14 ust. 1 pkt 1, ustalonym mocą ustawy z 17 listopada 2000 r. (Dz.U. Nr 105, poz. 1107), zwolnieni od podatku są podatnicy, u których wartość sprzedaży towarów, a także wartość eksportu towarów i usług nie przekroczyły łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10 000 euro. Jednocześnie na mocy znowelizowanego art. 14 ust. 11 pkt 1 ustawy Minister Finansów został zobowiązany do określenia, w drodze rozporządzenia, w terminie do 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, kwoty uprawniającej według ust. 1 pkt 1 do zwolnienia, obliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października, w zaokrągleniu do 100 zł. Minister Finansów wykonał tę delegację, wydając 7 grudnia 2000 r. rozporządzenie (Dz.U. Nr 115, poz. 1202), w którym określił wartość sprzedaży towarów i usług uprawniającą do zwolnienia w kwocie 39 800 zł. Rozporządzenie weszło w życie od 1 stycznia 2001 r. Przypomnijmy, że do 31 grudnia 2000 r. kwota ta wynosiła 80 000 zł. W wyniku wspomnianej nowelizacji uległa zatem zmniejszeniu o połowę.