Zeznanie roczne CIT-8

Zeznanie roczne CIT-8

Podstawowe kategorie w zeznaniu podatkowym CIT-8 to: przychód, koszty uzyskania oraz dochód (strata). Przychody i koszty uzyskania powinny wynikać wprost z prawidłowo prowadzonej ewidencji rachunkowej.

EWIDENCJA RACHUNKOWA

Zgodnie z art. 9 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a–16m. Gdy na podstawie prowadzonej ewidencji nie można określić dochodu (straty), organy podatkowe mogą określić dochód (stratę) w drodze oszacowania.

Ewidencją rachunkową, o której była mowa, są księgi rachunkowe prowadzone na podstawie ustawy z 24 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 ze zm.). Księgi te powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. Księgi uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Ponadto muszą być sprawdzalne, tzn. umożliwiać stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosowanych procedur obliczeniowych. By móc księgę główną oraz księgi pomocnicze uznać za bezbłędne, należy wprowadzić do nich w sposób kompletny i poprawny wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania dowody księgowe dotyczące operacji gospodarczych dokonanych w miesiącu, a ponadto zapewnić ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych.