wyjaśnienia

Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą to bolączka estońskiego CIT

Identyfikacja takich wydatków przez cały czas budzi wątpliwości podatników, których nie są w stanie całkowicie rozwiać kolejne interpretacje indywidualne. Pomocne w tej kwestii może być zaś sięgnięcie po kryterium celowości fiskalnej

Zagadnienie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest niezwykle istotne dla każdego podatnika, który wybrał jako formę opodatkowania ryczałt od dochodów spółek. W sierpniu rozpaliła emocje przynajmniej części osób zajmujących się podatkami interpretacja indywidualna w tym zakresie, którą dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał 9 sierpnia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.352.2024.1.MBD). Otóż organ zgodził się w niej ze stanowiskiem wnioskodawcy, że w jego przypadku zapłacone kary umowne nie generują dochodu do opodatkowania estońskim CIT, a dokładniej, że nie stanowią one wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W skali mikro (tj. w odniesieniu konkretnie do takich wydatków, jakimi są kary umowne) interpretacja ta może mieć pewne znaczenie, jednak moim zdaniem znacznie mniejsze, niż jest to prezentowane w części komentarzy. Z kolei w skali makro (tj. dla ogólnej wykładni i stosowania pojęcia dochodów z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą) nie można mówić o żadnym przełomie.