CYKL: Dokąd zmierza podatek u źródła

Kiedy odbiorca dywidendy ma prawo do zwolnienia

Chociaż z przepisów nie wynika, by musiał być jej rzeczywistym właścicielem, to organy oczekują, że płatnicy będą weryfikować ten status podatnika. Z kolei orzecznictwo nie daje jednoznacznej odpowiedzi, czy te wymagania są uzasadnione

Wraz z nowelizacją przepisów dotyczących zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, która miała miejsce 1 stycznia 2019 r., ustawodawca wprowadził wiele dodatkowych wymogów koniecznych do spełnienia przez podatników w celu zastosowania preferencji w podatku u źródła. Jednym z nich jest to, żeby podmiot dokonujący wypłaty należności (w tym m.in. dywidend) dochował należytej staranności przy weryfikacji zastosowania preferencyjnej stawki lub zwolnienia z podatku u źródła. Przy czym pojęcie należytej staranności nie zostało doprecyzowane przez ustawodawcę. Wskazał on jedynie, że przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez podmiot otrzymujący należności oraz powiązania istniejące pomiędzy podmiotem dokonującym wypłaty oraz podmiotem otrzymującym daną należność.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT w celu zastosowania zwolnienia z podatku u źródła przychodów z tytułu dywidend konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

• wypłacającym dywidendę musi być spółka mająca siedzibę lub zarząd w Polsce;
• uzyskującym przychody z dywidend jest spółka podlegająca w Polsce lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
• spółka uzyskująca przychody z dywidend posiada bezpośrednio minimum 10 proc. udziałów (akcji) w kapitale spółki, która wypłaca dywidendę przez minimum nieprzerwany okres dwóch lat (warunek posiadania udziałów nieprzerwanie przez dwa lata może być spełniony również po wypłacie dywidendy);