Poradnia ze sprawozdawczości

Czy w sprawozdaniu kwartalnym Rb-N (jednostkowym i organu) należności długoterminowe na koniec danego okresu sprawozdawczego (np. III kwartał) muszą być zbieżne z saldem Wn konta 226, czy wystarczy, że dane te będą zgodne tylko na koniec roku? Zdarza się bowiem, że Rb-N nie wykazujemy w trakcie roku ww. danych.

Konto 226 jest oznaczone jako: „Długoterminowe należności budżetowe”. Z jego opisu wynika, że służy ono do ewidencji długoterminowych należności lub długoterminowych rozliczeń z budżetem. Na stronie Wn konta 226 ujmuje się w szczególności długoterminowe należności – w korespondencji z kontem 840, a także przeniesienie należności krótkoterminowych do długoterminowych – w korespondencji z kontem 221. Na stronie Ma konta 226 ujmuje się w szczególności przeniesienie należności długoterminowych do krótkoterminowych – w korespondencji z kontem 221. Konto 226 może wykazywać saldo Wn, które oznacza wartość długoterminowych należności. Ewidencja szczegółowa do konta 226 powinna zapewnić możliwość ustalenia stanu poszczególnych należności budżetowych.

Jeśli chodzi o aspekt sprawozdawczy, to na uwagę zasługuje rozporządzenie ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej z 17 grudnia 2020 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych. Z tego aktu wykonawczego wynika, że sprawozdanie Rb-N to kwartalne sprawozdanie o stanie należności oraz wybranych aktywów finansowych. Wzór sprawozdania stanowi załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia. Z punktu widzenia poruszonej problematyki znaczenie mają przede wszystkim regulacje prawne, tj. par. 2 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz par. 12 ust. 1–2 załącznika nr 8 do tego aktu prawnego (instrukcja sporządzania sprawozdań). Z pierwszego przepisu wynika, że sprawozdania Rb-Z, Rb-UZ, Rb-N oraz Rb-ZN są sprawozdaniami wykorzystywanymi dla celów statystycznych. Podstawą sporządzenia sprawozdań jest ewidencja księgowa jednostki oraz sprawozdania lub inne wiarygodne dokumenty poświadczające istnienie danego zobowiązania lub należności. W drugiej grupie przepisów zaś postanowiono, po pierwsze, że w części A sprawozdania Rb-N należy wykazać wartość nominalną należności oraz wybranych aktywów finansowych, zwanych dalej „należnościami”, jednostki na koniec danego okresu sprawozdawczego według poszczególnych tytułów (układ przedmiotowy) oraz wobec grup dłużników (układ podmiotowy). Po drugie, w sprawozdaniu Rb-N w pozycjach odnoszących się do należności według poszczególnych tytułów wykazuje się kwoty należności ogółem, w tym należności długoterminowe, przy czym przez pojęcie należności długoterminowych rozumie się należności, których pierwotny termin spłaty czy też wykupu jest dłuższy niż rok. Przez pierwotny termin zapadalności, tj. spłaty lub wykupu, należy rozumieć termin wynikający z umowy, do końca którego dłużnik zobowiązał się spłacić dane zobowiązanie, niezależnie od harmonogramu spłat. W przypadku zmiany umowy za pierwotny termin zapłaty należności uznaje się nowy termin wynikający ze zmiany umowy liczony względem terminu powstania zobowiązania do płatności.