aktualności

Przy estońskim CIT korekta może wymknąć się rozliczeniu podatkowemu

Mimo zmian w przepisach dotyczących ryczałtu od dochodów spółek nadal brakuje szczegółowych unormowań, które regulowałyby prawa i obowiązki fiskalne na przełomie stosowania dwóch metod opodatkowania. Pewnym wskazaniem może być tutaj odpowiedź MF

Spółki, które wybrały estoński CIT, nie wiedzą, jak mają się zachować w sytuacji, gdy w roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek wystawią lub otrzymają faktury korygujące dotyczące przychodów i kosztów podatkowo ujętych w poprzednim okresie, tj. gdy rozliczały CIT na zasadach ogólnych. Skąd biorą się te wątpliwości? Otóż zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 326; dalej: ustawa o CIT) podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d ustawy o CIT. Innymi słowy, w szczególności nie mają do niego zastosowania ogólne reguły opodatkowania CIT, a w ramach nich zasady identyfikacji przychodów i kosztów podatkowych. Wynika z tego, że w przypadku rozliczenia korekt przychodów czy kosztów przez podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek nie stosuje się art. 12 ust. 3j–3m czy art. 15 ust. 4i–4l ustawy o CIT. Przypomnieć należy, że –w pewnym uproszczeniu – według regulacji wskazanych w poprzednim zdaniu o dacie ujęcia korekty przychodu i kosztu w pierwszej kolejności decyduje przesłanka ich dokonania. Przy czym kluczowe znaczenie ma to, czy korekta jest powodowana błędem rachunkowym bądź inną oczywistą omyłką, czy może wynika z innych okoliczności.