Nie ma prostego rozwiązania na dodatek węglowy w księgowości

Na forach pojawiają się różne pomysły odnośnie do jego klasyfikacji. Co do zastosowanego paragrafu większość księgowych wskazuje na 218. Wątpliwości budzi jednak właściwy dział i rozdział

Redakcja DGP poprosiła o wskazówki Ministerstwo Finansów. Nie czekając jednak na stanowisko w tej sprawie (w dniu, w którym zamykaliśmy ten numer KB, odpowiedzi jeszcze nie było), postanowiliśmy sami wskazać rozwiązania, które można w bezpieczny sposób zastosować. Przy czym i tak każde z nich warto skonfrontować ze stanowiskiem właściwej miejscowo regionalnej izby obrachunkowej, bo mogą występować różnice w ocenie tego zagadnienia.

Status środków

W pierwszej kolejności należy przeanalizować ustawę z 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (dalej: ustawa z 5 sierpnia 2022 r.), a zwłaszcza jej art. 2 ust. 1, któremu ostatnio zostało nadane nowe brzmienie ustawą z 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (w dniu oddawania numeru do druku ustawa czekała na publikację w Dzienniku Ustaw). I tak: zgodnie z tym przepisem dodatek węglowy przysługuje osobie w gospodarstwie domowym w przypadku, gdy głównym źródłem ogrzewania gospodarstwa domowego jest kocioł na paliwo stałe, kominek, koza, ogrzewacz powietrza, trzon kuchenny, piecokuchnia, kuchnia węglowa lub piec kaflowy na paliwo stałe, zasilane paliwami stałymi, wpisane lub zgłoszone do centralnej ewidencji emisyjności budynków (o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków), do 11 sierpnia 2022 r., albo po tym dniu - w przypadku głównych źródeł ogrzewania wpisanych lub zgłoszonych po raz pierwszy do centralnej ewidencji emisyjności budynków, o których mowa w art. 27g ust. 1 tej ustawy.