WHT: spółki z przesuniętym rokiem podatkowym w stanie niepewności

Wprowadzona przez Polski Ład zmiana, która rozluźnia rygory poboru podatku u źródła, obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Tylko czy podmioty z rokiem podatkowym innym niż kalendarzowy też mogą stosować nowe przepisy już od początku 2022 r.?

Podatek u źródła (dalej: WHT) jest pobierany przez płatnika od należności wypłacanych z określonych tytułów innym podmiotom. Obok takich tytułów jak dywidendy i należności licencyjne jest nim objęty szereg wypłat dokonywanych przez polskie firmy na rzecz zagranicznych odbiorców. Zawarte przez Polskę liczne umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują zwolnienia z pobrania WHT przez płatnika, względnie pobieranie go w stawce niższej niż wynikająca z polskich przepisów.

Tak było

Do końca 2018 r. podstawowym warunkiem zastosowania przez polskiego płatnika zwolnienia z poboru WHT lub zastosowania niższej stawki podatku były posiadanie certyfikatu rezydencji zagranicznego podatnika, czyli urzędowego dokumentu wydawanego przez państwo siedziby odbiorcy płatności, który potwierdza, że jest on podatnikiem podatku dochodowego w tym państwie. Z początkiem 2019 r. zasady uległy zmianie. Przy wypłatach ponad 2 mln zł rocznie na rzecz jednego odbiorcy konieczne było odprowadzenie WHT z możliwością uzyskania późniejszego zwrotu. Alternatywą było uzyskanie opinii urzędu skarbowego, która na trzy lata pozwalała dokonywać wypłat bez poboru WHT, albo składanie przez płatnika przy każdej wypłacie specjalnego oświadczenia do urzędu skarbowego. Ten skomplikowany system nigdy jednak nie był stosowany. Od 1 stycznia 2019 r. do końca 2021 r. kolejnymi rozporządzeniami zawieszano obowiązek pobierania podatku przy wypłatach ponad 2 mln zł. Ostatnie z tych rozporządzeń obowiązywało do 31 grudnia 2021 r.