Komunikacja prawnicza na rozdrożu

Twórcy czasopism prawniczych stoją przed dylematem: czy artykuły powinny powstawać w języku polskim, czy angielskim? W pierwszym przypadku szansa na dotarcie do zagranicznych czytelników jest znikoma

Przed polskimi czasopismami prawniczymi i ich współtwórcami stoją wyzwania związane zarówno z kwestiami merytorycznymi, jak i światowymi przemianami i koniecznością dostosowania się do trendów. O aktualnych problemach dyskutowano w czasie zeszłotygodniowej konferencji naukowej „Nowe kierunki i wyzwania w prawniczej komunikacji naukowej”, zorganizowanej przez Akademię Leona Koźmińskiego. Wydarzeniu patronował DGP.

Spotkanie bez precedensu

Jak podkreślali organizatorzy, to prawdopodobnie pierwsze tego typu wydarzenie, w którym wzięli udział nie tylko naukowcy, ale przede wszystkim praktycy: redaktorzy naczelni i sekretarze redakcji kilkudziesięciu czasopism prawniczych, a także przedstawiciele wydawnictw. Na konferencji pojawili się reprezentanci m.in.: „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego” (który obchodził właśnie stulecie swojego istnienia), „Białostockich Studiów Prawniczych” czy „Krytyki Prawa. Niezależnego Studium nad Prawem”. Według pierwotnych założeń, konferencja miała odbyć się stacjonarnie, gdyż przymiarki do niej rozpoczęły się już dwa lata temu. Plany organizatorów pokrzyżowała jednak pandemia. Jak podkreślała podczas otwarcia wydarzenia główna organizatorka, prof. Jolanta Jabłońska-Bonca, konferencja powinna być jedynie początkiem cyklu spotkań dotyczących problemów komunikacji prawniczej i czasopism. Obszarów do dyskusji jest bowiem tyle, że zdecydowanie nie uda się wyczerpać wszystkich palących zagadnień w ciągu kilku godzin.