Sprzedaż wierzytelności własnych - problemy podatkowe

Sprzedaż wierzytelności oznacza jednak problemy z jej właściwym rozliczeniem dla celów podatkowych.

Sprzedaż wierzytelności - rozliczenie w podatku dochodowym

Najczęściej podatnik sprzedaje swoją wierzytelność poniżej jej wartości nominalnej. Sprzedający odzyskuje część swojej należności, ale pozostała część należności stanowi dla niego stratę. Powstaje zatem pytanie, czy podatnik stratę z takiej sprzedaży może zaliczyć do kosztów podatkowych. Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, czy sprzedawana jest wierzytelność nieprzedawniona, czy przedawniona.

Wariant I - podatnik sprzedaje wierzytelność nieprzedawnioną

Gdy przedsiębiorca sprzedaje wierzytelność nieprzedawnioną, zaliczenie straty z takiej sprzedaży do kosztów zależy od tego, czy wierzytelność ta była uprzednio zaliczona do przychodów należnych. Z art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p. wynika bowiem, że nie stanowi kosztu podatkowego strata z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została zarachowana jako przychód należny (w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdziemy analogiczne przepisy w art. 23 ust. 1 pkt 34).

Jak zatem wynika z przytoczonego przepisu, strata ze sprzedaży nieprzedawnionej wierzytelności własnej może być kosztem przedsiębiorcy, pod warunkiem że wcześniej przedsiębiorca zaliczył wierzytelność do przychodów należnych.

Na temat tego, jak przedsiębiorca powinien ustalić wysokość takiej straty, wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2012 r. (nr IPPB3/423-181/12-2/KK): W przypadku gdy dochodzi do zbycia wierzytelności "własnej", zaliczonej uprzednio do przychodu należnego, stratą stanowiącą koszty uzyskania przychodów jest różnica między ceną określoną w zawartej umowie sprzedaży (ceną sprzedaży) a kwotą zaliczoną uprzednio do przychodów należnych (wartością netto wierzytelności).