Zasady tworzenia i funkcjonowania kasy zapomogowo-pożyczkowej
Pracownicza kasa zapomogowo-pożyczkowa stanowi szczególnego rodzaju organizację tworzoną przez pracowników, której zadaniem jest udzielanie jej członkom pomocy materialnej, w miarę posiadanych środków, w formie pożyczek długo- i krótkoterminowych oraz zapomóg na zasadach określonych w statucie (lub regulaminie) kasy.
Mariusz Pigulski
specjalista w zakresie kadr
Pozyskiwanie środków pieniężnych za pośrednictwem kasy zapomogowo-pożyczkowej (zwanej dalej kasą pracowniczą) jest dla jej członków o wiele prostsze i tańsze niż korzystanie z ofert banków czy innych instytucji finansowych. Ponadto kasy stanowią ważny mechanizm wspomagający płynność finansową rodzin pracowniczych oraz emerytów i rencistów. Kasy nie czerpią zysku ze swojej działalności, natomiast ponoszą ekonomiczne ryzyko swojego działania.
Kasy pracownicze działają na podstawie:
1) art. 39 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych,
2) rozporządzenia Rady Ministrów z 19 grudnia 1992 r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy (dalej zwanego rozporządzeniem o PKZP),
3) statutu/regulaminu wewnątrzzakładowego.
Zasady tworzenia kas pracowniczych
Kasa pracownicza może zostać utworzona u pracodawcy, u którego co najmniej 10 jego pracowników zadeklarowało chęć przynależności do takiej organizacji. Jeżeli w danym zakładzie nie znajdzie się minimalna liczba członków - założycieli, to można powołać kasę międzyzakładową (§ 2 ust. 3 rozporządzenia o PKZP).
POTRZEBUJESZ POMOCY?