Usługi na ruchomym majątku rzeczowym świadczone na rzecz podatników z innych krajów
Wielu polskich podatników świadczy w kraju usługi na powierzonym im majątku należącym do kontrahentów z innych krajów. W związku z tym pojawiają się liczne wątpliwości co do prawidłowego sposobu rozliczenia tego rodzaju działalności. Poniżej prezentujemy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące sposobu rozliczania VAT od usług wykonywanych na rzeczowym majątku ruchomym.
Aneta Szwach
Miejsce opodatkowania usług na ruchomym majątku rzeczowym
1. Polska firma wykonała usługę naprawy maszyny. Zleceniodawcą była firma z Czech posługująca się czeskim numerem VAT UE. Usługa naprawy maszyny została wykonana na terytorium Polski. W jaki sposób należy rozliczyć VAT od tej usługi? Czy jeżeli maszyna nie zostanie wywieziona z Polski w ciągu 90 dni, licząc od dnia wykonania na niej usługi, to w dalszym ciągu występuje obowiązek opodatkowania usługi według krajowej stawki VAT?
Od 1 stycznia 2010 r. ustawa o VAT wprowadziła istotne zmiany związane z określeniem miejsca opodatkowania usług na ruchomym majątku rzeczowym.
W stanie prawnym, który obowiązywał do 31 grudnia 2009 r., zasadą było opodatkowywanie usług wykonanych na ruchomym majątku rzeczowym w państwie, na którego terytorium usługi te były faktycznie świadczone (art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT). Jeżeli więc usługa na ruchomym majątku rzeczowym była świadczona w Polsce, podlegała opodatkowaniu w naszym kraju.
Ustalone w ten sposób miejsce opodatkowania usługi można było jednak zmienić, jeżeli nabywca usługi podał dla tej czynności swój numer identyfikacji podatkowej nadany mu przez państwo członkowskie inne niż to, w którym wykonano usługę. Wówczas miejscem opodatkowania usługi na ruchomym majątku rzeczowym było państwo członkowskie UE, które wydało nabywcy usługi ten numer. Jeśli zatem usługa na ruchomym majątku rzeczowym należącym do klienta z kraju UE (innego niż Polska) została wykonana w Polsce, a klient podał dla tej transakcji swój unijny NIP, to usługa podlegała opodatkowaniu w tym kraju, który wydał nabywcy ten numer. Warunkiem takiego opodatkowania usługi był obowiązek wywiezienia towaru, na którym wykonano usługę, z terytorium Polski w terminie 90 dni, licząc od dnia wykonania usługi (art. 28 ust. 7 i 8 ustawy o VAT). Jeśli zdarzyło się, że towar po wykonaniu na nim usługi jednak nie opuścił terytorium Polski w podanym wyżej terminie, do wykonanej usługi należało zastosować art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT i opodatkować ją w miejscu, gdzie faktycznie została wykonana, czyli w Polsce.
POTRZEBUJESZ POMOCY?