Przecena towarów handlowych w księgach rachunkowych

Zasady wyceny aktywów obrotowych (w tym towarów handlowych) zostały określone w art. 28 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem, nie rzadziej niż na dzień bilansowy, aktywa obrotowe należy wycenić według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy.

W przypadku rzeczowych aktywów obrotowych może wystąpić także utrata ich wartości w trakcie roku obrotowego, spowodowana m.in. obniżeniem ich wartości rynkowej. Zasady trwałej utraty wartości aktywów (w tym zapasów) określają przepisy art. 28 ust. 7 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem trwała utrata wartości zachodzi wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. W przypadku opisanym w pytaniu nastąpiła utrata wartości aktywów. Uzasadnia to dokonanie odpisu aktualizującego doprowadzającego wartość składnika aktywów wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku - do ustalonej w inny sposób wartości godziwej. Odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych dokonane w związku z utratą ich wartości oraz wynikające z wyceny według cen sprzedaży netto należy zaliczyć do pozostałych kosztów operacyjnych (art. 34 ust. 5 ustawy).