Dokumentowanie czynności opodatkowanych VAT poza terytorium Polski
W przypadku jakich świadczeń przyjmuje się, że niezależnie od faktu, że czynność jest realizowana przez polskiego podatnika VAT, miejscem ich świadczenia jest terytorium innego kraju UE lub państwa trzeciego? Jakie dane powinna zawierać faktura dokumentująca te czynności? Jakie są zasady przeliczania kursów walut obcych?
Adam Czekalski
doradca podatkowy, uczestnik seminarium doktorskiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
Świadczenie usług oraz dostawa towarów przez polskich podatników na rzecz zagranicznych kontrahentów może w świetle przepisów o podatku od towarów i usług powodować wiele komplikacji związanych z prawidłowym rozliczeniem takiej transakcji. Prawidłowe udokumentowanie zawartej umowy i wykonanych czynności ma kluczowe znaczenie dla odliczeń VAT oraz zapobiegania ewentualnym zarzutom podczas kontroli podatkowej (skarbowej). Od grudnia 2008 r. obowiązują również zmienione zasady dokumentowania i rozliczania dla celów VAT czynności świadczonych na rzecz zagranicznych podmiotów. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie podatnikom zasad związanych z dokumentacją dla celów rozliczeń VAT transakcji dokonanych na rzecz zagranicznych kontrahentów.
Uwagi ogólne - dostawa towarów, świadczenie usług
W przypadku realizacji określonych świadczeń ustawodawca przyjmuje fikcję prawną, zakładającą, iż niezależnie od faktu, że czynność jest realizowana przez polskiego sprzedawcę (podatnika VAT), to miejscem świadczenia i miejscem powstania obowiązku podatkowego jest terytorium innego kraju członkowskiego UE lub terytorium państwa trzeciego (tj. niebędącego członkiem UE). W praktyce obrotu gospodarczego dotyczy to w szczególności następujących przypadków:
1) dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejscem świadczenia jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; ustawodawca zastrzegł, iż nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;