Umowa o zakazie konkurencji z członkiem zarządu spółki z o.o. po ustaniu zatrudnienia
Wraz z rozwojem konkurencji w działalności gospodarczej coraz większego znaczenia dla wszelkiego rodzaju przedsiębiorców nabierają możliwości odpowiedniego zabezpieczenia się przed działaniami konkurencyjnymi swoich byłych pracowników, mających dostęp do szczególnie ważnych informacji. Dotyczy to także pracowników zajmujących stanowiska członków zarządu spółki z o.o.
Ryszard Sadlik
sędzia Sądu Okręgowego w Kielcach
Członków zarządu obowiązuje - w czasie ich zatrudnienia - zakaz konkurencji, wynikający bezpośrednio z treści art. 211 k.s.h. Natomiast gdyby spółka z o.o. chciała, aby zakaz ten istniał także i w okresie po rozwiązaniu stosunku pracy z członkiem zarządu, konieczne jest zawarcie z nim odrębnej umowy o zakazie konkurencji określonej przez przepisy kodeksu pracy. Zawarcie takiej umowy wydaje się być bardzo korzystne dla spółki, gdyż członkowie zarządu - z racji pełnionej funkcji - mają zwykle dostęp do szczególnie ważnych informacji, których wykorzystanie przez konkurencję mogłoby mieć bardzo negatywne skutki dla spółki. Ponieważ w praktyce sposób zawarcia tej umowy oraz kwestie związane z jej realizacją i odpowiedzialnością za naruszenie jej postanowień wywołują wiele kontrowersji, dlatego też warto zwrócić na nie szczególną uwagę.
Cechy umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia
Umowa o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia musi być pod rygorem nieważności sporządzona w formie pisemnej. Także wszelkie zmiany czy uzupełniania tej umowy wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem ich nieważności. Dlatego też nieważna byłaby umowa o zakazie konkurencji zawarta ustnie lub w sposób konkludentny.
W treści umowy o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia pracownik zobowiązuje się nie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani nie świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub innego stosunku prawnego na rzecz podmiotu konkurencyjnego wobec pracodawcy przez oznaczony okres po ustaniu zatrudnienia. Celowe jest konkretne określenie w umowie choćby rodzajów działalności, których nie będzie mógł podejmować były pracownik, gdyż pozwala to na unikniecie wątpliwości interpretacyjnych, czy dana działalność pracownika jest rzeczywiście konkurencyjna wobec pracodawcy, a wobec tego objęta zakazem, czy nie.