Błędy amortyzacji (cz. 2)

Katarzyna Czajkowska-Matosiuk

Amortyzacja w spółkach

Brak własności składnika majątkowego to najczęstsza przyczyna kwestionowania przez organy podatkowe odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w spółkach. Zarówno w spółce cywilnej, w spółkach osobowych prawa handlowego, jak i w spółkach kapitałowych warunkiem zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej jest posiadanie odpowiedniego tytułu prawnego do tych składników. W spółkach cywilnych środek trwały musi być przedmiotem współwłasności łącznej wszystkich wspólników tworzących spółkę, natomiast w przypadku spółek handlowych składnik musi być własnością spółki.

Aby doszło do przeniesienia na rzecz spółki własności składnika majątkowego, może on zostać wniesiony jako wkład do spółki w momencie jej założenia, albo później - poprzez zmianę umowy spółki. Należy jednak pamiętać o konieczności zachowania odpowiedniej formy dla takiej czynności. W przypadku spółki cywilnej i jawnej wystarczy zachowanie zwykłej formy pisemnej, natomiast w przypadku innych spółek wymagana będzie forma aktu notarialnego. Ponadto konieczność zachowania formy aktu notarialnego pojawi się zawsze, gdy przedmiotem wkładu będzie nieruchomość. Podatnicy często bagatelizują formalności związane z przeniesieniem własności rzeczy na spółkę, zwłaszcza wtedy, gdy jeden z nich jest właścicielem takiego składnika majątkowego. Tymczasem na potrzeby amortyzacji nie wystarczy, że spółka wykorzystuje do prowadzonej działalności gospodarczej składnik majątkowy będący własnością jednego ze wspólników.