Zasady przyznawania zasiłku pielęgnacyjnego

Alicja Grynczel

Zasiłek pielęgnacyjny jest jednym z dwóch tzw. świadczeń opiekuńczych. Przyznawany jest w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje obecnie w wysokości 153 zł miesięcznie.

Osoby uprawnione do zasiłku

Warunki nabywania prawa do zasiłku opiekuńczego oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tego świadczenia zostały uregulowane przepisami ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (j.t. Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn.zm.), zwanej dalej ustawą. Zasiłek opiekuńczy - w myśl art. 16 powołanej wyżej ustawy - przysługuje niepełnosprawnemu dziecku, osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia (jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności) oraz osobie, która ukończyła 75 lat. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia. Należy pamiętać, że zarówno zasiłek pielęgnacyjny, jak i pozostałe świadczenia rodzinne określone przepisami ustawy (zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego, świadczenie pielęgnacyjne, zapomoga wypłacana przez gminy, jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka) przysługują osobom, jeżeli zamieszkują na terytorium Polski przez okres zasiłkowy, w którym otrzymują świadczenia rodzinne, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. Tymi osobami - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy są: