Zwrot świadczeń z funduszu socjalnego

Jolanta Janus

Zasady przyznawania przez pracodawców świadczeń z funduszu socjalnego określają przepisy ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (j.t. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn.zm.).

Zasady przyznawania świadczeń

Pracodawca, przyznając pracownikom świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, musi kierować się oceną ich sytuacji socjalnej. Oznacza to, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu świadczeń socjalnych musi być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. Wynika to wprost z art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast wydatkowanie środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych bez uwzględnienia kryterium socjalnego i sprzecznie z zakładowym regulaminem świadczeń socjalnych jest niezgodne z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Tak też podnosił Sąd Najwyższy w wyroku z 16 sierpnia 2005 r. (sygn. akt I PK 12/05). Podobnie wypowiadał się Sąd Najwyższy w wyroku z 20 sierpnia 2001 r. (sygn. akt I PKN 579/00) stwierdzając, że pracodawca administrujący środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może ich wydatkować niezgodnie z regulaminem zakładowej działalności socjalnej, którego postanowienia nie mogą być sprzeczne z zasadą przyznawania świadczeń według kryterium socjalnego, to jest uzależniającego przyznawanie ulgowych usług i świadczeń wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.