Porozumienie stron sposobem na rozwiązanie umowy

Krzysztof Jurecki

Porozumienie stron umowy o pracę jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, określonym w art. 30 § 1 k.p. Rozwiązanie umowy o pracę dochodzi do skutku w przypadku zgodnego oświadczenia woli stron. Ten tryb ustania stosunku pracy jest uniwersalny, może bowiem zostać zastosowany także w przypadku osób, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie, takich jak np. pracownica w ciąży (art. 177 § 1 k.p.), pracownik w wieku przedemerytalnym (art. 39 k.p.), czy podczas usprawiedliwionej nieobecności w pracy (art. 41 k.p.).

Wystarczy zgoda stron

Kodeks pracy nie określa, w jaki sposób należy dokonać rozwiązania umowy o pracę w trybie porozumienia stron. Stąd też pewną wskazówką w tej mierze jest orzecznictwo sądowe. Sąd Najwyższy w wyroku z 4 października 2000 r., sygn. akt I PKN 58/00, uznał, że wystąpienie przez pracodawcę lub pracownika z propozycją rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron stanowi ofertę zgodnego rozwiązania stosunku pracy, do której stosuje się odpowiednio art. 66 i następne kodeksu cywilnego, w związku z art. 300 k.p. Tak więc mimo wszystko zarówno pracodawcy, jak i pracownicy powinni przestrzegać pewnych zasad, aby uniknąć sporów wynikających z ewentualnych nieprawidłowości. Tryb rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron może zostać zastosowany do każdego rodzaju umowy o pracę, a wola stron stosunku pracy nie jest niczym ograniczona. Jednakże rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie jest tylko wówczas skuteczne, gdy obie strony wyrażą na to zgodę. Wyrażenie zgody powinno jednak być bezwarunkowe. Pracodawca nie może zatem uzależnić wydania zgody od spełnienia przez pracownika warunku, np. rozliczenia się z powierzonego mu mienia, co stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 5 maja 1974 r., sygn. akt II PR 47/74.