Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu z 23 marca 2007 r. (nr PBP/E/4218-1-2/07), sygn. PBP/E/4218-1-2/07

Pytanie:

[…]

„Q.” Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie - sprzedaż hurtowa materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (według Polskiej Klasyfikacji Działalności 5153B).

22 listopada 2002 r. spółka dokonała zakupu nieruchomości, w której do chwili obecnej prowadzona jest działalność gospodarcza. Nieruchomość ta została uznana za środek trwały firmy, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne. Wartość początkową środka trwałego ustalono według ceny nabycia. Zgodnie z treścią umowy, zawartej w formie aktu notarialnego, stanowiącą podstawę zakupu, forma zapłaty za nabytą nieruchomość została określona w ten sposób, że nabywca zobowiązał się do spłaty kredytu sprzedającego, który jest zabezpieczony wpisami hipotek, w sposób ustalony z Bankiem... w G., na podstawie odrębnego porozumienia. 6 marca 2003 r. została zawarta umowa o przystąpienie do długu kredytowego pomiędzy bankiem a sprzedającym i kupującym. Na mocy zawartej umowy spółka „Q.” stała się dłużnikiem solidarnym banku, zobowiązanym, na równi z kredytobiorcą do spłaty kredytu z kosztami i oprocentowaniem, w tym do zapłaty odsetek za zwłokę. Pierwsze spłaty, wraz z oprocentowaniem, dokonywane zostały przez spółkę w roku 2003, tj. po oddaniu środka trwałego do użytkowania (2002 r.). Spółka dysponowała wyciągami z rachunku bankowego, potwierdzającymi przelanie środków na konto spłaty kredytu, nie posiadała jednak szczegółowego rozliczenia dokonanych wpłat na należność główną i odsetki. Takie szczegółowe rozliczenie uzyskano dopiero w roku 2006, w formie bankowych potwierdzeń. Wpłaconych odsetek nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów ani w dacie poniesienia wydatku, ani w dacie otrzymania z banku potwierdzenia transakcji. W sytuacji opisanej powyżej spółka zwróciła się z następującym zapytaniem: