comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-06-28
Koszty finansowania zewnętrznego w świetle MSR nr 23
Co składa się na koszty finansowania zewnętrznego? Czy zawsze koszty te ujmuje się w okresie, w którym je poniesiono? Kiedy zaprzestać aktywowania kosztów? Jakie informacje ujawnia się w sprawozdaniu finansowym?
Michał Banaś
Koszty finansowania zewnętrznego są to odsetki oraz inne koszty poniesione przez jednostkę w związku z pożyczaniem środków przeznaczonych np. na działalność bieżącą lub inwestycyjną. Na koszty te mogą się składać:
1) odsetki z tytułu kredytu bankowego w rachunku bieżącym oraz odsetki od krótko- i długoterminowych odsetek z tytułu kredytów i pożyczek,
2) amortyzacja dyskonta lub premii związanych z kredytami i pożyczkami,
3) koszty związane z zawarciem kredytów i pożyczek,
4) koszty finansowe z tytułu umów leasingu finansowego,
5) różnice kursowe związane z kredytami i pożyczkami w walutach obcych w stopniu, w jakim uznawane są one za korektę odsetek.
Koszty finansowania - podejście wzorcowe
Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 23 „Koszty finansowania zewnętrznego” dopuszcza dwa odmienne sposoby ujęcia kosztów finansowania zewnętrznego. I tak, jako wzorcowe wskazuje, by jednostka ujmowała koszty finansowania zewnętrznego w okresie, w którym zostały one poniesione. Tym samym na koniec roku odnoszone są na rachunek zysków i strat sporządzanego za dany okres sprawozdawczy. Takie podejście powinno być stosowane bez względu na sposób wykorzystania kredytu lub zaciągniętej pożyczki.
Pozostało 87% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right