Zaskarżanie rozstrzygnięć kontrolnych poprzez wniesienie odwołania

Według praktyki i doktryny odwołanie jest najważniejszym i najskuteczniejszym, a także najpowszechniejszym środkiem ochrony praw i interesów finansowych strony w postępowaniu. Jest to podstawowy środek kontroli decyzji podejmowanych przez organ podatkowy pierwszej instancji, z którego korzysta się najczęściej.

Zgodnie z trybem instancyjnym od decyzji nieostatecznej dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej przysługuje odwołanie.

Od każdej nieostatecznej decyzji wydanej adresatowi przez naczelnika urzędu skarbowego lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej albo wójta, burmistrza czy prezydenta miasta przysługuje odwołanie. To, jaki organ będzie rozpatrywał odwołanie, jest uzależnione od organu, który wydał rozstrzygnięcie w pierwszej instancji. Jeżeli decyzję wydał naczelnik urzędu skarbowego lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej, to odwołanie wnosi się do izby skarbowej (za pośrednictwem organu, który wydał decyzję). Jeżeli natomiast decyzję wydał Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, to odwołanie wnosi się do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej.

W przypadku wydania decyzji w sprawach podatkowych w pierwszej instancji przez samorządowe kolegium odwoławcze, Ministra Finansów, dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej - odwołanie od ich decyzji rozpatruje ten sam organ, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym. Decyzja wydana przez ww. organy w wyniku wniesionego przez kontrolowanego odwołania jest decyzją ostateczną. Decyzją ostateczną jest również i taka decyzja, od której kontrolowany nie wniósł w terminie odwołania.