Pośrednictwo z tytułu dystrybucji kart opłat drogowych (winiet)

Jednym z obciążeń publicznoprawnych przewoźników poruszających się po polskich drogach jest obowiązek wykupu karty opłaty drogowej, czyli tzw. winiety. Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym podmioty wykonujące na terytorium Polski przewóz drogowy (zarówno towarów, jak i osób) są obowiązane do uiszczania opłaty za przejazd pojazdu samochodowego. Aby zdefiniować pojazd samochodowy, należy odwołać się do postanowień prawa o ruchu drogowym. Pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Obowiązek zakupu winiet nie dotyczy:

1) przedsiębiorców wykonujących transport drogowy taksówkami,

2) pojazdów transportu kombinowanego,

3) pojazdów realizujących komunikację miejską,

4) zakładów pracy chronionej lub zakładów aktywności zawodowej, w przypadku wykonywania przewozów na potrzeby własne.

Tylko przejazd drogowy podlega obowiązkowi posiadania winiet. W świetle definicji ustawowej, za przewóz taki uważa się transport drogowy lub niezarobkowy przewóz drogowy oraz inny przewóz drogowy w rozumieniu przepisów Rady (EWG) nr 3820/85 z 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.Urz. WE L 370 z 31 grudnia 1985 r.). Obowiązek ponoszenia opłat za korzystanie z dróg krajowych ciąży zatem na każdym podmiocie podejmującym i wykonującym działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, za które uważa się zespoły pojazdów składające się z pojazdu samochodowego i przyczepy lub naczepy na terytorium Polski, przy czym jazda pojazdu, miejsce rozpoczęcia lub zakończenia podróży i przejazdu oraz droga znajdują się na terytorium naszego kraju.