Inwentaryzacja składników majątkowych

Ostatnie miesiące roku kalendarzowego to dla działów finansowo-księgowych większości firm działających na polskim rynku czas wytężonej pracy. Wiele podmiotów gospodarczych w najbliższym czasie przeprowadzać będzie inwentaryzację składników majątkowych oraz inne prace, których ostatecznym celem będzie zamknięcie ksiąg rachunkowych oraz sporządzenie rocznych sprawozdań finansowych.

Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na niektóre błędy i nieprawidłowości, jakie mogą pojawiać się przy okazji przeprowadzania procedur inwentaryzacyjnych w badanych jednostkach. Artykuł ma również na celu przekazanie wskazówek dla jednostek gospodarczych, które mogą w przyszłości przyczynić się do usprawnienia inwentaryzacji i ograniczenia związanych z nią kosztów.

Prawidłowo przeprowadzona inwentaryzacja dostarcza dowodów istnienia, kompletnego wykazania oraz gospodarczej przydatności aktywów, przejawiającej się tym, że w przyszłości aktywa te przyniosą korzyści ekonomiczne, oraz pasywów posiadanych przez jednostkę na określony dzień.

Z drugiej strony, pozwala ona na identyfikację ewentualnych aktywów (np. zapasów) o obniżonej przydatności gospodarczej, niepełnowartościowych, uszkodzonych, przeterminowanych itp. Głównym celem przeprowadzania inwentaryzacji jest urealnienie danych ujętych w ewidencji księgowej. Często bowiem występują różnice pomiędzy stanem faktycznym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych, a co się z tym wiąże także nieprawidłowa wycena wybranych aktywów w sprawozdaniach finansowych. Przyczyny różnic mogą być różnorakie: zniszczenie składnika aktywów, kradzież, błędy pomiarowe dokonane podczas poprzednich inwentaryzacji lub podczas ujmowania przychodów i rozchodów danego składnika podlegającego inwentaryzacji, czy chociażby błędy księgowe.