Sankcje w VAT

Niezwykle istotnym problemem, który pozostaje nadal aktualny mimo wejścia w życie przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest stosowanie sankcji podatkowych w odniesieniu do podatników VAT. Pierwszym celem postawionym niniejszemu artykułowi jest próba odnalezienia ich odpowiednika w przepisach prawa wspólnotowego. Innym interesującym problemem jest kwestia dopuszczalności stosowania w odniesieniu do tego samego stanu faktycznego - bezprawia finansowego czy też czynu zabronionego - sankcji podatkowych oraz karnych wynikających z przepisów kodeksu karnego skarbowego.

Przepisy prawa wspólnotowego, a przede wszystkim przepisy VI Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów prawnych państw członkowskich w zakresie podatku obrotowego - wspólny system podatku od wartości dodanej; jednolita podstawa opodatkowania (77/388/EEC), nie zawierają odrębnych regulacji prawnych dotyczących stosowania sankcji podatkowych za naruszenie jakichkolwiek przepisów zawartych w tej dyrektywie.

Można spotkać się jednak z głosami, że sankcje podatkowe określone przez polskiego ustawodawcę w przepisach z zakresu VAT można uznać za środek specjalny przewidziany przepisami VI Dyrektywy. Należy w tym zakresie sięgnąć do przepisów art. 27. Na podstawie przepisów zawartych w tym artykule każde z państw członkowskich - w tym Polska - może zostać upoważnione do wprowadzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, w celu uproszczenia procedury poboru podatków oraz zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania. Środki podjęte w celu uproszczenia procedury poboru podatków, z wyjątkiem nieznacznego rozmiaru, nie mogą wpływać na kwotę podatku należnego w końcowym etapie konsumpcji.

Państwo członkowskie, chcące wprowadzić te środki, informuje o nich Komisję Europejską oraz dostarcza Komisji wszelkie stosowne informacje.