Aktywowanie kosztów finansowania produktów

Jedną z regulacji budzących wiele kontrowersji - wprowadzoną od 1 stycznia 2002 r. do przepisów ustawy o rachunkowości - jest możliwość zaliczenia do ceny nabycia lub kosztu wytworzenia produktów i towarów kosztów finansowej obsługi zobowiązań z nimi związanych.

Możliwość zwiększenia ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pewnych składników aktywów daje art. 28 ust. 4 ustawy o rachunkowości. W myśl tego przepisu: „w przypadkach uzasadnionych niezbędnym długotrwałym przygotowaniem towaru bądź produktu do sprzedaży, bądź długim okresem wytwarzania produktu, cenę nabycia lub koszt wytworzenia można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania zapasu towarów lub produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży, bądź wytworzenia i związanych z nimi różnic kursowych, pomniejszonych o przychody z tego tytułu”.

Ustawa o rachunkowości dopuszcza więc możliwość aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego tylko dla dwóch rodzajów składników firmy: zapasów oraz produktów i tylko w przypadkach przystosowywania ich do sprzedaży bądź wytworzenia. Koszty te należy pomniejszyć o ewentualne przychody z tego tytułu.