Mały podatnik

Podstawą do otrzymania statusu małego podatnika jest wysokość obrotów osiągniętych w poprzednim roku podatkowym. W rozumieniu przepisów ustawy o VAT (art. 4 pkt 17a) małym podatnikiem jest podatnik podatku od towarów i usług:

1) u którego wartość sprzedaży towarów nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 800 000 euro,

2) świadczący usługi komisu - jeżeli wartość sprzedanych towarów nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej 800 000 euro,

3) prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami powierniczymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 30 000 euro.

Jednocześnie wprowadzono zasadę, iż przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Nie przewidziano natomiast żadnych szczególnych reguł dotyczących zaokrąglania kwot, co oznacza, iż w tym przypadku należy zastosować reguły ogólne i końcówki poniżej 500 zł pominąć, zaś 500 i wyższe zaokrąglić do 1000 zł.

W roku 2002 kwoty „graniczne” wynoszą odpowiednio:

1) dla podatników podatku od towarów i usług, nieświadczących usług komisu czy też prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie oraz dla świadczących usługi komisu - 3 079 000 zł,

2) dla prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzających funduszami powierniczymi, agentów - 115 000 zł.

Tak więc podatnik, u którego w roku 2001 wartość sprzedaży towarów (w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3 ustawy o VAT) oraz wartość eksportu towarów i usług nie przekroczyła 3 079 000 zł, od 1 października br. jest małym podatnikiem. Pamiętajmy, iż do obliczenia kwoty granicznej należy wziąć pod uwagę także wartość innych czynności wykonywanych przez podatnika (zrównanych ze sprzedażą), wymienionych w art. 2 ust. 3 ustawy, czyli np. wartość świadczenia usług oraz przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy, darowizn towarów, zamiany towarów itd. Przy obliczaniu „kwoty granicznej” pomijamy natomiast wartości importu towarów i usług oraz dostawy.