comment
Artykuł
Data publikacji: 2002-11-13
Majątek trwały w księgach rachunkowych
Nieruchomości - środki trwałe czy inwestycje
Jedną z ciekawszych - a co za tym idzie, trudniejszych - kwestii w znowelizowanej ustawie o rachunkowości są nieruchomości zaliczane do inwestycji. W związku z tymi aktywami pojawiają się pytania o kryteria ich odróżnienia od środków trwałych oraz zasady ich wyceny.
dr Weronika Gackowska
Od 1 stycznia 2002 r. pojęcie nieruchomości może odnosić się tak do środków trwałych, jak i do inwestycji. Kryterium, które nakazuje ująć nieruchomości na koncie „Środki trwałe” lub koncie „Inwestycje”, jest przede wszystkim ich przeznaczenie.
Nieruchomości
Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) przewiduje - w części dotyczącej nieruchomości - następujący podział środków trwałych:
Grupa 0 - Grunty (w tym prawo wieczystego użytkowania),
Grupa 1 - Budynki i lokale (oraz prawa do lokali),
Grupa 2 - Obiekty inżynierii lądowej i wodnej itd.
Ustawa o rachunkowości nie obliguje do wprowadzania do ewidencji księgowej środków trwałych według powyższej klasyfikacji. Niemniej bilans, będący załącznikiem do powyższej ustawy, w poz. A II wyraźnie wskazuje, że podstawą podziału jest KŚT. Podobnie stawki amortyzacji wynikające z ustaw podatkowych zostały przyporządkowane grupom, podgrupom oraz rodzajom środków trwałych według tej klasyfikacji. Konieczne jest więc przyjęcie w ewidencji księgowej takich zasad, które ułatwią uzyskanie informacji ekonomicznych spełniających warunki zarówno ustawy o rachunkowości, jak i prawa podatkowego. W bilansie nieruchomości znajdujemy jako rzeczowe aktywa trwałe oraz jako inwestycje długoterminowe. Natomiast w literaturze, oprócz powyższego ustawowego stanowiska, nieruchomościom przypisywane jest również miejsce w towarach oraz inwestycjach krótkoterminowych.
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
Szkolenie