Cesja i kompensata wierzytelności

Cesja (zwana inaczej przelewem wierzytelności), czyli umowa, na mocy której dotychczasowy wierzyciel przenosi wierzytelność na nowego właściciela, została unormowana w kodeksie cywilnym artykułami od 509 do 518. Wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią bez uzyskania zgody dłużnika, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Istotne jest też, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z tą wierzytelnością prawa, a w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przelew wierzytelności może nastąpić na podstawie umowy sprzedaży, zamiany lub darowizny (bądź innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności). Bardzo istotny podczas dokonywania cesji jest art. 512. Przepis ten stanowi, że dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem. Ponadto jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również sporządzony na piśmie.