Data publikacji: 03.07.2018
Zasiłek pielęgnacyjny - cz. 1
Zasiłek pielęgnacyjny
(cz. I)Bogusław Staroń, Hipolit Piętka, Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Zasiłek pielęgnacyjny stanowi realizację jednej z socjalnych funkcji państwa, mających na celu finansowe wsparcie osób opiekujących się niepełnosprawnymi, wymagającymi stałej opieki ze strony innych osób.
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego nie jest uzależnione od dochodu rodziny osoby wymagającej stałej opieki ze strony drugiej osoby i przysługuje także wówczas, gdy nie ma prawa do zasiłku rodzinnego, ponieważ nie jest powiązany z zasiłkiem rodzinnym. Zasiłek przysługuje obywatelom polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemcom posiadającym kartę stałego pobytu.
Warunki uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego
Uprawnieni do zasiłku
l
Dziecko w wieku do lat 16 w przypadku stwierdzenia przez lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, z którym kasa chorych podpisała umowę na udzielanie świadczeń zdrowotnych, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki, polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym lub rehabilitacyjnym. Stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne. Stany zdrowia, uzasadniające wystawienie zaświadczenia dla celów zasiłku pielęgnacyjnego, określone zostały w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 26 stycznia 1998 r. w sprawie stanów zdrowia oraz szczegółowych zasad, warunków oraz trybu wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka (Dz.U. Nr 15, poz. 70).
POTRZEBUJESZ POMOCY?