Komentarz do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

KOMENTARZ

Świadczenia pieniężne zwane zasiłkami wydawane są w celu zapewnienia ubezpieczonemu pomocy finansowej w przypadkach zaistnienia zdarzeń losowych przejściowo uniemożliwiających działalność zarobkową bądź powodującą dodatkowe wydatki. Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 z późń.zm.) reguluje świadczenia pieniężne przysługujące osobom objętym ubezpieczeniem społecznym (ubezpieczonym) w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 z późn.zm.).

Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego (ubezpieczenia chorobowego) w razie choroby i macierzyństwa obejmują: zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy, zasiłek porodowy, zasiłek macierzyński, zasiłek opiekuńczy.

Zasiłek chorobowy przyznawany jest w razie niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:

1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu,

2) po upływie 180 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.

Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje: