Ewidencja sprzedaży prowadzonej przez podatników zwolnionych podmiotowo z VAT

Wypełnij

Podatnik podatku VAT zwolniony z podatku lub zarejestrowany dla celów tego podatku jako VAT zwolniony zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję dla celów tego podatku. Dopuszczalne jest stosowanie pewnych uproszczeń w przypadku prowadzenia KPiR lub ewidencji przychodów dla celów podatku dochodowego
W przypadku podatników rozliczających się na podstawie KPiR, podatnicy, korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli nie prowadzą odrębnej ewidencji sprzedaży, mogą w ewidencji sprzedaży w odrębnej kolumnie wykazywać przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz łączną kwotę dziennej sprzedaży wynikającą z faktur, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W przypadku podatnika opodatkowanego ryczałtem, może on zrezygnować z prowadzenia ewidencji, dla celów ryczałtu pod warunkiem, że:

• dane wykazane w tej ewidencji pozwolą na wyodrębnienie z obrotów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przychodów dla celów ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;
• po zakończeniu każdego miesiąca, do 20 dnia miesiąca kolejnego, podatnik sporządzi zestawienie, w którym wykaże przychody na podstawie danych zawartych w tej ewidencji, według poszczególnych stawek ryczałtu, z uwzględnieniem różnic między obrotem, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepisy nie wskazują natomiast zasad prowadzenia ewidencji. Ma ona natomiast wskazywać czynności opodatkowane w taki sposób, by możliwe było określenie, jaka jest podstawa opodatkowania, której wartość jest niezbędna by ustalić limit 200.000 zł zwolnienia podmiotowego. Podatnik powinien więc ewidencjonować towary sprzedawane, z wyszczególnieniem podziału na opodatkowane oraz zwolnione z opodatkowania.
Do wartości sprzedaży, która powoduje przekroczenie limitu zwolnienia podmiotowego (ze względu na wartość sprzedaży) z podatku VAT nie wlicza się:

• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
• odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 tej ustawy, z wyjątkiem:
  • transakcji związanych z nieruchomościami,
  • usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
  • usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

• odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik prowadząc ewidencję powinien zatem wskazywać, że taka sprzedaż miała miejsce i nie zaliczać jej do limitu sprzedaży wpływającej na limit 200.000 zł.
W przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji, o której mowa w ust. 1, albo prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi, w drodze oszacowania, wartość sprzedaży opodatkowanej i ustali od niej kwotę podatku należnego. Jeżeli nie można określić przedmiotu opodatkowania, kwotę podatku ustala się przy zastosowaniu stawki 23%.