Umowa użyczenia części lokalu
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. 2014, poz. 121).
Wypełnij
Jedną z metod korzystania z rzeczy (nieruchomości, ruchomości) jest oddanie jej w użyczenie. W takim przypadku użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Mimo nieodpłatności, użyczenie jest czynnością prawną dwustronną, a zatem dokument użyczenia podpisać muszą (wyrazić zgodę na jego zawarcie) muszą obie strony umowy.
W umowie użyczenia zawarte powinny być zasady używania użyczonej rzeczy, okres użyczenia, zasady zwrotu użyczanej rzeczy, zasady ponoszenia kosztów utrzymania a także rekompensatyza szkodę wynikłą z utraty lub zniszczenia rzeczy lub majątku biorącego w użyczenie, jeżeli użyczana rzecz posiada wady.
W przypadku lokalu, dopuszczalne jest użyczenie jego części. Zasady użyczenia (umowa) określać powinny wówczas nie tylko faktyczny przedmiot użyczenia, ale również zasady korzystania z pozostałej części lokalu (np. części wspólnej z innymi użyczającymi, z części niewynajmowanej lub nieużyczanej osobom trzecim itp.).
Warto też, by użyczenie rozpocząć i zakończyć podpisaniem protokołu zdawczo – odbiorczego. Chroni to obie strony od dodatkowych roszczeń co do powstałych zniszczeń, wad i szkód w użyczanej części lokalu. Protokołem objąć warto również część wspólną, z której użyczający korzysta na zasadzie współużytkowania.
W przypadku braku zasad umownych co do użyczenia, znajdują zastosowanie zasady, zgodnie z którymi:
- jeżeli rzecz użyczona ma wady, użyczający obowiązany jest do naprawienia szkody, którą wyrządził biorącemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich, zasady tej nie stosuje się, gdy biorący mógł wadę z łatwością zauważyć,
- jeżeli umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu,
- bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania,
- biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej; jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia,
- biorący do używania jest odpowiedzialny za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy, jeżeli jej używa w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, albo gdy nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności powierza rzecz innej osobie, a rzecz nie byłaby uległa utracie lub uszkodzeniu, gdyby jej używał w sposób właściwy albo gdyby ją zachował u siebie,
- jeżeli umowa użyczenia została zawarta na czas nieoznaczony, użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo gdy upłynął czas, w którym mógł ten użytek uczynić,
- jeżeli biorący używa rzeczy w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, jeżeli powierza rzecz innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności, albo jeżeli rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodów nieprzewidzianych w chwili zawarcia umowy, użyczający może żądać zwrotu rzeczy, chociażby umowa była zawarta na czas oznaczony,
- jeżeli kilka osób wspólnie wzięło rzecz do używania, ich odpowiedzialność jest solidarna,
- po zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie niepogorszonym; jednakże biorący nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem prawidłowego używania,
- jeżeli biorący do używania powierzył rzecz innej osobie, obowiązek powyższy ciąży także na tej osobie,
- roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania o naprawienie szkody za uszkodzenie lub pogorszenie rzeczy, jak również roszczenia biorącego do używania przeciwko użyczającemu o zwrot nakładów na rzecz oraz o naprawienie szkody poniesionej wskutek wad rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy.