Interpretacja indywidualna z dnia 9 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.79.2025.2.WS

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 24 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2025 r. (wpływ 27 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) pozostają w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

W okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 stycznia 2024 r. Wnioskodawczyni (…) była właścicielką 8 lokali mieszkalnych, które nabyła do jej majątku osobistego w latach wcześniejszych. Pomiędzy Wnioskodawczynią a jej mężem (…) obowiązywał przez cały rok oraz obowiązuje od początku małżeństwa i nadal ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

Oprócz lokali mieszkalnych w majątku osobistym Wnioskodawczyni wraz z wnioskodawcą posiadają (są właścicielami) w majątku wspólnym m.in. jeden lokal mieszkalny, który również wynajmują.

Nadto, mąż Wnioskodawczyni (…) do majątku osobistego nabył w latach wcześniejszych 3 lokale mieszkalne. W okresie wskazanym powyżej (…) posiadała w majątku osobistym 8 lokali mieszkalnych, (…) w majątku osobistym 3 lokale mieszkalne, a nadto w majątku wspólnym m.in. jeden lokal mieszkalny. Wnioskodawczyni wraz z mężem wynajmują wskazane powyżej lokale celem uzyskiwania z nich przychodu.

Dnia 13 stycznia 2023 r. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 6 u.z.p.d.

Pytanie

Czy złożenie przez Wnioskodawczynię oświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 6 u.z.p.d. w zw. z art. 12 ust. 13 u.z.p.d. oznacza, że Wnioskodawczyni powinna rozliczać w ramach limitu, o którym mowa art. 12 ust. 13 u.z.p.d. 50% przychodów z lokalu stanowiącego majątek wspólny i opodatkować te przychody stawką 8,5%, jeżeli nie przekroczą limitu 200.000 zł, a drugie 50% doliczać do limitu przychodów (100.000 zł opodatkowanych stawką 8,5% i 12,5% od nadwyżki przychodów ponad kwotę 100.000 zł), o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt a u.z.p.d. (niejako osobistego limitu), w ramach którego Wnioskodawczyni rozlicza przychody z najmu lokali stanowiących jej majątek osobisty?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni odpowiedź na tak postawione pytanie jest twierdząca.

Małżonkowie w świetle prawa podatkowego są autonomicznymi podmiotami, nawet w sytuacji gdy pomiędzy nimi istnieje wspólność majątkowa małżeńska. Prawo podatkowe jest również gałęzią prawa autonomiczną wobec prawa rodzinnego, a zasady, o których mowa choćby w przepisach regulujących zasady przynależenia dochodów do poszczególnych mas majątkowych (choćby art. 31 § 2 k.r.o.), nie są dla prawa podatkowego wiążące. Wyjątkami od tej zasady są m.in. takie instytucje jak wspólne rozliczenie małżonków, których zastosowanie wymaga spełnienia określonych warunków. Powyższe prowadzi do wniosku, że jeśliby wyobrazić sobie sytuacje, gdy każdy z małżonków posiada (w rozumieniu jest właścicielem) w majątku osobistym określone lokale (nieruchomości), które wynajmuje, osiągając z tego tytułu przychody, to powinien być traktowany jako odrębny podatnik z osobnymi limitem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 lit. a u.z.p.d.

Sytuacja jest nieco bardziej złożona, gdy małżonkowie posiadają również lokale lub lokal w majątku wspólnym, nie zamierzają obydwoje rozliczać z przychodu z tej nieruchomości, a oświadczenie o rozliczaniu całości przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 6 u.z.p.d., złoży jeden z małżonków. Zestawiając to z limitem, o którym mowa w art. 12 ust. 13 u.z.p.d., powstaje pytanie, czy powstaje de facto trzeci limit, który dotyczy wyłącznie tych przychodów osiąganych z nieruchomości należących do majątku wspólnego. Wszak przepis art. 12 ust. 6 u.z.p.d. nakazuje, by pomiędzy małżonkami istniała wspólność majątkowa, niejako zakładając, że to przychodów z tzw. majątku wspólnego (objętego wspólnością ustawową małżeńską) ma dotyczyć limit, o którym mowa w art. 12 ust. 13 u.z.p.d.

Stanowisko ten tok rozumowania potwierdzające zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 26 lutego 2024 r. 0112-KDIL2 2.4011.911.2023.2.AA, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „W przypadku, gdy – oprócz przychodów z najmu składnika majątku wspólnego – małżonek osiąga również przychody z najmu prywatnego składnika stanowiącego jego majątek odrębny, to od przychodów z najmu składnika majątku odrębnego małżonek opłaca ryczałt w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 tys. zł. Przy obliczaniu kwoty przychodów w wysokości 100 000 zł małżonek uwzględnia przychody z najmu składnika majątku wspólnego, w odniesieniu do których małżonkowie złożyli oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich”.

Oznacza to, w ocenie Wnioskodawczyni, że de facto limit, o którym mowa w art. 12 ust. 13 u.z.p.d., stosuje się do przychodów osiąganych z majątku wspólnego, przy czym z uwagi na złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 6 u.z.p.d., ten małżonek, który złożył takie oświadczenie, obowiązany jest niejako 50% kwoty przychodu dodać do przychodu z lokali wchodzących w skład jego majątku osobistego i uwzględnić je w limicie, o którym mowa w art. 12 ust. 4 lit. a u.z.p.d. (tzw. jego własnym limicie) opodatkowanym stawką 8,5% do 100.000 zł i 12,5% od nadwyżki ponad tą kwotę, a pozostałe 50% przychodów opodatkować w limicie 200.000 zł stawką 8,5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.) wynika, że:

W świetle art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zatem przychody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 13 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Tak więc przychody z tytułu najmu zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może opodatkowywać w całości – na podstawie sporządzonego na piśmie oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów przez jednego z małżonków – jeden z małżonków.

Zasadą jest, że każdy małżonek opłaca ryczałt od przychodów z najmu prywatnego w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad 100 000 zł.

Wyjątkiem od tej zasady jest, że małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągający przychody z tzw. najmu prywatnego, mogą złożyć oświadczenie o opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych całości przychodów przez jednego z nich. W takim przypadku, ryczałt wynosi 8,5% przychodów do kwoty 200 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 200 0000 zł.

Jednocześnie w ramach tzw. najmu prywatnego małżonkowie mogą osiągać przychody z najmu składnika stanowiącego ich majątek wspólny, jak i z najmu składnika będącego majątkiem odrębnym każdego z małżonków.

Ponadto złożenie oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów przez jednego z małżonków nie oznacza, że czynność ta automatycznie pozbawia drugiego małżonka limitu 100 000 zł do opodatkowania przychodów z najmu jego majątku odrębnego i w konsekwencji, drugi małżonek przychody z najmu składników majątku niewchodzących w skład majątku wspólnego, opodatkowuje wyłącznie 12,5% stawką ryczałtu.

W przypadku, gdy – oprócz przychodów z najmu składnika majątku wspólnego – małżonek osiąga również przychody z najmu prywatnego składnika stanowiącego jego majątek odrębny, to od przychodów z najmu składnika majątku odrębnego małżonek opłaca ryczałt w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 tys. zł.

Ustawa o ryczałcie, ustalając dla małżonków limity (100 000 zł i 200 000 zł), od nadwyżki których ryczałt wynosi 12,5% przychodów z najmu prywatnego, nie narzuca małżonkom sposobu korzystania z tych limitów. Małżonkowie, którzy osiągają przychody z najmu nieruchomości wspólnej i z najmu nieruchomości stanowiących ich majątek odrębny, powinni jednak pamiętać, żeby opłacać ryczałt od osiąganych z tego tytułu przychodów z zachowaniem zasady, że limit 100 000 zł, do wysokości którego ryczałt wynosi 8,5% przychodów, przysługuje odrębnie każdemu z małżonków, a w przypadku opodatkowania całości przychodu przez jednego z nich, limit ten wynosi 200 000 zł.

Skoro Pani złożyła oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów z majątku wspólnego przez Panią, to opodatkowuje Pani uzyskane przychody z majątku wspólnego stawką ryczałtu w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 200 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 200 0000 zł. Jednocześnie od przychodów z najmu składników majątku odrębnego (8 lokali mieszkalnych) opłaca Pani ryczałt w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł. W praktyce musi Pani zsumować przychody wspólne i przychody z Pani odrębnego majątku i opodatkowywać je stawką 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł. Po przekroczeniu tej kwoty przychody z Pani majątku odrębnego opodatkowuje Pani już stawką 12,5%, natomiast przychody wspólne stawką 8,5% aż do momentu, kiedy znów przychody te nie przekroczą kolejnych 100 000 zł. Po ich przekroczeniu również przychody z majątku wspólnego opodatkowuje Pani stawką 12,5%.

Dlatego też Pani stanowisko, zgodnie z którym zobowiązana jest Pani niejako 50% kwoty przychodów dodać do przychodów z lokali wchodzących w skład Pani majątku osobistego i uwzględnić je w limicie, o którym mowa w art. 12 ust. 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tzw. Pani własnym limicie), opodatkowanym stawką 8,5% do 100 000 zł i 12,5% od nadwyżki ponad tą kwotę, a pozostałe 50% przychodów opodatkować w limicie 200 000 zł stawką 8,5%, uznałem za nieprawidłowe.

Podsumowanie: całość przychodów uzyskanych z majątku wspólnego opodatkowuje Pani stawką ryczałtu w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 200 000 zł, oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 200 0000 zł. Jednocześnie od przychodów z najmu składników majątku odrębnego (8 lokali mieszkalnych) opłaca Pani ryczałt w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 tys. zł.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.