Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 lutego 2025 r., sygn. I SA/Po 471/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: st. sekretarz sądowy Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2025 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia 29 maja 2024 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2015 r. oraz umorzenia postępowania dot. podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do sierpnia 2015 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 22 grudnia 2023 r. nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] na rzecz skarżącej spółki kwotę [...]- zł (słownie: [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 27 czerwca 2024 r. E. K. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z 29 maja 2024 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w [...] z 22 grudnia 2023 r. nr [...], który określił spółce w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za wrzesień, październik i listopad 2015 r., zobowiązanie podatkowe za grudzień 2015 r. oraz umorzył postępowanie podatkowe za: luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 2015 r. z uwagi na ich bezprzedmiotowość.

Powyższa skarga została wniesiona na tle stanu faktycznego sprawy, w której na podstawie imiennego upoważnienia z 8 marca 2017 r. Naczelnik przeprowadził kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości i rzetelności transakcji z T. J. i z prowadzącym działalność gospodarczą w C. J. Z. M., a także w zakresie prawidłowości i rzetelności transakcji wcześniejszego nabycia przez spółkę towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowych transakcji z ww. podmiotem. Postanowieniem z 23 lutego 2018 r. organ pierwszej instancji wszczął wobec spółki postępowanie, które zakończył decyzją z 27 sierpnia 2020 r., uznając w niej, że towary dostarczane przez spółkę do podmiotu zagranicznego nie zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do ww. kontrahenta na terytorium [...], a tym samym spółka nie była uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT, lecz powinna potraktować transakcje realizowane na rzecz nabywcy jako dostawy towarów na terytorium kraju, opodatkowane stawką 23% VAT. W konsekwencji określił podatnikowi niższą kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym VAT do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za okres od lutego do listopada 2015 r. i w konsekwencji określił spółce zobowiązanie podatkowe za grudzień 2015 r. Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją 31 marca 2021 r., Dyrektor IAS uchylił w całości rozstrzygniecie Naczelnika i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia z uwagi na konieczność uzupełnienia materiału dowodowego w znacznym zakresie.