Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.30.2025.2.MK

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością opodatkowaną w formie ryczałtu od dochodów spółek (dalej także jako „estoński CIT”). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. Spółka nie posiada relacji handlowych z krajami stosującymi szkodliwą konkurencję podatkową w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…).

Wnioskodawca w roku obrotowym 2025 (winno być: 2024) otrzymał od kontrahenta faktury kosztowe dotyczące zakupów Wnioskodawcy z roku 2023. Wskazane faktury zostały zatem zaksięgowane w roku ich otrzymania, tj. w roku 2024 (już po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego spółki za rok 2023).

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Spółka jest opodatkowana ryczałtem od 1 kwietnia 2023 roku. Faktura, o której mowa w opisie sprawy, dotyczy okresu kiedy Spółka była już opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wartość ujawnionej faktury kosztowej będzie stanowiła dochód Wnioskodawcy z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym wartość ujawnionej faktury kosztowej nie będzie stanowiła dochodu Wnioskodawcy z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych. Zgodnie z przepisem art. 28m ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych). Podstawa opodatkowania z tytułu dochodu powstałego w związku z nieujawnionymi w księgach operacjami gospodarczymi, równa jest powstałemu dochodowi. Z założenia bowiem ta kategoria dochodu wystąpi sporadycznie, biorąc pod uwagę obowiązek prowadzenia ksiąg rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. (zob: Ministerstwo Finansów, Ryczałt od dochodów spółek - objaśnienia podatkowe, LEX/el. 2021).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku od dochodu z nieujawnionych operacji gospodarczych w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzymał fakturę kosztową dotyczącą zakupu z roku 2023 r., za który Wnioskodawca uiścił już w całości zapłatę, już w roku 2024, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok 2024.

Zdaniem Wnioskodawcy, taki koszt nie powinien być uznany za dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych. W art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości (u.o.r.) uregulowano tzw. „zasadę memoriału”. Zgodnie z tym przepisem, w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. Z zasadą tą koresponduje m.in. art. 54 ust. 2 u.o.r., który stanowi, że jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach po dniu bilansowym, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego powinna ująć ich skutki w sprawozdaniu finansowym za bieżący rok obrotowy, w którym otrzymano informację. W niniejszej sprawie Wnioskodawca zastosował się do tej reguły i fakturę dotyczącą niewątpliwie roku 2023 ujął w księgach roku 2024.

Tym samym Wnioskodawca postąpił zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości. Co bardzo w niniejszej sprawie istotne, brak wcześniejszego ujęcia faktury w księgach rachunkowych nie był wynikiem zaniedbania Wnioskodawcy. Wynikało to wyłącznie z faktu opóźnienia z doręczenia faktury Wnioskodawcy, za co odpowiadał kontrahent Wnioskodawcy.

W interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2024 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.535.2024.1.ZK słusznie wskazano: „W przypadku korekty, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, podatnicy opodatkowani ryczałtem od dochodów spółek, którzy otrzymali faktury korygujące dotyczące okresu opodatkowania na zasadach klasycznych, nie dokonują dla celów podatkowych korekty przychodów ani kosztów uzyskania przychodów. W takim przypadku podatnicy uwzględniają skutki faktury korygującej wyłącznie dla celów rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Zwracamy jednak uwagę, że ustawa o rachunkowości nie posługuje się sformułowaniem „błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka”, lecz odwołuje się do „istotnych błędów”. Ponadto, ustawa o rachunkowości uzależnia zasady ujmowania faktur korygujących również od momentu, w którym jednostka je otrzymała tj. przed sporządzeniem sprawozdania finansowego, po sporządzeniu sprawozdania finansowego, ale przed jego zatwierdzeniem oraz po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Podatnicy opodatkowani w formie ryczałtu od dochodów spółek ustalają przychody i koszty podatkowe na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości. W myśl ww. ustawy, co do zasady, ewidencja korekty przychodów/kosztów w księgach rachunkowych polega na zwiększeniu bądź zmniejszeniu odpowiednio przychodów/kosztów. Istotą sprawy jest, czy dla Spółki nie powstanie dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych w związku z kosztem nałożonej przez Prezesa UOKiK kary w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą. Jak już wcześniej wskazano, dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych dotyczy pominiętych w wyniku błędu operacji gospodarczych. Dochód ten powstaje w związku z pominięciem w prowadzonych księgach zdarzeń (operacji) gospodarczych (w przychodach lub kosztach (stratach, zyskach), pomimo obowiązku ich wykazania. W przedstawionej sprawie nie występuje natomiast powyższa sytuacja. Nie mamy tu do czynienia z sytuacją, w której doszło do pominięcia zdarzeń pomimo obowiązku ich wykazania w księgach rachunkowych w trakcie opodatkowania ryczałtem. Spółka po sporządzeniu sprawozdania finansowego za 2023 rok, w trakcie badania bilansu otrzymała wyrok nakazujący zapłatę przedmiotowej kary i utrzymujący w mocy decyzję nakładającą w/w karę. Kara została ujęta w księgach rachunkowych za 2023 i została odniesiona na kapitał jako błąd lat ubiegłych. Kara została rozłożona na raty w wyniku złożonego przez Spółkę wniosku.”

Bardzo podobna sytuacja zachodzi w tej sprawie. Wnioskodawca otrzymał fakturę dopiero w roku 2024 – już po zamknięciu roku obrotowego 2023 – i od razu ją zaksięgował zgodnie z ustawą o rachunkowości (w roku bieżącym). Sytuacja wyglądałaby inaczej, gdyby Wnioskodawca otrzymał fakturę, ale przez pomyłkę jej nie zaksięgował. Jednak w tym przypadku Wnioskodawca obiektywnie nie był w stanie zaksięgować wcześniej faktury, której fizycznie nie otrzymał (na dzień zatwierdzenia sprawozdania).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 6 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Dodatkowo z „Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek” (dalej: „Przewodnik”) rozdział 6.6 „Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych (art. 28m ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT)” wskazano, że: „Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych powstaje w związku z pominięciem w prowadzonych księgach zdarzeń (operacji) gospodarczych (w przychodach lub kosztach (stratach, zyskach), pomimo obowiązku ich wykazania.

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych danego okresu sprawozdawczego, należy wprowadzić w postaci zapisu każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Jeśli jednostka gospodarcza nie ujęła danego zdarzenia gospodarczego w księgach rachunkowych w wyniku błędu, to w zależności od tego czy błąd ten został ujawniony przed zatwierdzeniem, czy po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok obrotowy, którego ten błąd dotyczy oraz czy ma on istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, operacja gospodarcza dotycząca tego błędu powinna zostać ujęta zgodnie z regulacjami art. 54 ustawy o rachunkowości:

-albo w księgach bieżącego roku obrotowego,

-albo w księgach rachunkowych roku, którego dotyczy.

Po ujawnieniu takiego uchybienia (np. w ramach kontroli podatkowej organu podatkowego lub weryfikacji własnej podatnika) podatnik - zgodnie z zasadami prowadzenia ksiąg rachunkowych - zaksięgowuje więc daną operację gospodarczą w roku jej ujawnienia. Jednak okoliczność ta nie modyfikuje faktu, że w ryczałcie obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje w roku podatkowym, w którym przychody te lub koszty powinny zostać zarachowane.”

Nieujawnienie kosztów lub przychodów w okresie opodatkowania ryczałtem ma wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego. Tym samym, wydatek dotyczący okresu opodatkowania ryczałtem, jeśli zostanie ujęty w księgach rachunkowych w latach późniejszych (zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości), powinien stanowić podstawę opodatkowania ryczałtem, z tytułu dochodu z nieujawnionych operacji gospodarczych.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy faktura dotycząca zdarzenia z 2023 r. została dostarczona przez kontrahenta z opóźnieniem w 2024 r. i w tym samym roku została zaksięgowana, Spółka jest zobowiązana ująć ją jako dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych. Jak już wyżej wskazano, dochód ten powstaje w związku z pominięciem w prowadzonych księgach zdarzeń (operacji) gospodarczych (w przychodach lub kosztach (stratach, zyskach), pomimo obowiązku ich wykazania. Nie ma przy tym znaczenia czy nastąpi to z winy podatnika czy nie. W przedstawionej sprawie występuje powyższa sytuacja, gdyż mamy tu do czynienia z sytuacją, w której doszło do pominięcia zdarzenia pomimo obowiązku jego wykazania w księgach rachunkowych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.