Interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.132.2025.2.DJ
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 6 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 14 marca 2025 r. (wpływ 14 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnienia)
Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym pełniącym służbę w (…). Zgodnie z przepisami dotyczącymi systemu awansów w Siłach Zbrojnych RP, uzyskanie stopnia oficerskiego wymaga posiadania wykształcenia wyższego magisterskiego lub równorzędnego. Jest to warunek formalny, którego niespełnienie uniemożliwia objęcie wyższych stanowisk służbowych oraz awans zawodowy.
Aby spełnić ten wymóg i rozwijać się zawodowo, Wnioskodawca podjął studia magisterskie na kierunku (…), która jest uczelnią wojskową. Program studiów jest ściśle powiązany z funkcjonowaniem Sił Zbrojnych i administracji obronnej państwa. Studia odbywają się w trybie niestacjonarnym (zaocznym), a Wnioskodawca ponosi z tego tytułu koszty czesnego w wysokości (…) złotych rocznie.
Podstawa prawna związana z koniecznością ukończenia studiów magisterskich przez żołnierzy zawodowych:
1.Ustawa z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U.2024.248):
oArt. 83 ust. 1 pkt 9 lit. a - Do służby wojskowej na stanowisku oficerskim może być powołana osoba posiadająca co najmniej wykształcenie wyższe.
oArt. 140 ust. 9 pkt 2 - Warunkiem mianowania żołnierza zawodowego na pierwszy stopień oficerski jest posiadanie tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego.
2.Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 kwietnia 2022 r. (Dz.U.2022 poz. 970):
oW wykazie kwalifikacji szczególnie przydatnych w Siłach Zbrojnych RP kierunek prawo znajduje się na liście uprawnień umożliwiających skierowanie absolwenta na kurs oficerski.
oZdobycie wykształcenia prawniczego jest uznane za szczególnie przydatne w wojsku i może skutkować przydzieleniem do stanowiska oficerskiego.
Specjalistyczny charakter studiów:
Studia na kierunku (…) obejmują specjalność „(…)”, a ich program jest bezpośrednio związany z obszarem bezpieczeństwa narodowego oraz administracji wojskowej. Obejmuje przedmioty takie jak:
·(…).
Studia te przygotowują absolwentów do pracy w (…). Tym samym, nie stanowią edukacji ogólnej, lecz specjalistyczne wykształcenie wojskowe, wymagane do rozwoju kariery żołnierza zawodowego.
Wydatki na studia są w pełni finansowane przez Wnioskodawcę, który nie otrzymuje refundacji czesnego ani innych form dofinansowania z Ministerstwa Obrony Narodowej lub innych środków publicznych.
Wniosek dotyczy obowiązków podatkowych związanych z rocznym rozliczeniem podatku dochodowego od osób fizycznych na formularzu PIT-37 za rok 2024. Przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w roku podatkowym 2024 miał wyłączne źródło w stosunku służbowym wynikającym z kontraktu wojskowego, w ramach którego pełni zawodową służbę wojskową.
Pytanie
Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 22 ust. 1, wydatki poniesione na czesne za studia magisterskie na kierunku (…) mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu i odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym PIT-37?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2023.2383). kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła, o ile nie są one wyłączone na mocy innych przepisów.
Argumentacja:
·Studia magisterskie na kierunku (…) są warunkiem koniecznym do mianowania na stopień oficerski, co wynika bezpośrednio z przepisów MON.
·Brak tego wykształcenia oznacza brak możliwości awansu, a tym samym utracone przychody w związku z brakiem podwyżki.
·Kierunek (…) znajduje się na liście kwalifikacji szczególnie przydatnych w wojsku, co potwierdza jego znaczenie dla Sił Zbrojnych RP.
·Studia odbywają się na (…), co dodatkowo podkreśla ich wojskowy charakter.
Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej, że wydatki na czesne za studia magisterskie na kierunku (…) mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu i odliczone w rocznym zeznaniu PIT-37.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie w pkt 1 wymieniono:
stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy poniesione przez Pana wydatki na czesne za studia magisterskie, o których mowa we wniosku należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i odliczyć w zeznaniu PIT-37 za 2024 rok.
Koszty uzyskania przychodów zostały uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika ze wskazanego przez Pana we wniosku art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Uszczegółowienie powyższego przepisu w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej znajduje odzwierciedlenie w przepisie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym.
Podkreślić należy, że skoro w 2024 roku uzyskiwał Pan przychody ze stosunku służbowego, a zatem przysługują Panu koszty uzyskania przychodu z łączącego Pana z pracodawcą stosunku służbowego. W konsekwencji w Pana sytuacji zastosowanie znajdą koszty uzyskania przychodów ustalone na podstawie uregulowań zawartych w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca szczegółowo określił koszty uzyskania przychodów ze stosunku służbowego. Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody ze stosunku służbowego przysługują co do zasady koszty uzyskania przychodów ustalone zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ww. przepis stanowi, że:
Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1)wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2)nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3)wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4)nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Z powyższego wynika, że art. 22 ust. 2 ww. ustawy jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisu art. 22 ust. 1. Wyłącza on jego zastosowanie poprzez ograniczenie wysokości kosztów uzyskania przychodów m.in. ze stosunku służbowego, do ściśle określonej wartości, nie pozwalając tym samym na uznanie za koszty uzyskania przychodów z powyższego tytułu „wszelkich kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 23".
Koszty uzyskania przychodu ze stosunku służbowego zgodnie z zasadą ustanowioną w art. 22 ust. 2 określone zostały więc w kwocie zryczałtowanej. Wysokość kosztów uzależniono od tego, czy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego lub więcej stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej oraz od tego, czy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 13 ww. ustawy:
Przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.
Z kolei, na podstawie przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy:
Jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Na aprobatę nie zasługuje zatem Pana stanowisko, zgodnie z którym wydatki poniesione przez Pana na czesne za studia magisterskie na kierunku (…) mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów i odliczone w rocznym zeznaniu PIT-37. W Pana sytuacji brak jest podstaw prawnych do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Pana ww. wydatków. Podkreślić bowiem należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania – wskazana przez Pana – ogólna zasada ustalenia kosztów wynikająca u z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymane przez Pana w 2024 roku wynagrodzenie z tytułu stosunku służbowego stanowi dla Pana źródło przychodu ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast do wynagrodzenia ze stosunku służbowego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 2 tejże ustawy. Powyższy przepis swym zakresem nie obejmuje kosztu poniesionego na czesne za studia magisterskie. W konsekwencji, w zeznaniu PIT-37 za 2024 rok w kosztach uzyskania przychodów nie może Pan uwzględnić poniesionych wydatków na czesne za studia magisterskie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?
