Ważny wyrok NSA w sprawie terminu na skorzystanie z ulgi na złe długi
20 marca 2025 roku Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że dwuletni termin na skorzystanie z ulgi na złe długi jest sprzeczny z przepisami unijnej Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie systemu VAT. Nie można było zatem odmówić przedsiębiorcy prawa do skorzystania z ulgi na złe długi po upływie tego terminu.
Ulga na złe długi to mechanizm pozwalający korygować rozliczenia podatkowe dotyczące faktur, które ostatecznie nie zostały opłacone. Rozwiązanie to działa w podatkach dochodowych (PIT i CIT) oraz w podatku VAT. W rezultacie podatnik rozlicza się kasowo – płacąc podatki tylko od faktur, za które kontrahenci mu zapłacili.
Zgodnie z art. 89a ustawy o VAT, podatnik, który nie otrzymał płatności za należność, może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług na terytorium kraju za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:
- wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze,
- na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,
- od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
Termin na skorzystanie z ulgi był kilkukrotnie zmieniany. Pierwotnie - od 2005 r. - ustawodawca ustanowił termin na skorzystania z ulgi wynoszący 5 lat (licząc od początku roku, w którym wystawiono fakturę). Od 1 grudnia 2008 r. termin skrócono do 2 lat, a od 1 października 2021 r. termin został wydłużony, tym razem do 3 lat.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 marca 2025 r. (sygn. I FSK 1258/21) stwierdził, że ustanowiony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT dwuletni wówczas termin na skorzystanie z ulgi jest niezgodny z art. 90 ust. 1 W Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie systemu VAT. Nie można było zatem odmówić przedsiębiorcy prawa do skorzystania z ulgi na złe długi po upływie tego terminu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia NSA stwierdził, że przepis art. 90 ust. 1 Dyrektywy pozwala na ustanowienie warunku w postaci terminu - jednak biorąc pod uwagę zasadę neutralności podatkowej i proporcjonalności, trudno znaleźć usprawiedliwienie dla ustanowienia warunku w postaci dwuletniego terminu (obecnie trzyletniego), określonego w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT.
Warunek formalny – jakim jest ustanowiony termin na skorzystanie z ulgi na złe długi należy rozpatrywać w świetle art. 273 Dyrektywy nakazującym ograniczać warunki, które muszą spełnić podatnicy chcący skorzystać z ulgi na złe długi tylko do warunków niezbędnych dla zapewnienie prawidłowości poboru podatku VAT oraz zapobiegania oszustwom podatkowym.
Analizując zatem ustanowiony przez ustawodawcę krajowego termin na skorzystanie z ulgi, nie sposób dostrzec uzasadnienia wprowadzenia takiej cezury czasowej. Jak podkreśla RPO, wątpliwości budzą dokonywane przez ustawodawcę zmiany terminu, którego nie da się powiązać z żadnymi przesłankami uzasadniającymi jego ustanowienie w takiej długości.
Źródło: Rzecznik Praw Obywatelskich
Oprac. Katarzyna Bogucka