Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 lutego 2025 r., sygn. II SA/Kr 808/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) Sędzia WSA Inga Gołowska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Cyganik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2025 r. sprawy ze skargi J. G. na uchwałę nr LIII/1465/21 Rady Miasta Krakowa z dnia 18 lutego 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Olszanica" skargę oddala.

Uzasadnienie

II SA/Kr 808/24

UZASADNIENIE

J. G. wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały Nr LIII/1465/21 Rady Miasta Krakowa z dnia 18 lutego 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Olszanica" (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2021 r. poz. 1157) w części § 13 ust. 1 pkt 2 lit. j oraz § 13 ust. 1 pkt 4 lit. l, zarzucając przy tym: 1) istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania oraz naruszenie właściwości organów; 2) naruszenie nakazu zachowania istniejącej siatki ulic (§ 7 ust. 3 pkt 1); 3) naruszenie zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu (§ 8 ust. 16 pkt 1 lit. a oraz § 8 ust. ust. 16 pkt 2).

W uzasadnieniu skargi podniosła, że jest właścicielką nieruchomości położonej na działce nr [...] przy ul. [...]. W 2023 r. miejska jednostka budżetowa "Klimat-Energia-Gospodarka Wodna" wezwała ją do zapłaty odszkodowania z tytułu korzystania i zajmowania w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 3 sierpnia 2023 r. części (3 mkw.) sąsiedniej działki (nr [...]) zajętej pod pasy drogowe dróg publicznych, choć sporne ogrodzenie stoi tam od kilkudziesięciu lat. Mąż skarżącej złożył wniosek o wydzierżawienie tej działki i drogi dojazdowej (bo także okazało się, że zajmują ją bezprawnie). W styczniu 2024 r. skarżąca dowiedziała się, że wydzierżawienie sąsiedniej działki (KDD.10) pod drogę dojazdową nie jest wykluczone, ale na zieleń przydomową byłoby sprzeczne z planem miejscowym. Gmina wezwała skarżącą do rozbiórki ogrodzenia i oczyszczenia terenu z zieleni (doskonale wkomponowane w otoczenie 20-letnie krzaki, w których żyją ptaki i trawnik), ale ona nie wie, jak ma to zrobić i nie wyobraża sobie widzieć przez okno tylko drogę (zamiast zieleńca). Skarżąca podkreśliła, że teren KDD.10 nachodzi na ściany jej budynku mieszkalnego. Przeznaczenie pod drogę oznacza zlikwidowanie ul. [...] i jej poszerzenie tylko na sąsiedniej działce, co stanowi absurd, bo droga dojazdowa do domu skarżącej jest przez nią dzierżawiona. Zdaniem skarżącej pozostawienie niecałego metra odstępu od drogi do jej budynku narusza art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych. Wbrew nakazowi ochrony i zachowania zieleni istniejącej Gmina likwiduje ul. [...] i zamienia ją w szerszą ul. [...] kosztem zieleni.