Interpretacja indywidualna z dnia 25 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.882.2024.1.AG
Opodatkowanie sprzedaży samochodu sfinansowanego ze środków ARiMR.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży samochodu, którego zakup został sfinansowany ze środków otrzymanych z ARiMR, a następnie środki te zostały zwrócone do ARiMR,jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 11 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Otrzymała Pani w 2021 r. pomoc finansową de minimis z ARiMR w kwocie 160 tys. zł, przeznaczoną na rozpoczęcie działalności gospodarczej i jej utrzymanie przez co najmniej 5 lat.
Działalność rozpoczęła Pani w grudniu 2021 r., nabyła Pani środek trwały zgodnie z biznesplanem tej pomocy: auto za kwotę około (…). zł. Amortyzacja nie była dokonywana, bo auto było 100% nabyte ze środków pomocy de minimis.
Ze względu na duże problemy (…) nagle zmuszona została Pani do wyrejestrowania z CEIDG działalności, co wiązało się ze zwrotem pomocy de minimis w pełnej kwocie, tj. 160 tys. zł.
Auto sprzedała Pani jako uszkodzone za kwotę (…) zł. Środki ze sprzedaży oraz te pozostałe jeszcze niewydatkowane zwróciła Pani w całości do ARiMR. Niestety ARiMR doliczyło Pani karę (odsetki) za niedotrzymanie owych 5 lat trwałości projektu.
Jednak Biuro rachunkowe, które obsługiwało Pani jednoosobową działalność gospodarczą, wyliczyło podatek od dochodu za sprzedaż auta (3%).
W dniu (...) grudnia 2022 r. opłaciła Pani do Urzędu Skarbowego kwotę (…) zł: (…).
Biuro rachunkowe także wyliczyło Pani dopłatę do składki zdrowotnej dla ZUS za rok 2022.
Miała Pani formę opodatkowania – ryczałt, a sprzedaż auta na koniec 2022 r. spowodowała, wg ówczesnych przepisów, dopłatę do już całkowicie opłaconego ZUS za 2022 r. – dopłatę (powyżej 60 tys. przychód).
Dopłaciła Pani (…) maja 2023 r. kwotę (…) zł. Tytułem składki zdrowotnej za 2022 r.
Pytania
1.Czy środki ze sprzedaży w 2022 r. auta zakupionego w całości z pomocy de minimis były Pani dochodem?
Środki te Pani zwróciła zgodnie z umową do ARiMR.
2.Czy zatem zasadnie opłaciła Pani podatek dochodowy ((…) grudnia 2022 r., (…) zł) do Urzędu Skarbowego tytułem (…) od dochodu za sprzedaży auta i czy zasadnie dopłaciła Pani (…) maja 2023 r. kwotę (…) zł do ZUS tytułem dopłaty składki zdrowotnej za 2022 r.?
Pani stanowisko w sprawie
Na podstawie art. 3 ust. 2b, art. 14 ust. 2 i ust. 3a) 13) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym stanowi, że nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy m.in. kwota otrzymana przez podatnika z tytułu pomocy publicznej. Pomoc de minimis udzielana jest na wskazane cele i ustalone zasady jej wykorzystania.
Z powodów niezależnych od Pani i nie przewidzianych, a nawet jako „siła wyższa”, zmuszona została Pani do nagłego zaprzestania jednoosobowej działalności gospodarczej. Zdała sobie Pani sprawę z konieczności natychmiastowego zwrotu środków publicznych – pomocy de minimis. Zatem, w Pani ocenie, nie zasadnie dokonała Pani opłaty podatku od sprzedaży auta, bowiem nie był to dochód dla Pani. Środki te należały do ARiMR (skąd otrzymała Pani tę pomoc de minimis i gdzie została zwrócona).
W Pani ocenie także niezasadnie dokonała Pani dopłaty składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wg biura rachunkowego należało zrobić, bowiem rzekomy „dochód” ze sprzedaży auta spowodował przekroczenie progu ryczałtowego powyżej 60 tys. zł. Nie był to Pani dochód, a były to środki należące do ARiMR zgodnie z umową i do ARiMR zostały przez Panią zwrócone przelewem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży samochodu, którego zakup został sfinansowany ze środków otrzymanych z ARiMR, a następnie środki te zostały zwrócone do ARiMR, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Przy czym w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
– pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
– odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stosownie natomiast do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.
Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu w ramach źródła działalność gospodarcza, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2021 r. otrzymała Pani pomoc finansową de minimis z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: ARiMR) przeznaczoną na rozpoczęcie działalności gospodarczej, pod warunkiem jej utrzymania przez co najmniej 5 lat. Po rozpoczęciu działalności gospodarczej w grudniu 2021 r. nabyła Pani środek trwały – samochód, który w całości został sfinansowany z tych środków. Działalność opodatkowana była ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W 2022 r. wyrejestrowała Pani działalność gospodarczą i zwróciła środki otrzymane z ARiMR. W 2022 r. sprzedała Pani ww. samochód i opodatkowała 3% stawką zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat, będących:
−środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
−składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1 500 zł,
−składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.
Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy przychód ze sprzedaży samochodu właściwie został opodatkowany, skoro była Pani zobowiązana zwrócić środki na zakup samochodu do ARiMR.
Na podstawie powołanych przepisów stwierdzam, że bez względu na źródło finansowania zakupu samochodu jego sprzedaż – w związku z jego wykorzystywaniem w działalności gospodarczej – stanowi przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując: przychód ze sprzedaży przez Panią w 2022 r. samochodu zakupionego w całości z pomocy de minimis stanowił Pani przychód opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Zatem zasadnie opłaciła Pani w 2022 r. podatek z tego tytułu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do przykładów liczbowych przedstawionych we wniosku wskazuję, że nie mam obowiązku odnosić się do nich, ponieważ interpretacji indywidualnej, w myśl art. 14b § 1 ustawy ‒ Ordynacja podatkowa, podlegają przepisy prawa podatkowego. Stąd nie mogę potwierdzić prawidłowości dokonanych przez Panią obliczeń, gdyż nie podlegają one interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.