Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2025 r., sygn. I SA/Po 714/24

Dnia 28 stycznia 2025 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Michał Ilski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 stycznia 2025 roku sprawy ze skargi A. P. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 09 września 2024 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia interpretacji indywidualnej I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 czerwca 2024 r., nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę [...]- zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowieniem z dnia 9 września 2024 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia A. P. (dalej zwana jako "strona", "spółka", "skarżąca") utrzymał w mocy postanowienie z dnia 25 czerwca 2024 r., nr [...], o wygaśnięciu interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

1.1. Przedstawiając przebieg postępowania organ wyjaśnił, że w dniu 6 października 2020 r. wpłynął wniosek spółki o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczący ulgi badawczo-rozwojowej.

W dniu 7 grudnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną, nr [...], uznając stanowisko spółki częściowo za prawidłowe, a w częściowo za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. W motywach organ interpretacyjny podał m.in., że: "pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 ze zm. - dalej w skrócie: "u.p.d.o.p."), odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas powyższe wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od powyższego przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami koszty wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu oraz wydatki na opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne w części obciążającej pracodawcę od powyższej należności nie mogą stanowić kosztów działalności badawczo-rozwojowej, bowiem nie dotyczą czasu pracy faktycznie poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej (...).