Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.530.2024.3.BZ
Nabycie pierwszej nieruchomości nie oddanej do użytkowania.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nabycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 22 listopada 2024 r., z 3 grudnia 2024 r. oraz pismem z 9 grudnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(...) r. zakupił Pan nieruchomość, od której został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości (...) PLN. Nieruchomość, mimo, że formalnie nie została oddana do użytkowania jest wykończona na tyle, żeby w niej zamieszkać. Łazienka, kuchnia oraz salon są ukończone, a parter nieruchomości nie wymaga żadnych dodatkowych prac budowlanych, spełniając tym samym podstawowe potrzeby mieszkaniowe. Zakupiona nieruchomość jest w stanie budowy i nie została przeznaczona do użytkowania. Zakupiona nieruchomość na dzień spisania aktu notarialnego ma wykończony parter, działające ogrzewanie oraz doprowadzone wszystkie media. Wykończone zostały także pomieszczenie socjalne oraz kuchnia. Parter zakupionego przez Pana lokalu spełnia wszystkie potrzeby mieszkalne. Stan faktyczny parteru został ujęty w akcie notarialnym (...) spisanym przez Notariusz (...). Zakupiona nieruchomość ma do wykończenia piętro.
Jest to Pana i Pana małżonki (...) pierwsza zakupiona nieruchomość oraz nie posiadają Państwo prawa do innych nieruchomości.
Wskazał Pan, że zakupił prawo własności budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej wraz z działką o powierzchni (...) hektara za cenę (...) PLN. Dla zakupionej nieruchomości nie zostało wydane pozwolenie na jego użytkowanie ani nie zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy. Budynek ma wykończony parter. Pierwsze piętro wymaga dokończenia. Pragnie Pan zaznaczyć, że parter jest wykończony na tyle, że spełnia podstawowe zapotrzebowania mieszkalne.
Przed zakupem nieruchomości nie przysługiwało Panu ani Pana żonie jakiekolwiek prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego lub udział w ww. prawach.
Pytanie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy w przypadku zakupionej przez Pana nieruchomości, która spełnia podstawowe potrzeby mieszkaniowe jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
Pana stanowisko w sprawie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Pana zdaniem, powinien Pan zostać zwolniony z podatku od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 9 pkt 17 ustawy od czynności cywilnoprawnych, ponieważ zakupiona przez Pana nieruchomość jest z definicji lokalem mieszkalnym na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy o własności lokali. Uważa Pan, że spełnia wszystkie wymagania, aby być zwolnionym z podatku od czynności cywilnoprawnych. Jest to Pana pierwsza nieruchomość oraz nie posiada Pan prawa do innych nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Stosownie do art. 4 pkt 1 cyt. ustawy:
Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Przy umowie sprzedaży – podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Stawki podatku – przy umowie sprzedaży – wynoszą:
1)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2)innych praw majątkowych – 1%.
Umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Zwalnia się od podatku sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Zatem zgodnie z powołanym powyżej przepisem, zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż, której przedmiotem jest:
-prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
-prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
-spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach. W przypadku, w którym kupującemu przysługuje lub przysługiwał udział w opisywanych prawach nabyty tytułem dziedziczenia − by mogło być zastosowane zwolnienie − wielkość przysługującego mu udziału nie może przekroczyć 50%.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zakupił Pan prawo własności budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej. Dla zakupionej nieruchomości – budynku jednorodzinnego – nie zostało wydane pozwolenie na jego użytkowanie, ani też nie zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy. Mimo, że budynek nie został formalnie oddany do użytkowania, to jest wykończony na tyle, że można w nim mieszkać. Na dzień spisania aktu notarialnego nabyta nieruchomość (budynek mieszkalny) miała wykończony parter, działające ogrzewanie oraz doprowadzone wszystkie media. Wykończone zostało również pomieszczenie socjalne oraz kuchnia. Jest to Pana oraz Pana żony pierwsza zakupiona nieruchomość. Obecnie, Pan oraz Pana żona, nie posiadają i nie posiadali w przeszłości udziałów w prawie własności żadnych nieruchomości. Od nabycia ww. nieruchomości został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych.
Pana zdaniem, powinien Pan zostać zwolniony z podatku od czynności cywilnoprawnych i skorzystać ze zwolnienia w myśl art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zakupem Pana pierwszej nieruchomości – budynku mieszkalnego.
Z takim stanowiskiem, w opisanej sytuacji, nie można się zgodzić.
Przedmiotowe zwolnienie dotyczy sprzedaży m.in. prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawierają definicji budynku czy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Takiej definicji należy więc poszukać w przepisach odrębnych.
Jak wynika z treści art. 3 pkt 2 i 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725):
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
- budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
- budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
W świetle wyżej przedstawionych definicji, warunkiem uznania budynku za mieszkalny – jednorodzinny jest przede wszystkim to, aby służył on zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i stanowił konstrukcyjnie samodzielną całość.
Zgodnie natomiast z art. 54 ust. 1 ww. ustawy:
Do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagana jest decyzja o pozwoleniu na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1-2, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.
Zatem, aby budynek mógł spełniać funkcję zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i tym samym zostać uznanym za budynek mieszkalny, musi spełniać warunki, o których mowa powyżej.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku wskazał Pan, że na dzień zakupu nieruchomości – budynek miał wykończony parter, działające ogrzewanie, doprowadzone wszystkie media oraz, że posiadał wykończone pomieszczenie socjalne oraz kuchnie. Jednakże budynek nie był oddany do użytkowania oraz nie zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy.
Skoro więc nie są pełnione warunki, o których mowa w Prawie budowlanym to taki budynek nie może być w świetle prawa użytkowany. Tym samym nie może zaspokajać potrzeb mieszkaniowych. Sprzedaż, której przedmiotem jest nieruchomość, która nie stanowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego, tj. nie umożliwia w świetle przepisów obowiązującego prawa użytkowania budynku i w konsekwencji nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, nie podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazanym w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Mając na uwadze powyższe, zakup budynku, co do którego nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie lub nie złożono zawiadomienia o zakończeniu budowy (zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane) nie podlega zwolnieniu z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jak wynika z wniosku, przedmiotem umowy sprzedaży był budynek jednorodzinny, nie oddany jeszcze do użytkowania, to nie został spełniony warunek nabycia prawa własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Skoro więc w momencie zawarcia umowy sprzedaży budynku, nie zostało wydane pozwolenie na jego użytkowanie lub nie zostało złożone zawiadomienie zakończeniu budowy, to w świetle prawa niemożliwe jest jego użytkowanie w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Tym samym, nie mógł Pan skorzystać z ww. zwolnienia.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
POTRZEBUJESZ POMOCY?