Interpretacja indywidualna z dnia 17 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.643.2024.2.MC

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czy w związku z transakcjami realizowanymi przy użyciu Kart Sprzedawca będzie dokonywać na Państwa rzecz odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przy użyciu Kart towarów i usług związanych z samochodami osobowymi oraz samochodami ciężarowymi.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 grudnia 2024 r. (data wpływu 11 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 2805, ze zm.); (dalej: Ustawa CIT) oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie prowadzi działalność polegającą na zarządzaniu żywieniem, obiektami i wsparciem biznesowym.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT od grudnia 2003 roku zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.); (dalej: Ustawa VAT).

W ramach swojej działalności wykorzystuje zarówno samochody osobowe, jak i ciężarowe (dalej zbiorczo: Samochody), na podstawie zawieranych umów leasingu. Samochody wykorzystywane są przez pracowników Spółki na potrzeby bezpośredniego świadczenia usług dla klientów, bądź dojazdów do klientów, jednostek, czy też dostawców w związku z wykonywanymi obowiązkami. Pracownicy Spółki mają prawo do skorzystania z samochodów osobowych również do celów prywatnych. Spółka nie prowadzi ewidencji wykorzystywania samochodów osobowych dla celów VAT, dlatego korzysta z:

1)50% odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych za użytkowanie samochodów osobowych na podstawie art. 86a ust. 1 Ustawy VAT,

2)100% odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych za użytkowanie samochodów ciężarowych, które są wykorzystywane jedynie do celów służbowych, na podstawie art. 86a ust. 3 Ustawy VAT.

Spółka do użytkowanych Samochodów nabywa m.in. paliwo oraz inne akcesoria samochodowe, a także usługi mycia samochodów. Spółka planuje uprościć zasady nabywania towarów i usług związanych z samochodami. To uproszczenie będzie polegało na nabyciu towarów i usług dotyczących samochodów od jednego podmiotu (dalej: Usługodawca lub Sprzedawca). Sprzedawca ma siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. W celu uproszczenia zasad nabywania towarów i usług związanych z samochodami Spółka zawrze umowę ze Sprzedawcą. Umowa ta umożliwi Spółce zaopatrywanie się w określone w umowie towary i usługi u partnerów serwisowych Sprzedawcy (dalej: Partnerzy serwisowi lub Dostawcy). Towary i usługi będą wydawane Spółce przez Partnerów serwisowych bez użycia gotówki czy karty płatniczej, a jedynie za okazaniem karty serwisowej otrzymanej od Sprzedawcy w celu legitymacji / identyfikacji praw do pobrania od Partnerów serwisowych towarów i usług (dalej: Karta). Sprzedawca nabywa te towary i usługi od swoich Partnerów serwisowych w swoim imieniu i na swój rachunek. Towary i usługi są dostarczane co do zasady Spółce po cenach innych od obowiązujących u Partnerów serwisowych.

Szczegółowe zasady użytkowania Kart wynikają z projektu umowy oraz załączników do niej, tj. są określone w Ogólnych Zasadach Użytkowania (dalej: OZU) oraz Ogólnych Warunkach Zakupu Usługi (dalej: OWZ); (dalej zbiorczo: Umowa). Właścicielem i emitentem przedmiotowych Kart jest podmiot zagraniczny z siedzibą w Niemczech, jednak na terytorium Polski działa przez swojego jedynego przedstawiciela - tu Sprzedawcę, który będzie stroną umowy zawartej ze Spółką.

Sprzedawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi (gaz płynny LPG, olej napędowy, benzyna silnikowa). Jak było to wskazane wcześniej, Sprzedawca nabywa towary i usługi od swoich Partnerów serwisowych w swoim imieniu i na swój rachunek. Nabyte przez Sprzedawcę towary i usługi będą wydawane przez Partnerów serwisowych bezpośrednio Spółce na podstawie okazanej Karty. Towary i usługi wydawane na podstawie okazanej Karty (w tym w szczególności paliwo), będą nabywane na terytorium Polski oraz będą wykorzystywane przez Spółkę w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej.

Kontrahentem dla Spółki jest jedynie Sprzedawca. Spółka nie będzie zawierać odrębnych umów bezpośrednio z Partnerami serwisowymi w odniesieniu do nabywanych przez nią od Sprzedawcy towarów i usług.

Zgodnie z wewnętrznymi ustaleniami w Spółce, świadczenie Sprzedawcy (będące przedmiotem niniejszego wniosku) obejmuje jedynie dostawę paliwa, akcesoriów oraz usług (m.in. myjnie), a także przejazdów płatnymi autostradami, związanych z Samochodami, dostępnych w zakresie uzgodnionym w Umowie, nabywanych na terytorium Polski.

Co prawda projekt Umowy przewiduje możliwość nabywania usług i towarów zagranicą, m.in. przejazdów autostradami zagranicą, które rozliczane są na podstawie faktur wystawianych przez właściciela kart, jednak takie transakcje nie stanowią przedmiotu niniejszego wniosku.

Zgodnie z treścią Umowy, okazanie Karty przez Spółkę (jej pracownika) Partnerowi serwisowemu daje prawo Spółce do tankowania paliwa oraz skorzystania z usług i pobrania towarów związanych z użytkowanymi Samochodami na terytorium Polski. Karty nie uprawniają do skorzystania z towarów lub usług niezwiązanych z samochodami (np. zakupu kawy). Przedmiotowe dostawy towarów i świadczone usługi dokonywane będą w imieniu i na rzecz Sprzedawcy zgodnie z odrębnymi umowami zawartymi z jego Partnerami serwisowymi (stacjami benzynowymi). Oznacza to, że Spółka będzie uprawniona do nabycia od Sprzedawcy towarów i usług w zakresie uzgodnionym z nim umownie. Dodatkowo jednak będzie to możliwe w punkcie sprzedaży danego Partnera serwisowego, o ile dany towar lub usługa będą uzgodnione w umowach pomiędzy Sprzedawcą a danym Partnerem serwisowym.

Karty nie stanowią kart płatniczych (nie są na nich zgromadzone żadne środki płatnicze), służą jedynie do identyfikacji i ewidencjonowania dokonywanych przez Spółkę transakcji. Karty stanowią dokument / nośnik informacji pozwalający na dokonanie przez Partnera serwisowego identyfikacji: Sprzedawcy, osób uprawnionych do odbioru towarów przez Spółkę, zakresu uprawnień Spółki do towarów i usług, oraz rejestrowanie dokonanych na rzecz Spółki wydań towarów lub wyświadczonych usług.

Dokładny zakres asortymentu dostępnego na podstawie okazanej Karty będzie ograniczony systemowo i zostanie ustalony w indywidualnych negocjacjach warunków Umowy, jednak będą to co do zasady nabycia związane bezpośrednio z użytkowaniem Samochodów wydawane w konkretnych punktach sprzedaży (u Partnerów serwisowych).

Sprzedawca zastrzega sobie w Umowie, że towary i usługi pobierane na podstawie okazanej Karty mogą być używane tylko dla zaspokojenia potrzeb pojazdów uwidocznionych na przedmiotowych Kartach, a do legitymowania się Kartami upoważnieni są jedynie pracownicy Spółki. Ponadto, do Karty przypisany jest indywidualny numer PIN, którego przekazywanie do niepowołanych podmiotów jest zabronione. Karty nie mogą być w żadnej formie odstępowane, a prawo do legitymowania się Kartami nie podlega cesji na rzecz podmiotu trzeciego bez uprzedniej pisemnej zgody drugiej strony umowy.

Partner serwisowy (na podstawie udostępnionego systemu Sprzedawcy) jest uprawniony do kontroli posiadacza przedmiotowej Karty do posługiwania się nią (m.in. weryfikowania dostępnego asortymentu towarowego oraz rodzaju i zakresu usługi, a także miejsca i częstotliwości dokonywania zakupów) - taka weryfikacja dokonywana jest przez obsługę punktów sprzedaży, która może odmówić realizacji transakcji w oparciu o okazaną Kartę. W przypadku natomiast użycia takiej Karty niezgodnie z zasadami umownymi (np. nieuprawnione wykorzystanie Karty poza granicami Polski), może dojść do zatrzymania możliwości użytkowania Karty.

W OZU zastrzeżono także, że w przypadku jakiejkolwiek zwłoki w uiszczeniu płatności przez Spółkę na rzecz Sprzedawcy wszelkie przywileje, które zostałyby Spółce udzielone na podstawie indywidualnych postanowień ze Sprzedawcą stracą swoją moc.

Sprzedawca zastrzega, że Spółka zobowiązana jest do nieprzekraczania łącznego salda otwartych należności wynikającego z użytkowania przez niego Kart (dalej: Limit). Limit (tj. salda otwartych należności) to łączna kwota wystawionych przez Sprzedawcę niezapłaconych faktur (wymagalnych i niewymagalnych), a także transakcji niezafakturowanych, ale zrealizowanych. Wysokość Limitu otwartych należności może zostać w każdym czasie podwyższona lub obniżona na podstawie jednostronnej decyzji Sprzedawcy, który jedynie informuje o tym Spółkę, tj. Spółka nie ma realnego wpływu na kształtowanie wysokości Limitu.

Do uprawnień Sprzedawcy należy również możliwość zablokowanie wszystkich lub wybranych Kart użytkowanych przez Spółkę, bądź nawet rozwiązanie umowy, w przypadku niewywiązywania się z postanowień umownych, w szczególności w zakresie terminów regulowania zobowiązań, czy też wysokości łącznego salda należności (tu: Limitu).

Usługodawca zastrzega sobie również, że wydanie Kart jest uzależnione od przedłożenia przez Spółkę dodatkowych dokumentów w postaci zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o niezaleganiu z podatkami oraz dokumentów wymaganych przez operatorów systemów drogowych.

Ważność Kart wydanych Spółce wygasa w momencie zmiany formy prawnej Spółki, bądź wprowadzenia istotnych zmian w jej strukturze lub rozwiązania Spółki. Po wstrzymaniu użytkowania Kart z powodów przewidzianych w OZU, Spółka zobowiązana będzie do niezwłocznego zwrotu Kart do Sprzedawcy.

Sprzedawca stanowi podmiot, do którego Spółka powinna kierować wszelkie reklamacje w formie pisemnej związane z nabywanym towarem i usługami przy wykorzystaniu Kart (reklamacja odnośnie jakości i/lub ilości towaru, bądź jakości i/lub zakresu usługi), z powodu wad widocznych od razu, bądź wad uwidocznionych po czasie, bądź z innych powodów. W Umowie zastrzeżono również, że złożenie reklamacji nie zwalnia Spółki z obowiązku zapłaty Sprzedawcy zobowiązania za nabyty towar/usługę.

Jak wskazano powyżej, Sprzedawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi, jednak nie posiada własnych stacji benzynowych. Usługi oraz towary nabywane są przez Sprzedawcę od Partnerów serwisowych (operatorów stacji benzynowych), a następnie sprzedawane są przez Sprzedawcę Spółce. Towary i usługi wydawane są Spółce przez Partnerów serwisowych, gdyż Spółka ma prawo je odebrać na podstawie okazanych Kart. Co prawda Sprzedawca nie posiada własnych stacji benzynowych, jednak, jak wynika ze specjalnej oferty przygotowanej dla Spółki (dalej: Oferta) w ramach korzystania z Kart, Sprzedawca kształtuje cenę obowiązującą przy nabywaniu paliw oraz innych usług i produktów poza paliwowych na konkretnych stacjach paliwowych, która różni się od ceny widocznej na tych stacjach paliw (których właścicielami są podmioty zajmujące się obrotem paliwami, tj. kontrahenci Sprzedawcy). Wysokość opłaty oraz udzielanych rabatów/ promocji za nabycie paliwa i innych towarów/usług różni się w zależności od sieci stacji paliw i nabywanego przez Spółkę typu paliwa. Ponadto, z Oferty stanowiącej podstawę zawieranej Umowy wynika także, że Sprzedawca nie pobiera żadnych opłat zarówno za samo wydanie Karty, jak i jej administrowanie, w tym wystawianie i przesyłanie faktur.

W ramach uzgadnianej Oferty Spółka i Sprzedawca mogły wybrać następujące indywidualne ramowe warunki dostaw i świadczenia usług przez Sprzedawcę odnoszące się do następujących obszarów:

• Jakość: Spółka mogła wybrać nabywanie różnorodnych towarów związanych z samochodami. Mogła dokonać wyboru zakupu takich towarów związanych z pojazdem jak: olej napędowy (różnej jakości), benzyna (różnej jakości), płyn do spryskiwaczy, smary i oleje, akcesoria samochodowe (np. wycieraczki). Zakup niektórych towarów mógł być wykluczony. Na przykład Spółka mogła określić, że pracownik legitymujący się okazaniem danej Karty może nabyć tylko olej napędowy, ale nie paliwa gazowe (zakres przedmiotowy).
• Lokalizacja: Zasadniczo Karty mogą być używane wyłącznie w sieci partnerskiej Sprzedawcy. W ramach indywidualnych warunków ramowych uzgodnionych ze Spółką możliwe było również wprowadzenie ograniczeń w ramach tej sieci (Spółka nie zdecydowała się na tego typu możliwość).
• Ilość: Możliwa ilość zakupu, np. paliwa, jest określana w ramach warunków ramowych uzgodnionych ze Spółką. Zakupy przekraczające uzgodnione limity zostaną odrzucone przez system Sprzedawcy.
• Wartość: Limit wartości jest sprawdzany dla każdej transakcji dostawy. Zakupy przekraczające uzgodnione limity wartościowe będą odrzucane.
• Czas: Okresy, w ramach których można dokonywać nabyć, są określone w warunkach ramowych uzgodnionych ze Spółką. Zakupy, które mają miejsce poza tymi okresami, są odrzucane.

Rozliczenie w zakresie usług i towarów nabytych przez Spółkę na podstawie okazywanych Kart będzie przebiegało w następujący sposób: Sprzedawca wystawi raz w miesiącu faktury standardowe za dokonane przez Spółkę przy pomocy Kart na terenie Polski zakupy towarów i usług określonych w OZU. Zatem, Sprzedawca wystawi fakturę za faktycznie nabyte towary i usługi w danym okresie przez Spółkę. Faktury wystawiane będą w PLN oraz zapłata z tytułu tych faktur będzie następowała w PLN. Płatności przez Spółkę mają być dokonywane przelewem bankowym co do zasady w terminie 60 dni od daty wystawienia wyżej wskazanych faktur VAT. Od nieterminowych płatności Sprzedawca nalicza odsetki w ustawowej wysokości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytanie nr 1: jaki dokładnie wpływ na warunki, na jakich będą dostarczane towary na rzecz Spółki miał Sprzedawca, w jakim zakresie Sprzedawca miał prawo do kształtowania warunków nabycia towarów u Partnerów serwisowych/Dostawców, w szczególności w jakim zakresie Sprzedawca będzie decydował o sposobach nabycia towarów, ilości oraz jakości towarów, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towarów (prosimy opisać okoliczności świadczące o wpływie Sprzedawcy na warunki nabycia towarów u Partnerów serwisowych/Dostawców), wskazali Państwo:

„A. Odpowiadając na pytanie dotyczące wpływu na warunki, na jakich będą dostarczane towary na rzecz Spółki przez Sprzedawcę należy wskazać, że:

• towary będą dostarczane co do zasady przez Sprzedawcę Wnioskodawcy po cenach innych od obowiązujących u Partnerów serwisowych, którzy wydają bezpośrednio te towary Wnioskodawcy. To Sprzedawca kształtuje cenę obowiązującą Wnioskodawcę przy nabywaniu paliw oraz innych produktów pozapaliwowych na konkretnych stacjach paliwowych. Cena ta różni się od ceny widocznej na tych stacjach paliw (których właścicielami są podmioty zajmujące się obrotem paliwami, tj. kontrahenci Sprzedawcy), gdyż Sprzedawca, po zakupie od swojego kontrahenta, dokonuje sprzedaży na rzecz Spółki według indywidualnie wynegocjowanych cen za nabycie paliwa i innych towarów. Wysokość ceny (ostatecznie rabat do ceny widocznej na tych stacjach paliw) zależy na przykład od sieci stacji paliw, gdyż w zależności od stacji rabat za określoną ilość tankowanego paliwa konkretnego rodzaju odnosi się albo do ceny notowanej na stacji albo do cen hurtowych i nabywanego przez Wnioskodawcę typu paliwa. W odniesieniu do akcesoriów samochodowych, olejów i smarów Wnioskodawca i Sprzedawca ustalili ceny, które są wypadkową nabywanego towaru, konkretnej sieci stacji paliw i udzielanego przez Sprzedawcę rabatu procentowego. Ponadto, z Oferty stanowiącej podstawę zawieranej Umowy wynika także, że Sprzedawca nie pobiera żadnych opłat zarówno za samo wydanie Karty, jak i jej administrowanie, w tym wystawianie i przesyłanie faktur.

Jak wskazano w treści wniosku, Sprzedawca nie sprzedaje Wnioskodawcy wszystkich dostępnych u Partnerów serwisowych towarów, a wyłącznie takie, które są ustalone umownie tzn. wyłącznie różne typy paliwa oraz akcesoria i inne produkty pozapaliwowe, których wykorzystanie związane jest z konkretnym samochodem. Umowy między Sprzedawcą a danym Partnerem serwisowym mogą dotyczyć nabywania także innych towarów czy usług, jednak na podstawie umowy między Wnioskodawcą a Sprzedawcą ich sprzedaż przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy nie jest przewidziana,

• Sprzedawca dostarczy na rzecz Wnioskodawcy tylko wymienione w Umowie towary (tj. paliwo, akcesoria samochodowe oraz inne związane z użytkowaniem samochodu, przejazdy płatnymi autostradami). Wymienione w Umowie pomiędzy Sprzedawcą a Wnioskodawcą towary będą sprzedawane na warunkach i zasadach wskazanych w Umowie. Wnioskodawca ma prawo nabywać te towary tylko na terytorium Polski,
• nabycie towarów wymienionych w Umowie będzie możliwe tylko w punkcie sprzedaży Partnera serwisowego wskazanego w Umowie,
• Sprzedawca zastrzega sobie w Umowie, że towary sprzedawane Wnioskodawcy mogą być używane tylko dla zaspokojenia potrzeb pojazdów uwidocznionych na Kartach, a do legitymowania się Kartami upoważnieni są jedynie pracownicy Wnioskodawcy. Dokładny zakres asortymentu dostępnego na podstawie okazanej Karty będzie ograniczony systemowo i zostanie ustalony w indywidualnych negocjacjach warunków Umowy, jednak będą to co do zasady nabycia związane bezpośrednio z użytkowaniem Samochodów wydawane w konkretnych punktach sprzedaży (u Partnerów serwisowych). Próba nabycia towaru innego niż określony umownie (np. innego rodzaju paliwa) będzie odrzucona przez Sprzedawcę tzn. nastąpi odmowa sprzedaży przez niego danego towaru. Możliwa jest także odmowa sprzedaży towaru przez Sprzedawcę w przypadku, gdy dany pracownik Wnioskodawcy będzie chciał dokonać kolejnych nabyć towarów w odstępie czasu, który Sprzedawca uzna za zbyt krótki. Sprzedawca przewiduje także ograniczenia kwotowe sprzedaży i w przypadku przekroczenia limitu odmawia zrealizowania sprzedaży,
• Sprzedawca zastrzega sobie w OZU, że w przypadku upływu terminu ważności Karty, sprzedaży auta uwidocznionego na niej lub zmiany numeru rejestracyjnego samochodu, względnie wydzierżawienia pojazdu nie będzie rozpatrywał pozytywnie prób nabycia od niego towarów, gdyż w takim wypadku Wnioskodawca (jego pracownik) traci automatycznie prawo do legitymowania się daną Kartą. We wniosku opisany został proces kontroli posiadacza Karty na podstawie systemu Sprzedawcy,
• Sprzedawca zastrzega sobie w OZU, że w przypadku jakiejkolwiek zwłoki w uiszczeniu płatności przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedawcy wszelkie przywileje, które zostałyby Spółce udzielone na podstawie indywidualnych postanowień ze Sprzedawcą stracą swoją moc,
• Sprzedawca zastrzega, że Spółka zobowiązana będzie do nieprzekraczania łącznego salda otwartych należności wynikającego z użytkowania przez niego Kart. Wysokość tego Limitu otwartych należności może zostać w każdym czasie podwyższona lub obniżona na podstawie jednostronnej decyzji Sprzedawcy, który jedynie informuje o tym Spółkę, tj. Spółka nie ma realnego wpływu na kształtowanie wysokości Limitu,
• Sprzedawca stanowi podmiot, do którego Wnioskodawca powinien kierować wszelkie reklamacje w formie pisemnej związane z nabywanym towarem przy wykorzystaniu Kart (reklamacja odnośnie jakości i/lub ilości towaru), z powodu wad widocznych od razu, bądź wad uwidocznionych po czasie, bądź z innych powodów. W Umowie zastrzeżono również, że złożenie reklamacji nie zwalnia Spółki z obowiązku zapłaty Sprzedawcy zobowiązania za nabyty towar.

B. Odpowiadając na pytanie dotyczące prawa Sprzedawcy do kształtowania warunków nabycia towarów przez Wnioskodawcę u Partnerów serwisowych/Dostawców należy wskazać, że:

• towary będą dostarczane co do zasady przez Sprzedawcę Wnioskodawcy po cenach innych od obowiązujących u Partnerów serwisowych, którzy wydają te towary Wnioskodawcy,
• Sprzedawca dostarczy na rzecz Wnioskodawcy tylko wymienione w Umowie towary (tj. paliwo, akcesoria samochodowe oraz inne związane z użytkowaniem samochodu), które zostaną wydane przez wskazanego w Umowie Partnera serwisowego po okazaniu Karty przez Spółkę (jej pracownika), co może mieć miejsce po stwierdzeniu, że Sprzedawca akceptuje taką transakcję, tj. że towary są zgodne z Umową, system Sprzedawcy nie zgłasza informacji, że transakcja nie może zostać zrealizowana z jakiegokolwiek powodu (możliwe przypadki opisano powyżej), nie dochodzi do zablokowania realizacji transakcji przez Sprzedawcę z jakiegokolwiek innego powodu,
• nabycie towarów wymienionych w Umowie będzie możliwe tylko w punkcie sprzedaży Partnera serwisowego wskazanego w Umowie,
• Sprzedawca zastrzega sobie w Umowie, że towary sprzedawane Wnioskodawcy mogą być używane tylko dla zaspokojenia potrzeb pojazdów uwidocznionych na Kartach, a do legitymowania się Kartami upoważnieni są jedynie pracownicy Wnioskodawcy.

C. Odpowiadając na pytanie dotyczące zakresu, w jakim Sprzedawca będzie decydował o sposobach nabycia towarów, ilości oraz jakości towarów, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towarów:

W ramach uzgadnianej Oferty Wnioskodawca i Sprzedawca będą mogli wybrać następujące indywidualne ramowe warunki dostaw towarów przez Sprzedawcę odnoszące się do następujących obszarów:

• Jakość: Wnioskodawca będzie mógł wybrać nabywanie różnorodnych towarów związanych z samochodami w zakresie asortymentu określonego w Umowie. Wnioskodawca będzie mógł wykluczyć zakup niektórych towarów, na przykład Spółka może określić, że pracownik legitymujący się okazaniem danej Karty może nabyć tylko olej napędowy, ale nie paliwa gazowe (zakres przedmiotowy).
• Lokalizacja: Zasadniczo Karty mogą być używane wyłącznie w sieci partnerskiej Sprzedawcy wskazanej w Umowie oraz na terenie Polski.
• Ilość: Możliwa ilość zakupu, np. paliwa, jest określana w ramach warunków ramowych uzgodnionych ze Spółką. Zakupy przekraczające uzgodnione limity zostaną odrzucone przez system Sprzedawcy. Podobnie będzie w przypadku, gdy nabycia towarów będą realizowane w zbyt krótkich odstępach czasowych lub w zbyt dużych ilościach. W odniesieniu do jednych Kart będzie możliwe np. nabycie benzyny a w odniesieniu do innych oleju napędowego.
• Wartość: Limit wartości jest sprawdzany dla każdej transakcji dostawy. Zakupy przekraczające uzgodnione limity wartościowe będą odrzucane.
• Czas: Okresy, w ramach których można dokonywać nabyć, są określone w warunkach ramowych uzgodnionych ze Spółką. Zakupy, które mają miejsce poza tymi okresami, są odrzucane.”

W odpowiedzi na pytanie nr 2: w jaki dokładnie sposób będzie kształtowana cena za jaką Spółka będzie nabywać wskazane we wniosku towary, jaki wpływ na ustalenie tej ceny będzie miał Sprzedawca, wskazali Państwo:

„Towary są dostarczane co do zasady Wnioskodawcy po cenach innych od obowiązujących u Partnerów serwisowych/Dostawców. Sprzedawca kształtuje cenę obowiązującą Wnioskodawcę przy nabywaniu paliw oraz innych produktów pozapaliwowych na konkretnych stacjach paliwowych. Cena ta różni się od ceny widocznej na tych stacjach paliw (których właścicielami są podmioty zajmujące się obrotem paliwami, tj. kontrahenci Sprzedawcy), gdyż Sprzedawca sprzedaje towary Spółce według cen określonych przez siebie, co ostatecznie sprowadza się do udzielenia rabatów w odniesieniu do cen obowiązujących innych odbiorców za nabycie paliwa i innych towarów u kontrahentów Sprzedawcy. Wysokość rabatów zależy od sieci stacji paliw i nabywanego przez Wnioskodawcę typu paliwa. Są to rabaty odwołujące się w różnych przypadkach do cen na stacjach lub do cen hurtowych. Są to rabaty zarówno kwotowe za określoną ilość nabytego towaru, jak i rabaty procentowe (wartościowe). Warunki cenowe zostały indywidualnie wynegocjowane między Sprzedawcą i Wnioskodawcą, niemniej to Sprzedawca jest podmiotem ustalającym cenę po jakiej nabycia dokona Spółka. Spółka nie negocjuje cen z kontrahentami Sprzedawcy. Stosowanie formuły ustalania cen, które odnoszą się do cen hurtowych / z pylonów na stacjach jest typowe i charakterystyczne dla branży paliwowej i uwzględnia, w przypadku umów obowiązujących dłuższy czas, tę okoliczność, że ceny paliw i innych produktów ropopochodnych są zmienne w czasie. Ponadto, z Oferty stanowiącej podstawę zawieranej Umowy wynika także, że Sprzedawca nie pobiera żadnych opłat zarówno za samo wydanie Karty, jak i jej administrowanie, w tym wystawianie i przesyłanie faktur.”

W odpowiedzi na pytanie nr 3: czy całość kosztów związanych z nabyciem towarów przy użyciu Karty będzie ponoszona przez Spółkę, z wyłączeniem Sprzedawcy, wskazali Państwo:

„Odpowiadając na powyższe pytanie, należy wskazać, że Sprzedawca nabywa towary od swoich Partnerów serwisowych/Dostawców w swoim imieniu i na swój rachunek. Wnioskodawca nie wie, jakie koszty ponosi Sprzedawca związane z nabyciem towarów od Partnerów serwisowych/Dostawców. Wnioskodawca zna tylko ceny detaliczne uwidocznione przez Partnerów serwisowych/Dostawców w punktach sprzedaży (stacjach paliw) a poprzez znajomość otrzymanych od Sprzedawcy rabatów znana jest mu cena nabycia towarów od Sprzedawcy. Wnioskodawca może także ustalić, w jakiej wysokości są w danym okresie ceny hurtowe i ewentualnie sprawdzić, czy cena odsprzedaży towarów przez Sprzedawcę jest określona prawidłowo. Biorąc jednak pod uwagę, że Wnioskodawca nie zna cen, po jakich nabywane są towary danego typu od danego Dostawcy przez Sprzedawcę i biorąc pod uwagę, że w Ofercie dla Wnioskodawcy wskazano, że Sprzedawca współpracuje z około 5.000 stacji paliw, możliwe jest wyłącznie stwierdzenie, że Spółka ponosi całość kosztów związanych z nabyciem towarów wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę. Niewątpliwie, jak każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą, Sprzedawca zapewne ponosi szereg kosztów związanych z tą działalnością, obsługą klientów i zleceń dla nich, które pośrednio mają również wpływ na ceny oferowanych przez niego towarów i usług. Nie jest zatem możliwe stwierdzenie, że Sprzedawca został wyłączony z tego procesu.”

W odpowiedzi na pytanie nr 4: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód osobowy” stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wskazali Państwo:

„Tak, pojazd określony we wniosku jako „samochód osobowy” stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 Ustawy VAT.”

W odpowiedzi na pytanie nr 5: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy , wskazali Państwo:

„Tak, pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” stanowi pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 Ustawy VAT.”

W odpowiedzi na pytanie nr 6: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” jest pojazdem samochodowym, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy – jeżeli tak, to prosimy wskazać:

a)który konkretnie przepis dotyczy tego pojazdu,

b)czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy) lub na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy), wskazali Państwo:

„a) Spółka posiada w swojej flocie pojazdy, o których mowa w:

• art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
• art. 86a ust. 9 pkt 2, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Wszystkie pojazdy stanowiące samochody ciężarowe, które Spółka posiada w swojej flocie mają wykonane badania VAT1 oraz VAT2.”

W odpowiedzi na pytanie nr 7: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” stanowi pojazd konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą i czy z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie, wskazali Państwo:

„Spółka nie wykorzystuje w swojej działalności pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.”

W odpowiedzi na pytanie nr 8: w jaki sposób pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” jest/będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, wskazali Państwo:

„Samochody ciężarowe wykorzystywane są przez Spółkę w działalności do obsługi technicznej obiektów na terenie całego kraju, tj. napraw bieżących, przeglądów instalacji ppoż, w przypadku wezwań awaryjnych.

We flocie Spółki znajduje się również kilka pojazdów stanowiących samochody ciężarowe, które służą do przewożenia posiłków z restauracji pracowniczych do poszczególnych jednostek.”

W odpowiedzi na pytanie nr 9: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” wykorzystują/będą wykorzystywać Państwo wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, wskazali Państwo:

„Pojazdy stanowiące samochody ciężarowe wykorzystywane są i będą tylko do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Spółkę.”

W odpowiedzi na pytanie nr 10: czy istnieją/będą istnieć obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” do użytku prywatnego (osobistego) - jeśli tak, należy szczegółowo wskazać jakie to okoliczności, wskazali Państwo:

„W samochodach ciężarowych zamontowane są urządzenia monitoringu GPS, dzięki którym Spółka jest w stanie weryfikować i kontrolować korzystanie przez pracowników z samochodów ciężarowych do użytku prywatnego. Monitoring GPS zamontowany w pojazdach ciężarowych wykorzystywanych przez Spółkę działa 24/7. GPS pełni zatem funkcję ewidencji przebiegu pojazdu. Zawiera bowiem informację m.in. o dniu oraz godzinach korzystania przez pracowników z samochodów ciężarowych.”

W odpowiedzi na pytanie nr 11: kto jest/będzie użytkownikiem pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” (np. pracownicy/członkowie zarządu), wskazali Państwo:

„Z samochodów ciężarowych korzystają jedynie pracownicy, dla których pojazd jest niezbędny do wykonywania powierzonych im obowiązków związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością (np. technicy w ramach świadczonych usług ppoż, usług obsługi technicznej obiektów, usług prowadzenia restauracji pracowniczych dla klientów, itp.).”

W odpowiedzi na pytanie nr 12: czy pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” wykorzystują/będą Państwo wykorzystywać również na potrzeby niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą (np. cele osobiste pracowników/członków zarządu) - jeśli tak, prosimy opisać w jakim dokładnie zakresie, wskazali Państwo:

„Samochody ciężarowe nie są i nie będą wykorzystywane do celów innych niż związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Spółkę.”

W odpowiedzi na pytanie nr 13: jeżeli użytkownikami pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” są/będą pracownicy/członkowie zarządu należy wskazać:

a)na jakich zasadach oraz w jakim zakresie pracownicy/członkowie zarządu użytkują/będą użytkować pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy”,

b)czy pracownicy/członkowie zarządu użytkują/będą użytkować pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy” wyłącznie w czasie pracy i wyłącznie w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, czy pracownicy/członkowie zarządu będą użytkować ten pojazd w celach prywatnych, wskazali Państwo:

„Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 12, zgodnie z polityką flotową Spółki, samochody ciężarowe mogą być wykorzystywane jedynie do pełnienia obowiązków służbowych. Tym samym, samochody ciężarowe mogą być wykorzystywane wyłącznie w czasie pracy i wyłącznie w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez pracowników, co jak również wskazano powyżej jest monitorowane.”

W odpowiedzi na pytanie nr 14: gdzie dokładnie jest/będzie parkowany/garażowany pojazd określony we wniosku jako „samochód ciężarowy”, czy pojazd ten jest/będzie parkowany w miejscu zamieszkania pracowników/członkowie zarządu, wskazali Państwo:

„Samochód ciężarowy po zakończeniu czasu pracy pracownika upoważnionego do jego użytkowania jest parkowany w danej jednostce lub w miejscu wskazanym przez pracodawcę, tj. Spółkę. Wyjątek od tej reguły stanowią pracownicy pełniący dyżur (np. obsługa techniczna obiektów), którzy ze względu na konieczność natychmiastowego reagowania mają możliwość parkowania pojazdów pod domem.”

W odpowiedzi na pytanie nr 15: czy w odniesieniu do pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” jest/będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, spełniająca wymogi określone w art. 86a ust. 6 oraz ust. 7 ustawy, wskazali Państwo:

„Spółka nie prowadzi dodatkowej ewidencji przebiegu pojazdu. Wewnętrzne procedury stosowane w Spółce, w tym instalacja lokalizatora GPS, eliminują możliwość korzystania z samochodów ciężarowych do innych celów niż związane z wykonywanymi przez pracowników Spółki obowiązkami. Tym samym samochody wykorzystywane są jedynie do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki.”

W odpowiedzi na pytanie nr 16: czy zostały/zostaną określone zasady użytkowania pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” wykluczające jego użycie do celów prywatnych (osobistych) - jeżeli tak, prosimy precyzyjnie wskazać:

a)w jakiej formie te zasady zostały/zostaną określone (np. w formie regulaminu, wewnętrznego zarządzenia, itp.),

b)jakie są/będą dokładnie postanowienia tego regulaminu/wewnętrznego zarządzenia i jakie zostały/zostaną podjęte działania zabezpieczające wykonanie zasad określonych w tym dokumencie,

c)czy we wprowadzonym regulaminie/wewnętrznym zarządzeniu użytkowania pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” został/zostanie określony sposób użytkowania tego samochodu wykluczający użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą,, wskazali Państwo:

„a) Jak wskazano w odpowiedzi na powyższe pytania, Spółka posiada odrębną procedurę stanowiącą politykę flotową, która określa zasady korzystania z pojazdów ciężarowych. Jak wskazano w pkt 1.10.2 polityki flotowej samochody ciężarowe mogą być wykorzystywane jedynie do użytku w celach służbowych. Zabrania się wykorzystywania pojazdów ciężarowych do celów prywatnych. Każdy pojazd ciężarowy ma wmontowany GPS, który działa 24/7.

b) Polityka flotowa przyjęta przez Spółkę zawiera zapis wskazujący na to, iż w przypadku ujawnienia sytuacji, w której pojazdem [tu: samochodem ciężarowym], jego użytkownik będzie się poruszał w celach innych niż służbowe, jednostka, do której pojazd jest przypisany zostanie obciążona wszelkimi kosztami oraz sankcjami skarbowymi a wobec pracownika Spółka zastrzega sobie prawo wyciągnięcia konsekwencji służbowych ze zwolnieniem dyscyplinarnym włącznie.

c) Zapis określający sposób użytkowania tego samochodu wykluczający użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą został wskazany w pkt 1.10.2 polityki flotowej, o którym mowa powyżej w lit. a.”

W odpowiedzi na pytanie nr 17: czy istnieje/będzie istnieć nadzór nad używaniem użytkowania pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” - jeśli tak, prosimy wskazać w jaki sposób i kto dokonuje/będzie dokonywać tego nadzoru, wskazali Państwo:

„Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 10, wszystkie samochody ciężarowe wykorzystywane w działalności Spółki mają zamontowany system monitoringu GPS z pomiarem telematyki. Na podstawie danych z urządzeń GPS Spółka jest w stanie określić pozycję oraz godziny, w jakich porusza się dany samochód, co pozwala również na weryfikację czy jest on wykorzystywany we właściwy sposób oraz czy nie dochodzi do nadużyć w postaci użytkowania prywatnego.

Wgląd do danych z urządzeń telematyczych mają bezpośredni przełożeni pracowników oraz pracownicy Działu Floty.”

W odpowiedzi na pytanie nr 18: czy sposób wykorzystywania użytkowania pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” określony w zasadach jego użytkowania jest/będzie potwierdzony prowadzoną przez Państwa ewidencją przebiegu pojazdu, wskazali Państwo:

„Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 15, Spółka nie prowadzi dodatkowej ewidencji przebiegu wskazanych pojazdów. Polityka flotowa oraz wykorzystywane narzędzie teleinformatyczne, w rzeczywistości wykluczają możliwość wykorzystania samochodów ciężarowych do użytku prywatnego. GPS wykorzystywany w pojazdach ciężarowych pełni funkcję ewidencji przebiegu pojazdu. Zawiera bowiem informację m.in. o dniu oraz godzinach korzystania przez pracowników z samochodów ciężarowych.”

W odpowiedzi na pytanie nr 19: czy dołożyli/dołożą Państwo należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu określonego we wniosku jako „samochód ciężarowy” do celów prywatnych - jeśli tak, należy wskazać jakie czynności zostaną/zostaną podjęte, w czym będzie przejawić się ta staranność , wskazali Państwo:

„Spółka dokłada wszelkich starań, żeby wykluczyć możliwość użycia pojazdów ciężarowych do użytku prywatnego. Na bieżąco weryfikowane są raporty z systemu monitoringu GPS, w celu przeciwdziałania korzystaniu z samochodów do celów innych niż związanych z wykonywaną pracą. A ponadto wszyscy użytkownicy samochodów, w tym samochodów ciężarowych obowiązani są do stosowania zasad wynikających z polityki flotowej Spółki.”

Pytania

1)Czy nabycie na terytorium Polski przez Spółkę od Usługodawcy towarów i usług przy użyciu Kart stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w myśl przepisów Ustawy VAT, stanowiąc tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)Czy Spółka będzie posiadać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty na terytorium Polski?

3)Czy Spółka będzie posiadać prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty na terytorium Polski?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Nabycie na terytorium Polski przez Spółkę od Sprzedawcy towarów i usług przy użyciu Kart stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w myśl przepisów Ustawy VAT, stanowiąc tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2.

Spółka będzie posiadać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty przez pracownika Spółki na terytorium Polski.

Ad. 3.

Spółka będzie posiadać prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty przez pracownika Spółki na terytorium Polski.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Ponadto, jak stanowi art. 2 pkt 22 Ustawy VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ponadto, jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z kolei art. 8 ust. 2a Ustawy VAT stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W obecnym brzmieniu Ustawy VAT (po nowelizacji przepisów w 2021 r.) brak jest przepisu analogicznego do art. 8 ust. 2a, w zakresie dostawy towarów. Do 31 grudnia 2020 r. w Ustawie VAT znajdował się art. 7 ust. 8, zgodnie z którym w sytuacji, gdy kilka podmiotów dokonywało dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydawał ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznawało się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach - był to przepis regulujący transakcje łańcuchowe.

Przepis ten jednak został uchylony z dniem 1 stycznia 2021 r. na mocy ustawy z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2419); (dalej: Ustawa zmieniająca). Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do Ustawy zmieniającej „Kwalifikowanie poszczególnych transakcji dokonanych przez podatnika, w tym również w transakcji łańcuchowej, powinno następować na podstawie ogólnych zasad dotyczących kwalifikacji czynności jako dostawy towarów, co potwierdza również orzecznictwo TSUE (np. wyroki w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic lub C-185/01 Auto Lease Holland). Ponadto występowanie w przepisach krajowych regulacji, która nie zawiera wyraźnej podstawy w przepisach prawa unijnego, może w pewnych szczególnych sytuacjach powodować wątpliwości interpretacyjne, w jaki sposób powinny być kwalifikowane poszczególne transakcje. (...) do opodatkowania transakcji łańcuchowych odnosi się art. 22 ustawy o VAT, regulujący kwestie ustalania miejsca dostawy towarów. Jest to przepis samodzielny, niewymagający „wsparcia” w postaci uchylanego art. 7 ust. 8 w ustawie o VAT.” W uzasadnieniu wskazano również, że uchylenie art. 7 ust. 8 Ustawy VAT miało na celu eliminację rozwiązania nadmiarowego, nie ugruntowanego na kanwie przepisów unijnych, które „w warunkach rozliczeń krajowych zaburza logikę w podejściu do opodatkowania dostawy towarów.”

Ustawodawca uznał zatem, że art. 22 Ustawy VAT jest przepisem samodzielnym, regulującym kwestie ustalania miejsca dostawy towarów, niewymagającym doprecyzowania.

Tak też, aby transakcje zawierane pomiędzy poszczególnymi podmiotami uczestniczącymi w transakcji łańcuchowej stanowiły odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów Ustawy VAT, na każdym z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji powinno przechodzić prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. W polskich przepisach podatkowych nie znajdujemy legalnej definicji „przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”. Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem, co do zasady do dostawy towaru dojdzie w przypadku, gdy podatnik przeniesie faktyczne lub ekonomiczne władztwo nad rzeczą na inny podmiot, przy czym nabywca towaru będzie miał swobodę w dysponowaniu rzeczą, tak jakby był jej właścicielem. Oznacza to, że aby można było mówić o dostawie towaru (w tym również w transakcji łańcuchowej) zgodnie z Ustawą VAT, nie jest konieczne samo przeniesienie prawa własności takiego towaru (nie musi dojść stricte do „fizycznego” wejścia we władanie danym towarem).

Takie stanowisko potwierdzane jest szeroko w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 4 października 2018 r., sygn. akt I FSK 1815/16, gdzie sąd wskazał, że „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) obejmuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) oraz przeniesienie władztwa ekonomicznego nad tym towarem, dokonane przez dostawcę, który władał nim jako posiadacz samoistny (jak właściciel), i w następstwie którego nabywca może tym towarem rozporządzać jak właściciel, tzn. korzystać z niego z wyłączeniem innych osób, pobierać pożytki i inne dochody, mieć możność przetwarzania go, zużycia, a nawet zniszczenia, a także dokonywać w stosunku do niego czynności prawnych. (...) Dla istnienia posiadania samoistnego nie jest istotne, czy posiadacz rzeczywiście ma uprawnienia właścicielskie, lecz czy faktycznie włada rzeczą jak właściciel w powyższym rozumieniu.”

Warto przywołać również jeden z wyroków NSA z 15 września 2017 r., sygn. akt I FSK 2237/15, w którym sąd wskazał, że „(...) dla uznania transakcji jako transakcji łańcuchowej, istotne jest ustalenie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Nie jest przy tym konieczne, aby towar został wydany fizycznie „pierwszemu nabywcy”, lecz aby każdy z nabywców uczestniczących w „łańcuchu dostaw” miał wpływ na istotne elementy transakcji i aby następnie rozporządził daną rzeczą jak właściciel, czyli był czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. dostawa na rzecz nabywcy, będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego. Dostawa łańcuchowa nie oznacza faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) towarem”.

Natomiast organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.170.2021.2.SKJ, bazując na poniżej wskazanych wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, uznał, że przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel to w istocie przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz możliwości ustalania warunków takiego korzystania. Jak czytamy w interpretacji „W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel”. Na tej podstawie organ sformułował wniosek, że „Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego”.

Podsumowując zatem powyższe, uznać należy, że aby transakcje zawierane pomiędzy podmiotami, które uczestniczą w transakcjach łańcuchowych stanowiły odpłatną dostawę towarów w myśl Ustawy VAT, niezbędne jest, aby każdy z tych podmiotów posiadał prawo do rozporządzania danym towarem jak jego właściciel, tj. miał istotny wpływ na kształtowanie warunków transakcji.

Takie rozumowanie przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel zostało również potwierdzone w wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), m.in.

• w wyroku z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 Auto Lease Holland B.V., gdzie TSUE stwierdził wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności w formach przewidzianych przez obowiązujące prawo krajowe, ale że obejmuje każde przekazanie majątku rzeczowego przez jedną ze stron, które upoważnia drugą stronę do dysponowania tym przedmiotem de facto tak, jakby była jego właścicielem” (pkt 32 uzasadnienia);
• w wyroku z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International, który został wydany w zakresie kwalifikacji transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych w modelu trójstronnym; w polskiej wersji językowej orzeczenia, zamiennie posłużono się wyrażeniami „prawo do rozporządzania” lub „prawo do dysponowania” (odpowiednio pkt 30 i 32). Jak wskazał TSUE w pkt 27 wyroku „w tym względzie, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, zdefiniowane w art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy i w art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112 pojęcie „dostawy towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności w formie przewidzianej we właściwych przepisach krajowych, lecz obejmuje każdą transakcję przekazania rzeczy przez stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzania tą rzeczą, jakby była ona jej właścicielem”. TSUE uznał zatem, że należy zbadać, czy na podmiot pośredniczący faktycznie przeszło uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.

Do wyżej przywołanych wyroków (do wniosków z nich płynących) odwołano się także w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 15 lutego 2021 r., sygn. PT9.8101.3.2020 (dalej: Interpretacja Ogólna). Celem tej Interpretacji było wyjaśnienie ogólnych zasad kwalifikowania transakcji realizowanych przy pomocy kart paliwowych opierając się na tezach płynących z orzecznictwa TSUE (w szczególności na dwóch wyżej przywołanych orzeczeniach). Jak wskazano w Interpretacji Ogólnej, orzecznictwo Trybunału nie rozważa wszystkich możliwych modeli transakcji z użyciem kart paliwowych, biorąc pod uwagę transakcje trójstronne. W tym zakresie zatem, każdy stan faktyczny powinien być rozpatrywany wnikliwie indywidualnie, w szczególności uwzględniając charakter i okoliczności realizowanych transakcji.

Jak wskazało Ministerstwo Finansów w Interpretacji Ogólnej, o usłudze finansowej możemy mówić, jeżeli w transakcji między podmiotem pośredniczącym a odbiorcą towaru kumulatywnie spełnione zostaną poniższe przesłanki:

1)nabywanie towaru przez odbiorcę (posiadacza karty) następuje bezpośrednio od dostawców;

2)wyłącznie odbiorca decyduje o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru;

3)odbiorca ponosi (z wyłączeniem podmiotu pośredniczącego) całość kosztów związanych z nabyciem towaru;

4)ograniczenie się podmiotu pośredniczącego do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar.

Jak wynika zatem z Interpretacji Ogólnej, jedynie w przypadku spełnienia wszystkich powyższych warunków łącznie można mówić o świadczeniu usługi o charakterze finansowym przez podmiot pośredniczący, polegającej jedynie na udostępnieniu kart paliwowych, nie zaś o dostawie towaru w rozumieniu Ustawy VAT.

Opierając się zatem na przywołanych wyrokach TSUE oraz orzecznictwie sądów administracyjnych i rozstrzygnięciach organów podatkowych, w odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, uznać należy, że:

1. Z perspektywy zapisów umownych, odebranie towaru przez Spółkę będącą użytkownikiem Karty (jej posiadaczem), następować będzie co prawda od Dostawców, np. stacji benzynowych, na których Spółka tankować będzie paliwo, jednak nie będą to transakcje bezpośrednie. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, to Sprzedawca będzie stroną Umowy zawartej ze Spółką, który w pierwszej kolejności sam będzie nabywał usługi oraz towary od swoich Partnerów serwisowych (operatorów stacji benzynowych), a następnie będzie je odsprzedawał Spółce w ramach korzystania z Kart. Spółka nie będzie zawierać odrębnych umów bezpośrednio z Dostawcami, a faktury rozliczeniowe na rzecz Spółki wystawiane będą właśnie przez Sprzedawcę.

Tym samym uznać należy, że pierwszy warunek nie zostanie spełniony.

2. Spółka nie będzie decydować wyłącznie w szczególności o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru, gdyż, jak wynika z zapisów Umownych:

a)zakupy przy użyciu Kart będą mogły być realizowane jedynie w wyznaczonych punktach sprzedaży, tzn. u Partnerów serwisowych Sprzedawcy - konkretne stacje benzynowe;

b)zakupy rozliczane przez Sprzedawcę, które stanowią przedmiot niniejszego wniosku zostały ograniczone jedynie do terytorium Polski (Sprzedawca wyznacza zakres terytorialny wykorzystania Kart przez Spółkę);

c)dokładny zakres asortymentu dostępnego przy użyciu Karty będzie ograniczony systemowo (zostanie ustalony przez Sprzedawcę wraz z Dostawcami) i zostanie wyznaczony w indywidualnych negocjacjach warunków umowy, jednak, jak wskazano, będą to co do zasady wydatki związane bezpośrednio z użytkowaniem Samochodów nabywane w konkretnych punktach sprzedaży;

d)Sprzedawca wyznacza warunki użytkowania Kart przez Spółkę, tj. zastrzega sobie w Umowie, że Karty mogą być wykorzystywane jedynie w zakresie pojazdów uwidocznionych w przedmiotowych Kartach, a do użytkowania Kart upoważnieni są jedynie pracownicy Spółki. Ponadto, do Karty przypisany jest indywidualny numer PIN, którego przekazywanie do niepowołanych podmiotów jest zabronione. Karty nie mogą być w żadnej formie odstępowane, a prawo do korzystania z Kart nie podlega cesji na rzecz podmiotu trzeciego bez uprzedniej pisemnej zgody drugiej strony umowy - dokładny sposób wykorzystania Karty wynika z zapisów umownych;

e)Sprzedawca kształtuje warunki umowne, zastrzegając, że Spółka zobowiązana jest do nieprzekraczania łącznego salda otwartych należności wynikającego z użytkowania przez nią Kart w określonej maksymalnej wysokości (dalej: Limit), która jest odzwierciedleniem łącznej kwoty wystawionych faktur (zapłaconych i niezapłaconych), a także transakcji niezafakturowanych, ale zrealizowanych, a w przypadku użycia takiej Karty niezgodnie z zasadami umownymi (np. nieuprawnione wykorzystanie Karty poza granicami Polski, bądź właśnie przekroczenie ustalonego Limitu), może dojść do zatrzymania możliwości użytkowania Kart (wpływając tym samym na moment dokonywania przez Spółkę zakupów). Dodatkowo z OZU wprost wynika, że weryfikacji ze strony Sprzedawcy podlega m.in. okoliczność posłużenia się Kartą zbyt często (np. zatankowanie samochodu do pełna w zbyt krótkim odstępie czasowym u różnych Partnerów serwisowych). Oznacza to, że Sprzedawca ma możliwość odmówienia realizacji transakcji zakupu towaru przez Spółkę w różnych przewidzianych w OZU okolicznościach.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie tej przesłanki kluczowe jest słowo „wyłącznie”. Tym samym uznać należy, że jeżeli Sprzedawca ma wpływ na sposób nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilość oraz jakość towaru, moment zakupu i sposób wykorzystania towaru, przesłanka ta również nie zostanie spełniona.

3. Zobowiązania płatnicze Spółki powstają z chwilą dokonania przez nią zakupu towarów i usług przy wykorzystaniu Karty i ich wysokość równa będzie wartości nabytych towarów oraz usług (Spółka będzie miała obowiązek zapłaty za wszystkie towary i usługi zakupione w oparciu o Umowę). Jak podkreślono w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedawca nie posiada własnych stacji benzynowych, jednak jak wynika z Oferty, w ramach korzystania z Kart, Sprzedawca kształtuje stawki oraz rabaty obowiązujące przy nabywaniu paliw oraz innych usług i produktów poza paliwowych na konkretnych stacjach paliwowych (u Partnerów serwisowych Sprzedawcy).

Warunek ten zatem również trudno uznać za spełniony.

4. Sprzedawca nie udostępnienia instrumentu płatniczego, ale aktywnie kształtuje warunki, które Spółka będzie zobowiązana spełniać przy użytkowaniu przedmiotowych Kart. Jak wynika z Umowy: podstawą wynagrodzenia dla Sprzedawcy będą ceny obowiązujące u Sprzedawcy (taka cena jest co do zasady ustalana poprzez pomniejszenie ceny bazowej o rabat kwotowy; różny w odniesieniu do różnych towarów i usług):

a)Karty nie stanowią kart płatniczych (nie są na nich zgromadzone żadne środki płatnicze), służą jedynie do identyfikacji i ewidencjonowania dokonywanych przez Spółkę transakcji;

b)Sprzedawca nie będzie pobierać od Spółki żadnych opłat za wydanie Karty oraz za jej administrowanie, w tym wystawianie i przesyłanie na rzecz Spółki faktur;

c)Sprzedawca jest również podmiotem, do którego Spółka powinna kierować wszelkie reklamacje w formie pisemnej związane z nabywanym towarem i usługami przy wykorzystaniu Kart (reklamacja odnośnie jakości i/lub ilości towaru, bądź jakości i/lub zakresu usługi), z powodu wad widocznych od razu, bądź wad uwidocznionych po czasie, bądź z innych powodów.

Tym samym, ostatni z warunków także nie zostanie spełniony.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, uznać należy, że Sprzedawca będący stroną Umowy ze Spółką i dostawcą Kart jest aktywnym pośrednikiem w nabywaniu towarów i usług przez Spółkę, gdyż ma realny wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje, tym samym transakcje opisane w zdarzeniu przyszłym nie będą miały znamion usługi o charakterze finansowym, a będą stanowiły odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w myśl przepisów Ustawy VAT, stanowiąc tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W opisanej sytuacji dochodzić będzie do tzw. transakcji łańcuchowych trójstronnych, gdyż w pierwszej kolejności Partnerzy serwisowi (stacje paliw) będą dokonywać dostawy towarów i usług (w szczególności paliwa) na rzecz Sprzedawcy, które następnie zostaną przez niego odsprzedane na rzecz Spółki.

Końcowo, należy dodać także, że podobne stanowisko było wielokrotnie potwierdzane w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych wydanych w podobnych stanach faktycznych (zdarzeniach przyszłych), m.in. w:

• Interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.571.2021.3.ST;
• Interpretacji indywidualnej z 20 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.16.2023.2.WH;
• Interpretacji indywidualnej z 24 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.347.2023.2.MG.

Ad. 2 i Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1, co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ponadto, jak wynika z art. 86a ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 2 pkt 34 Ustawy VAT przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 Ustawy VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (...) zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Natomiast jak stanowi art. 86a ust. 3 pkt 1 Ustawy VAT, przepis ust. 1 (odnośnie 50% kosztów) nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

Stosownie do art. 86a ust. 4 Ustawy VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu lub wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 Ustawy VAT, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą (...).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z przepisów Ustawy VAT, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, gdzie towary i usługi, od których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym, warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca rozróżnia tutaj również zakres odliczenia, wskazując, że w przypadku:

1)pojazdów samochodowych (samochodów osobowych) wykorzystywanych w tzw. sposób mieszany (tj. również do celów prywatnych) podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktury otrzymanej przez podatnika,

2)pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 Ustawy VAT, których konstrukcja niejako wyklucza możliwość wykorzystania ich do celów innych niż związanych z działalnością, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku wynikającego z faktury otrzymanej przez podatnika.

Ponadto, jak wskazano w art. 88 ust. 1 Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych z pewnymi wyjątkami.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 (art. 88 ust. 1a Ustawy VAT).

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl tego przepisu, podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku w przypadku, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, nawet jeżeli został wykazany na fakturze.

Co więcej, jak wynika z art. 88 ust. 4 Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Podsumowując zatem powyżej przywołane przepisy, ustawodawca umożliwił podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy spełni on tzw. przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 86 i art. 86a Ustawy VAT, oraz nie wystąpią przesłanki tzw. negatywne, uregulowane w art. 88 Ustawy VAT. Należy wskazać, że przesłanki te muszą zostać spełnione łącznie. Podobne stanowisko wynika z jednej z interpretacji indywidualnej z 9 lutego 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.575.2022.1.MB, gdzie organ podatkowy wskazał, że: „W opisanym stanie faktycznym ponosicie Państwo wydatki związane m.in. z zakupem paliwa w stosunku do pojazdów samochodowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do jej działalności gospodarczej (wobec których ma zastosowanie ograniczenie określone w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT), jak również pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o VAT (tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą).

W tym stanie rzeczy, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Spółkę 3 na Państwa rzecz, dokumentujących dostawy towarów, w stosunku do pojazdów samochodowych, które nie są wyłącznie wykorzystywane do jej działalności gospodarczej - na zasadach przewidzianych w przepisach art. 86a ustawy o VAT. Natomiast, w stosunku do pojazdów samochodowych, które są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, będzie Państwu przysługiwało pełne prawo (100%) do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Spółkę 3 na Państwa rzecz, dokumentujących dostawy towarów.”

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, która w swojej działalności wykorzystuje zarówno samochody osobowe, jak i samochody ciężarowe na podstawie umów leasingu, a za pośrednictwem Kart nabywać będzie od Sprzedawcy towary i usługi związane z tymi samochodami, które wykorzystywane będą do opodatkowanej działalności gospodarczej. Na rzecz Spółki wystawiane będą faktury za nabyte usługi i towary przez Sprzedawcę z podatkiem VAT należnym. Dodatkowo należy wskazać, że zdaniem Spółki w przedmiotowej sprawie dochodzić będzie w rzeczywistości do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług w myśl przepisów Ustawy VAT, stanowiąc tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe uznać należy, że Spółka:

1)będzie posiadać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty przez pracownika Spółki na terytorium Polski;

2)będzie posiadać prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty przez pracownika Spółki na terytorium Polski.

Podsumowując, Spółka wnosi o uznanie w przedstawionych kwestiach jej stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86:

Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność:

W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w przepisie art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że:

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Państwa wątpliwości dotyczą między innym ustalenia, czy nabycie na terytorium Polski przez Państwa od Usługodawcy towarów i usług przy użyciu Kart stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w myśl przepisów ustawy, stanowiąc tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 1).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać na orzeczenie TSUE z 6 lutego 2003 r. w sprawie C- 185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że:

Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic - Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że:

W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jeżeli więc z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że schemat transakcji realizowanych przez Państwa przy użyciu Kart będzie odpowiadać modelowi opisanych powyżej transakcji łańcuchowych. Pomiędzy Partnerami Serwisowymi (Dostawcami) a Sprzedawcą będzie dochodzić do dostawy towarów (paliwa oraz innych akcesoriów samochodowych) oraz świadczenia usług (usługi myjni, usług przejazdów płatnymi autostradami), a następnie Sprzedawca odsprzeda nabyte towary i usługi na Państwa rzecz. Natomiast fizyczne wydanie towarów i świadczenie usług będzie mieć miejsce pomiędzy Partnerami Serwisowymi (pierwszy podmiot w łańcuchu) a Państwem (ostatni podmiot w łańcuchu). Zatem Sprzedawca wystąpi jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów.

Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy pozwalają przyjąć, że Sprzedawca będzie posiadać prawo dysponowania towarami jak właściciel i będzie aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów nabywanych przez Państwa z wykorzystaniem Kart.

Analogiczna sytuacja będzie mieć miejsce w przypadku odsprzedaży usług (usługi myjni, usług przejazdów płatnymi autostradami), gdzie Sprzedawca nabywa usługi od swoich Partnerów serwisowych w swoim imieniu i na swój rachunek. Nabyte przez Sprzedawcę usługi będą wydawane przez Partnerów serwisowych bezpośrednio Spółce na podstawie okazanej Karty.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach swojej działalności wykorzystują Państwo zarówno samochody osobowe, jak i ciężarowe (Samochody), na podstawie zawieranych umów leasingu. Do użytkowanych Samochodów nabywają Państwo m.in. paliwo oraz inne akcesoria samochodowe, a także usługi mycia samochodów. Planują Państwo uprościć zasady nabywania towarów i usług związanych z samochodami. To uproszczenie będzie polegało na nabyciu towarów i usług dotyczących samochodów od jednego podmiotu (Usługodawcy/Sprzedawcy). Sprzedawca ma siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. W celu uproszczenia zasad nabywania towarów i usług związanych z samochodami zawrą Państwo umowę ze Sprzedawcą. Umowa ta umożliwi Państwu zaopatrywanie się w określone w umowie towary i usługi u partnerów serwisowych Sprzedawcy (Partnerzy serwisowi/Dostawcy). Towary i usługi będą wydawane Państwu przez Partnerów serwisowych bez użycia gotówki czy karty płatniczej, a jedynie za okazaniem karty serwisowej otrzymanej od Sprzedawcy w celu legitymacji / identyfikacji praw do pobrania od Partnerów serwisowych towarów i usług (Karty).

Właścicielem i emitentem Kart jest podmiot zagraniczny z siedzibą w Niemczech, jednak na terytorium Polski działa przez swojego jedynego przedstawiciela – tu Sprzedawcę, który będzie stroną umowy zawartej z Państwem. Sprzedawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi (gaz płynny LPG, olej napędowy, benzyna silnikowa). Sprzedawca nabywa towary i usługi od swoich Partnerów serwisowych w swoim imieniu i na swój rachunek. Nabyte przez Sprzedawcę towary i usługi będą wydawane przez Partnerów serwisowych bezpośrednio Spółce na podstawie okazanej Karty. Towary i usługi wydawane na podstawie okazanej Karty (w tym w szczególności paliwo), będą nabywane na terytorium Polski oraz będą wykorzystywane przez Spółkę w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej.

Kontrahentem dla Państwa jest jedynie Sprzedawca. Nie będą Państwo zawierać odrębnych umów bezpośrednio z Partnerami serwisowymi w odniesieniu do nabywanych przez Państwa od Sprzedawcy towarów i usług.

Zgodnie z treścią Umowy, okazanie Karty przez Państwa (Państwa pracownika) Partnerowi serwisowemu daje Państwu prawo do tankowania paliwa oraz skorzystania z usług i pobrania towarów związanych z użytkowanymi Samochodami na terytorium Polski. Karty nie uprawniają do skorzystania z towarów lub usług niezwiązanych z samochodami (np. zakupu kawy). Przedmiotowe dostawy towarów i świadczone usługi dokonywane będą w imieniu i na rzecz Sprzedawcy zgodnie z odrębnymi umowami zawartymi z jego Partnerami serwisowymi (stacjami benzynowymi).

Karty nie stanowią kart płatniczych (nie są na nich zgromadzone żadne środki płatnicze), służą jedynie do identyfikacji i ewidencjonowania dokonywanych przez Państwa transakcji. Karty stanowią dokument / nośnik informacji pozwalający na dokonanie przez Partnera serwisowego identyfikacji: Sprzedawcy, osób uprawnionych do odbioru towarów przez Państwa, zakresu Państwa uprawnień do towarów i usług, oraz rejestrowanie dokonanych na Państwa rzecz wydań towarów lub wyświadczonych usług.

Dokładny zakres asortymentu dostępnego na podstawie okazanej Karty będzie ograniczony systemowo i zostanie ustalony w indywidualnych negocjacjach warunków Umowy, jednak będą to co do zasady nabycia związane bezpośrednio z użytkowaniem Samochodów wydawane w konkretnych punktach sprzedaży (u Partnerów serwisowych).

Sprzedawca zastrzegł, że będą Państwo zobowiązani do nieprzekraczania łącznego salda otwartych należności wynikającego z użytkowania przez niego Kart (Limitu). Limit (tj. salda otwartych należności) to łączna kwota wystawionych przez Sprzedawcę niezapłaconych faktur (wymagalnych i niewymagalnych), a także transakcji niezafakturowanych, ale zrealizowanych. Wysokość Limitu otwartych należności może zostać w każdym czasie podwyższona lub obniżona na podstawie jednostronnej decyzji Sprzedawcy, który jedynie informuje o tym Państwa, tj. nie mają Państwo realnego wpływu na kształtowanie wysokości Limitu. Do uprawnień Sprzedawcy należy również możliwość zablokowanie wszystkich lub wybranych Kart użytkowanych przez Państwa, bądź nawet rozwiązanie umowy, w przypadku niewywiązywania się z postanowień umownych, w szczególności w zakresie terminów regulowania zobowiązań, czy też wysokości łącznego salda należności (Limitu).

Ponadto, Sprzedawca stanowi podmiot, do którego powinni Państwo kierować wszelkie reklamacje w formie pisemnej związane z nabywanym towarem i usługami przy wykorzystaniu Kart (reklamacja odnośnie jakości i/lub ilości towaru, bądź jakości i/lub zakresu usługi), z powodu wad widocznych od razu, bądź wad uwidocznionych po czasie, bądź z innych powodów. W Umowie zastrzeżono również, że złożenie reklamacji nie zwalnia Państwa z obowiązku zapłaty Sprzedawcy zobowiązania za nabyty towar/usługę.

Sprzedawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi, jednak nie posiada własnych stacji benzynowych. Usługi oraz towary nabywane są przez Sprzedawcę od Partnerów serwisowych (operatorów stacji benzynowych), a następnie sprzedawane są przez Sprzedawcę Państwu. Towary i usługi wydawane są Państwu przez Partnerów serwisowych, gdyż Państwo mają prawo je odebrać na podstawie okazanych Kart.

Towary będą dostarczane Państwu przez Sprzedawcę co do zasady po cenach innych od obowiązujących u Partnerów serwisowych, którzy wydają bezpośrednio te towary Państwu. To Sprzedawca kształtuje cenę obowiązującą Państwa przy nabywaniu paliw oraz innych produktów pozapaliwowych na konkretnych stacjach paliwowych. Cena ta różni się od ceny widocznej na tych stacjach paliw (których właścicielami są podmioty zajmujące się obrotem paliwami, tj. kontrahenci Sprzedawcy), gdyż Sprzedawca, po zakupie od swojego kontrahenta, dokonuje sprzedaży na Państwa rzecz według indywidualnie wynegocjowanych cen za nabycie paliwa i innych towarów. Wysokość ceny (ostatecznie rabat do ceny widocznej na tych stacjach paliw) zależy na przykład od sieci stacji paliw, gdyż w zależności od stacji rabat za określoną ilość tankowanego paliwa konkretnego rodzaju odnosi się albo do ceny notowanej na stacji albo do cen hurtowych i nabywanego przez Państwa typu paliwa. Są to rabaty odwołujące się w różnych przypadkach do cen na stacjach lub do cen hurtowych. Są to rabaty zarówno kwotowe za określoną ilość nabytego towaru, jak i rabaty procentowe (wartościowe). Warunki cenowe zostały indywidualnie wynegocjowane między Sprzedawcą i Państwem, niemniej to Sprzedawca jest podmiotem ustalającym cenę po jakiej nabycia dokonają Państwo. Nie negocjują Państwo cen z kontrahentami Sprzedawcy. Stosowanie formuły ustalania cen, które odnoszą się do cen hurtowych / z pylonów na stacjach jest typowe i charakterystyczne dla branży paliwowej i uwzględnia, w przypadku umów obowiązujących dłuższy czas, tę okoliczność, że ceny paliw i innych produktów ropopochodnych są zmienne w czasie.

W odniesieniu do akcesoriów samochodowych, olejów i smarów Państwo i Sprzedawca ustalili ceny, które są wypadkową nabywanego towaru, konkretnej sieci stacji paliw i udzielanego przez Sprzedawcę rabatu procentowego.

Sprzedawca nie sprzedaje Państwu wszystkich dostępnych u Partnerów serwisowych towarów, a wyłącznie takie, które są ustalone umownie tzn. wyłącznie różne typy paliwa oraz akcesoria i inne produkty pozapaliwowe, których wykorzystanie związane jest z konkretnym samochodem. Sprzedawca dostarczy na Państwa rzecz tylko wymienione w Umowie towary (tj. paliwo, akcesoria samochodowe oraz inne związane z użytkowaniem samochodu, przejazdy płatnymi autostradami). Wymienione w Umowie pomiędzy Sprzedawcą a Państwem towary będą sprzedawane na warunkach i zasadach wskazanych w Umowie. Mają Państwo prawo nabywać te towary tylko na terytorium Polski. Nabycie towarów wymienionych w Umowie będzie możliwe tylko w punkcie sprzedaży Partnera serwisowego wskazanego w Umowie.

Sprzedawca zastrzegł sobie w Umowie, że towary sprzedawane Państwu mogą być używane tylko dla zaspokojenia potrzeb pojazdów uwidocznionych na Kartach, a do legitymowania się Kartami upoważnieni są jedynie Państwa pracownicy. Dokładny zakres asortymentu dostępnego na podstawie okazanej Karty będzie ograniczony systemowo i zostanie ustalony w indywidualnych negocjacjach warunków Umowy, jednak będą to co do zasady nabycia związane bezpośrednio z użytkowaniem Samochodów wydawane w konkretnych punktach sprzedaży (u Partnerów serwisowych). Próba nabycia towaru innego niż określony umownie (np. innego rodzaju paliwa) będzie odrzucona przez Sprzedawcę tzn. nastąpi odmowa sprzedaży przez niego danego towaru. Możliwa jest także odmowa sprzedaży towaru przez Sprzedawcę w przypadku, gdy dany Państwa pracownik będzie chciał dokonać kolejnych nabyć towarów w odstępie czasu, który Sprzedawca uzna za zbyt krótki. Sprzedawca przewiduje także ograniczenia kwotowe sprzedaży i w przypadku przekroczenia limitu odmawia zrealizowania sprzedaży.

W ramach uzgadnianej Oferty Państwo i Sprzedawca będą mogli wybrać następujące indywidualne ramowe warunki dostaw towarów przez Sprzedawcę odnoszące się do następujących obszarów:

• Jakość: Będą Państwo mogli wybrać nabywanie różnorodnych towarów związanych z samochodami w zakresie asortymentu określonego w Umowie. Będą Państwo mogli wykluczyć zakup niektórych towarów, na przykład będą Państwo określić, że pracownik legitymujący się okazaniem danej Karty może nabyć tylko olej napędowy, ale nie paliwa gazowe (zakres przedmiotowy).
• Lokalizacja: Zasadniczo Karty mogą być używane wyłącznie w sieci partnerskiej Sprzedawcy wskazanej w Umowie oraz na terenie Polski.
• Ilość: Możliwa ilość zakupu, np. paliwa, jest określana w ramach warunków ramowych uzgodnionych Państwem. Zakupy przekraczające uzgodnione limity zostaną odrzucone przez system Sprzedawcy. Podobnie będzie w przypadku, gdy nabycia towarów będą realizowane w zbyt krótkich odstępach czasowych lub w zbyt dużych ilościach. W odniesieniu do jednych Kart będzie możliwe np. nabycie benzyny a w odniesieniu do innych oleju napędowego.
• Wartość: Limit wartości jest sprawdzany dla każdej transakcji dostawy. Zakupy przekraczające uzgodnione limity wartościowe będą odrzucane.
• Czas: Okresy, w ramach których można dokonywać nabyć, są określone w warunkach ramowych uzgodnionych ze Państwem. Zakupy, które mają miejsce poza tymi okresami, są odrzucane.

Zatem, z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w analizowanym przypadku rola Sprzedawcy nie ogranicza się wyłącznie do udostępnienia Państwu Kart, za pośrednictwem których możliwy jest zakup towarów (paliwa oraz innych akcesoriów samochodowych) i usług (usług myjni, usług przejazdów płatnymi autostradami), ale Sprzedawca będzie pełnić rolę aktywnego pośrednika, który ma wpływ na warunki, w jakich będą dokonywane transakcje.

Tym samym, w ramach przedstawionego w opisie sprawy schematu współpracy z wykorzystaniem Kart pomiędzy stronami będzie dochodziło do sprzedaży towarów/usług przez Partnerów Serwisowych (Dostawców) na rzecz Sprzedawcy, a następnie odsprzedaży tych towarów/usług przez Sprzedawcę na Państwa rzecz.

W konsekwencji, należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Sprzedawcą a Państwem dotyczące nabycia wymienionych w opisie sprawy towarów i usług, dokonywanych przy pomocy Kart, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowane będą według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będą Państwo posiadać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty na terytorium Polski (pytanie nr 2) oraz ustalenia, czy będą Państwo posiadać prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem, które to towary i usługi wydawane będą pracownikom Spółki po okazaniu Karty na terytorium Polski (pytanie nr 3).

W odniesieniu do przedstawionych wyżej wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 2 pkt 34 ustawy stanowi, że:

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodowych ustawa zawiera szereg przepisów szczególnych. W tym zakresie należy zwrócić przede wszystkim uwagę na art. 86a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:

Jednocześnie, zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Ponadto, jak stanowi art. 86a ust. 6 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 10 ustawy:

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności wykorzystują Państwo zarówno samochody osobowe, jak i ciężarowe (Samochody), na podstawie zawieranych umów leasingu.

Na potrzeby użytkowania tych Samochodów, przy użyciu Kart, będą Państwo nabywać towary i usługi, które będą wykorzystywane przez Państwa w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej.

Samochody osobowe oraz samochody ciężarowe stanowią pojazdy samochodowe w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy.

Samochody wykorzystywane są przez Państwa pracowników na potrzeby bezpośredniego świadczenia usług dla klientów, bądź dojazdów do klientów, jednostek, czy też dostawców w związku z wykonywanymi obowiązkami. Państwa pracownicy mają prawo do skorzystania z samochodów osobowych również do celów prywatnych. Nie prowadzą Państwo ewidencji wykorzystywania samochodów osobowych dla celów VAT.

Natomiast samochody ciężarowe wykorzystywane są przez Państwa w działalności do obsługi technicznej obiektów na terenie całego kraju, tj. napraw bieżących, przeglądów instalacji ppoż, w przypadku wezwań awaryjnych. W Państwa flocie znajduje się również kilka pojazdów stanowiących samochody ciężarowe, które służą do przewożenia posiłków z restauracji pracowniczych do poszczególnych jednostek. Pojazdy stanowiące samochody ciężarowe wykorzystywane są i będą tylko do celów związanych z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Posiadają Państwo w swojej flocie pojazdy, o których mowa w:

• art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
• art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Ponadto, wszystkie pojazdy stanowiące samochody ciężarowe, które Państwo posiadają w swojej flocie mają wykonane badania VAT1 oraz VAT2.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione, gdyż są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi wydawane na podstawie okazanej Karty będą nabywane na terytorium Polski oraz będą wykorzystywane przez Państwa w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej. Jednocześnie, jak ustalono powyżej, transakcje dokonywane pomiędzy Sprzedawcą a Państwem w zakresie zakupów wymienionych w opisie sprawy towarów i usług, dokonywanych przy pomocy Kart, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

Zatem będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Sprzedawcę dokumentujących nabycie towarów i usług przy wykorzystaniu Kart zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Przy czym, prawo to będzie Państwu przysługiwało uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w art. 86a ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Zatem należy stwierdzić, że w odniesieniu do samochodów osobowych będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem. W przypadku samochodów osobowych nie będą Państwo uprawnieni do pełnego odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie można uznać, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej. W opisie sprawy wskazano, że Państwa pracownicy mają prawo do skorzystania z samochodów osobowych również do celów prywatnych. Nie prowadzą Państwo ewidencji wykorzystywania samochodów osobowych dla celów VAT. Tym samym nie będą spełnione warunki wynikające z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Zatem należy zgodzić się z Państwem, że będą Państwo posiadać prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów osobowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem, które to towary i usługi wydawane będą Państwa pracownikom po okazaniu Karty.

Natomiast w odniesieniu do samochodów ciężarowych należy stwierdzić, że będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem. Wskazali Państwo, że Posiadają Państwo w swojej flocie pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Przy czym, wszystkie pojazdy stanowiące samochody ciężarowe, które Państwo posiadają w swojej flocie mają wykonane badania VAT1 oraz VAT2.

Zatem samochody ciężarowe będą wykorzystywane wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

Tym samym będą Państwo uprawnieni do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków związanych z samochodami ciężarowymi, przy spełnieniu wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i pkt 2 ustawy w związku z art. 86a ust. 10 ustawy.

Zatem należy zgodzić się z Państwem, że będą Państwo posiadać prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na użytkowanie samochodów ciężarowych wynikających z faktur wystawionych przez Sprzedawcę, dokumentujących dostawę towarów i usług realizowanych pomiędzy Sprzedawcą a Państwem, które to towary i usługi wydawane będą Państwa pracownikom po okazaniu Karty.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 oraz pytania oznaczonego nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).