Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. II SA/Ke 509/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza Sędzia WSA Agnieszka Banach (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2024 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2024 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 5 sierpnia 2024 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej "Kolegium"), po rozpoznaniu odwołania M. N., utrzymało w mocy wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy C. decyzję z 26 czerwca 2024 r. znak: [...], którą odmówiono przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 u.ś.r., wnioskowanego na matkę - M. N..

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Kolegium podkreśliło, że zgodnie z art. 63 ust. 1 ustawy o świadczeniu wspierającym z dnia 7 lipca 2023 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1429 ze zm., dalej "u.ś.w."), która weszła w życie 1 stycznia 2024 r. w sprawach o świadczenie pielęgnacyjne i specjalny zasiłek opiekuńczy, o których mowa w ustawie zmienianej w art. 43 w brzmieniu dotychczasowym, do których prawo powstało do dnia 31 grudnia 2023 r., stosuje się przepisy dotychczasowe. Następnie organ odwoławczy powołał się na art. 17 ust. 1 i ust. 1a, art. 17b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 390, zwanej dalej "u.ś.r.") i wskazał, że wnioskiem z 17 maja 2024 r. skarżąca zwróciła się do organu pierwszej instancji o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką. Z załączonego do akt sprawy orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. z 9 kwietnia 2024 r. wynika, że M. N. została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności do 28 lutego 2025 r. W orzeczeniu wskazano, że nie da się ustalić, od kiedy powstała niepełnosprawność, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 10 stycznia 2024 r. Bezspornym jest, że matka skarżącej jest osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu art. 17 ust. 1 u.ś.r., więc została spełniona przesłanka dotycząca sytuacji osoby wymagającej opieki. W tych okolicznościach organ pierwszej instancji odmówił stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na niespełnienie przesłanki określonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r., gdyż niepełnosprawność matki powstała po 25 roku życia.