Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.524.2024.1.KSA
Brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania własności sieci wodno-kanalizacyjnej Gminie oraz prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania własności sieci wodno-kanalizacyjnej Gminie C. oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka lub Inwestor Główny) jest spółką zarejestrowaną w Polsce, polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zakupił inwestycję w trakcie budowy w postaci osiedla domów z przeznaczeniem na wynajem w celach rekreacyjno-turystycznych.
Wnioskodawca po zakupie niezakończonej inwestycji osiedla domów prowadzi projekt inwestycyjny polegający na dalszej budowie domów w celach rekreacyjno-turystycznych. Dotychczasowy właściciel nabytej przez Wnioskodawcę inwestycji na podstawie umowy o zastępstwo inwestycyjne powiernicze, zawartej ze spółką B. sp. z o.o. (…) (dalej: Inwestorem Zastępczym) powierzył odpłatnie Inwestorowi Zastępczemu całość obowiązków, prac i zadań związanych z realizacją powyższej inwestycji.
W ramach projektu inwestycyjnego inwestycja wymaga podłączenia jej do sieci wodno-kanalizacyjnej. Z uwagi na brak możliwości sfinansowania wykonania przyłącza ze środków własnych Gminy C., zawarte zostało porozumienie, którego przedmiotem było wykonanie rozbudowy sieci wodociągowej na działkach 1/1, 1/2 w obrębie (…) w miejscowości C., stanowiących własność Gminy C. oraz na działkach 1/3, 1/4 w obrębie (…) w miejscowości (…), stanowiących własność Właściciela oraz wykonania rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej na działkach 1/2 w obrębie (…) w miejscowości C., stanowiących własność Gminy C. oraz na działkach 1/3, 1/4 w obrębie (…) w miejscowości C., stanowiących własność Właściciela, z dnia (…) 2024.
W związku z zawarciem aneksu do umowy o zastępstwo inwestycyjne powiernicze przenoszącego wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego właściciela przedmiotowej inwestycji na Inwestora Głównego, Inwestor Główny stał się stroną porozumienia z Gminą C. z dnia (…) 2024 r., na mocy którego:
1)nastąpiło wykonanie rozbudowy sieci wodno-kanalizacyjnej przez Inwestora Głównego na działkach stanowiących własność Inwestora Głównego i Gminy;
2)Inwestor Główny przekazał nieodpłatnie wybudowaną sieć wodno-kanalizacyjną Gminie;
3)została ustanowiona na rzecz Gminy służebność przesyłu, pozwalająca Gminie na utrzymanie sieci wodno-kanalizacyjnej na nieruchomościach Inwestora Głównego.
Dodatkowo w porozumieniu wskazano, że sieć wodno-kanalizacyjna (dalej również jako: „Infrastruktura”) ma zostać wykonana zgodnie z projektem stanowiącym własność i przedmiot praw autorskich Gminy.
Powyższa Infrastruktura została wybudowana ze środków własnych Spółki na nieruchomościach (gruntach), które stanowią własność Inwestora Głównego oraz Gminy.
Koszty związane z budową Infrastruktury zostały poniesione przez Inwestora Zastępczego, a następnie przeniesione na podstawie faktury na Spółkę.
Inwestor Zastępczy doprowadził do nieodpłatnego przekazania własności zrealizowanej Infrastruktury przez Spółkę na rzecz Gminy, przy czym samo przekazanie dokonane zostało przez Inwestora Zastępczego w imieniu Spółki na co Spółka udzieliła pełnomocnictwa Inwestorowi Zastępczemu.
Przekazanie własności sieci wodno-kanalizacyjnej nieodpłatnie na rzecz Gminy nastąpiło na podstawie protokołu przejęcia Infrastruktury przez Gminę.
W protokole przejęcia Infrastruktury z dnia (…) 2024 r. Gmina i Inwestor Zastępczy wskazali, że „(…) od dnia 14 czerwca 2024 r., Sieć wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 49 § 1 kc, ponieważ od tego dnia jest podłączona do istniejącej sieci wodnokanalizacyjnej. Strony potwierdzają również, że od ww. dnia Sieć znajduje się w dyspozycji Gminy, jako że od tego czasu faktycznie możliwe jest dostarczanie wody przy pomocy Sieci. Dopuszczenie Sieci do użytkowania miało miejsce w dniu 23 lipca 2024 r. co potwierdza zaświadczenie potwierdzające brak podstaw do wniesienia sprzeciwu w sprawie przystąpienia do użytkowania Sieci”.
Z protokołu przejęcia wynika, że w momencie jego podpisania Gmina była w posiadaniu Infrastruktury (w protokole nazwanej Siecią), ponieważ przed jego podpisaniem miało miejsce podłączenie Infrastruktury do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej, dopuszczenie jej do użytkowania i faktycznie możliwe było dostarczanie wody przez Gminę przy pomocy Infrastruktury.
W protokole przejęcia wskazano również, że:„(…) Właściciel ustanowił służebność przesyłu na rzecz Gminy na tych należących do niego działkach, na których zlokalizowana jest Sieć, tj. na działce nr 1/3 oraz 1/4 w obrębie (...) C. w miejscowości C. Spółka niniejszym przekazuje Gminie wypis z aktu notarialnego obejmującego ustanowienie tej służebności, a Gmina potwierdza jego otrzymanie i nie wnosi sprzeciwu co do jego treści”.
W odbiorze końcowym robót związanych z realizacją Infrastruktury uczestniczył inspektor nadzoru inwestorskiego ze strony Gminy.
Wraz z przekazaniem własności Infrastruktury, Inwestor Zastępczy przeniósł na Gminę wszelkie uprawnienia wynikające z tytułu rękojmi i gwarancji na wykonanie robót w stosunku do jego wykonawcy, a także wszelkie roszczenia odszkodowawcze przysługujące Inwestorowi Zastępczemu względem wykonawcy w związku z realizacją Infrastruktury.
Inwestor Zastępczy przekazując Infrastrukturę w imieniu Inwestora Głównego, przekazał również na rzecz Gminy m.in.:
1)kopię protokołu odbioru końcowego budowy Infrastruktury, sporządzonego pomiędzy Spółką a wykonawcą;
2)geodezyjną inwentaryzację powykonawczą;
3)dokumentację powykonawczą wraz z WZ materiałów wbudowanych;
4)odpowiednią dokumentację potwierdzającą dopuszczenie Infrastruktury do użytkowania;
5)dokumentację potwierdzającą koszty realizacji Infrastruktury, którą stanowi faktura wystawiona przez Inwestora Zastępczego na Spółkę, obejmująca wynagrodzenie Inwestora Zastępczego za realizację Infrastruktury;
6)dokumentację projektową otrzymaną od Gminy w celu właściwej realizacji Infrastruktury,
7)akt notarialny dotyczący ustanowienia służebności przesyłu.
W związku z powyższym Spółka chciała potwierdzić czy nieodpłatne przekazanie własności sieci wodno-kanalizacyjnej Gminie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową sieci wodno-kanalizacyjnej, która później została nieodpłatnie przekazana Gminie.
Pytania
1.Czy nieodpłatne przekazanie własności sieci wodno-kanalizacyjnej Gminie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2.Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową sieci wodno-kanalizacyjnej, która została nieodpłatnie przekazana Gminie?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1:
Na wstępie należy wskazać, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez odpłatną dostawę towarów, należy również rozumieć nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT). W konsekwencji powyższego, każde nieodpłatne przekazanie towarów powoduje obowiązek w podatku VAT, pod warunkiem że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Należy również wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie.
Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Ponadto zgodnie z ustawą o VAT, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).
W celu ustalenia czy nieodpłatne przekazanie sieci wodno-kanalizacyjnej przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, należy w pierwszej kolejności ustalić czy mamy w takim przypadku do czynienia z dostawą towarów czy świadczeniem usług.
Należy zauważyć, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego. Jak stanowi art. 45 ustawy 23 kwietnia 1963 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm., dalej: „KC”), rzeczami w rozumieniu KC są tylko przedmioty materialne. Należy wskazać, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 KC). Z kolei przepis art. 47 § 2 KC, stanowi, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 KC). Istotne jest z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w KC, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 KC). Ponadto w myśl art. 49 § 1 KC, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że przesłanka wynikająca z powołanego wyżej art. 49 § 1 KC jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu. Na podstawie art. 49 § 2 KC, osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.
Ponadto należy wskazać, że w art. 3051 KC uregulowano służebność przesyłu. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 KC, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Służebność przesyłu stanowi zatem ograniczone prawo rzeczowe odnoszące się do określonych w art. 49 KC urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów pary, gazu, energii elektrycznej oraz innych urządzeń podobnych. W praktyce wykonywanie służebności może polegać na umieszczeniu na obciążonym gruncie urządzeń przesyłowych oraz prawie wstępu na ten grunt w zakresie niezbędnym dla ich eksploatacji. Ustanowienie służebności przesyłu może nastąpić w drodze umowy między przedsiębiorcą będącym właścicielem urządzeń względnie zamierzającym usytuować takie urządzenia w ramach cudzej nieruchomości a właścicielem takiej nieruchomości (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2021 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.414.2021.1.MG).
Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów oraz zaistniały stan faktyczny należy uznać, że przekazania Infrastruktury na rzecz Gminy nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż Gmina była w posiadaniu przekazywanej przez Spółkę Infrastruktury, na ten dzień w którym został podpisany protokół przejęcia Infrastruktury. Na moment przekazania własności Infrastruktury do Gminy była ona fizycznie włączona do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej. Protokół przejęcia potwierdza, że w momencie jego podpisania Gmina była w posiadaniu Infrastruktury (w protokole nazwanej Siecią), ponieważ przed jego podpisaniem miało miejsce podłączenie Infrastruktury do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej, dopuszczenie jej do użytkowania i faktycznie możliwe było dostarczanie wody przez Gminę przy pomocy Infrastruktury. W protokole przejęcia wskazano również, że Właściciel ustanowił służebność przesyłu na rzecz Gminy na należących do niego działkach, na których zlokalizowana jest sieć wodno-kanalizacyjna.
W odbiorze końcowym robót związanych z realizacją Infrastruktury uczestniczył inspektor nadzoru inwestorskiego ze strony Gminy.
Zatem czynności przekazania przez Wnioskodawcę Infrastruktury nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT.
W konsekwencji, czynność ta stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy o VAT. Z uwagi natomiast na fakt, że przekazanie Infrastruktury nastąpiło nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uwzględniając powyższe należy uznać, że nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy Infrastruktury przez Wnioskodawcę, stanowi nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie spełnia wskazanej powyżej przesłanki wynikającej z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu, świadczenie tych usług musi się bowiem odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, a w przedmiotowym stanie faktycznym nie została ona spełniona, gdyż nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z Infrastrukturą związane było z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, tj. budową domów w celach rekreacyjno-turystycznych.
Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca pragnie przytoczyć przykładowe interpretacje indywidualne:
Pismo z dnia 31 sierpnia 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.414.2021.1.MG:
„Uwzględniając powyższe uznać należy, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy na podstawie zawartej Umowy, nakładów związanych z realizacją Infrastruktury, stanowi nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu - jak wskazano - świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z Infrastrukturą było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, gdyż - jak wskazała Spółka - bez realizacji tej inwestycji Spółka nie byłaby w stanie sprzedać nieruchomości będących w jej posiadaniu docelowemu inwestorowi. Ponadto z perspektywy Spółki realizacja przedmiotowej inwestycji warunkowała sprzedaż posiadanych przez nią nieruchomości docelowemu inwestorowi oraz zwiększenie potencjału inwestycyjnego pozostałych działek będących własnością Spółki.
W świetle obowiązujących przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług - z uwagi na istnienie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy - nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy nakładów poniesionych w związku z budową Infrastruktury, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, nieodpłatne przekazanie Infrastruktury przez Spółkę na rzecz Gminy w ramach Umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.
Pismo z dnia 24 października 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.476.2023.2.AK:
„W konsekwencji, nieodpłatne przeniesienie Inwestycji, tj. sieci wodociągowej na rzecz Gminy nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Z okoliczności przedstawionych przez Państwa wynika, że przedmiotowe świadczenie będzie miało związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.
Podsumowując, z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług - z uwagi na istnienie związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą - nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy nakładów poniesionych w związku z budową Infrastruktury 1 jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
Pismo z dnia 27 października 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.612.2023.3.IO:
„Nieodpłatne przekazanie Gminie infrastruktury drogowej będzie następować tylko do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. W momencie przekazania infrastruktury drogowej Gminie przysługuje prawo do rozporządzania nią jak właściciel, Gmina staje się właścicielem tej infrastruktury - dochodzi do jej faktycznego przeniesienia na Gminę. W konsekwencji niezapewnienie przedmiotowej inwestycji drogowej uniemożliwi prawidłową obsługę komunikacyjną dotyczącą Państwa inwestycji niedrogowej (budynek mieszkalny wielorodzinny wraz z usługami) oraz prowadzenie Państwa działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą lokali mieszkalnych i usługowych, doraźnie również wynajem lokali usługowych.
Zatem, w analizowanym przypadku związek nieodpłatnego świadczenia usług z potrzebami prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej jest spełniony.
W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie infrastruktury nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Z okoliczności przedstawionych przez Państwa wynika, że przedmiotowe świadczenie będzie mieć związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.
Zatem nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy infrastruktury drogowej wybudowanej przez Państwa na gruncie Gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w opinii Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie własności sieci wodno-kanalizacyjnej przez Spółkę na rzecz Gminy nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2:
Co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone w przepisach warunki, tzn. odliczenia takiego dokonuje czynny podatnik podatku VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT). Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
Wnioskodawca prowadzi projekt inwestycyjny polegający na budowie domów w celach rekreacyjno-turystycznych. Inwestor Główny na podstawie umowy o zastępstwo inwestycyjne powiernicze powierzył Inwestorowi Zastępczemu całość obowiązków, prac i zadań związanych z realizacją inwestycji. Inwestor Zastępczy wykona inwestycję we własnym imieniu i na własny rachunek. Do chwili zakończenia inwestycji przysługiwać mu będzie status Inwestora w rozumieniu Kodeksu cywilnego i ustawy Prawo budowlane.
Koszty związane z budową Infrastruktury zostały poniesione przez Inwestora Zastępczego, a następnie zostały przeniesione na podstawie faktury na Spółkę.
Budowa Infrastruktury została realizowana w celu zapewnienia budowanym budynkom kanalizacji i innych właściwych mediów.
Bez wybudowania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej funkcjonowanie oraz korzystanie z wybudowanych budynków nie będzie w ogóle możliwe (brak wody, kanalizacji etc.). Co więcej Spółka była zobowiązana do poniesienia nakładów na Infrastrukturę, ale również była zobowiązana do przeniesienia Infrastruktury na rzecz Gminy po oddaniu Infrastruktury do użytkowania. Poniesienie nakładów na taką Infrastrukturę stanowiło zatem niezbędny warunek do powstania i funkcjonowania inwestycji stanowiących przedmiot opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
W konsekwencji powyższego wskazać należy, że bez poniesionych nakładów nie istniałaby możliwość prowadzenia działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) w zakresie wybudowanych budynków w celach rekreacyjno-turystycznych.
Reasumując, wydatki związane z budową sieci wodno-kanalizacyjnej związane są z wykonywaną przez Spółkę opodatkowaną działalnością gospodarczą, tj. budową domów w celach rekreacyjno-turystycznych.
W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury.
Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca pragnie przytoczyć przykładowe interpretacje indywidualne:
Pismo z dnia 24 października 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.476.2023.2.AK:
„W związku z Inwestycją Spółka podpisała z Gminą oraz ZGK umowę o współpracy przy realizacji sieci wodociągowej celem określenia zasad wzajemnej współpracy przy realizacji przez Spółkę infrastruktury obejmującej wykonanie sieci wodociągowej, studni oraz stacji uzdatniania wody wraz z obiektami towarzyszącymi, jak też jej późniejszego (po wybudowaniu i odbiorach technicznych) przekazania na majątek Gminy (która następnie, na podstawie odrębnych uzgodnień z ZGK, przekaże Infrastrukturę tej spółce do eksploatacji, w ramach prowadzonej przez nią działalności polegającej na zaopatrzeniu odbiorców indywidualnych i zbiorowych w wodę na terenie Gminy).
Spółka zdecydowała/zobowiązała się wybudować Infrastrukturę na własny koszt i ryzyko, ponieważ w aktualnie obowiązującym wieloletnim planie rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych nie przewidziano budowy urządzeń przesyłowych i infrastruktury celem zwiększenia zaopatrzenia w wodę Nieruchomości, na potrzeby/w wymiarze wynikającym z Inwestycji, a także w ww. terminie Gmina nie planuje we własnym zakresie inwestycji w urządzenia przesyłowe i infrastrukturę, która mogłaby służyć realizacji zwiększonych dostaw wody do Nieruchomości. W rezultacie, brak Infrastruktury - i to wybudowanej w stosownym czasie (tj. do momentu zakończenia Inwestycji) - podważyłby sens całej Inwestycji, gdyż niemożliwe byłoby wykorzystanie jej przez Spółkę w praktyce (tj. do produkcji).
Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że wydatki związane z budową Inwestycji będą związane z wykonywaną przez Państwa opodatkowaną działalnością gospodarczą, polegającą na produkcji i sprzedaży tzw. szybko zbywalnych dóbr konsumpcyjnych, w szczególności różnego rodzaju karm dla zwierząt domowych. W konsekwencji, będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na budowę przedmiotowej Inwestycji.
Podsumowując, przy założeniu dochowania warunków formalnych Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług na potrzeby/w związku z realizacją Infrastruktury 1.”
Pismo z dnia 27 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.612.2023.3.IO:
„W konsekwencji powyższego wskazać należy, że bez poniesionych wydatków na budowę infrastruktury drogowej nie moglibyście Państwo prowadzić działalności gospodarczej w zakresie budowy, sprzedaży lub najmu przynoszącej Państwu zyski.
Zatem, wydatki związane z budową infrastruktury drogowej są związane z wykonywaną przez Państwa opodatkowaną działalnością gospodarczą, tj. sprzedażą wybudowanych lokali mieszkalnych oraz usługowych lub wynajmem lokali usługowych. W konsekwencji, przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę infrastruktury drogowej przekazanej następnie na rzecz Gminy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie prawa do odliczenia w związku z wydatkami poniesionymi podczas budowy infrastruktury drogowej jest prawidłowe”.
Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę sieci wodno-kanalizacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;
22) sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie doart. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Z pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.
Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86:
„czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.
Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność:
„podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.
W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania własności sieci wodno-kanalizacyjnej Gminie.
W oparciu o treść art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 45 Kodeksu cywilnego:
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmioty praw majątkowych mogą mieć charakter materialny albo niematerialny, a rzeczy stanowią jedną z kategorii przedmiotów, do których odnosi się treść praw majątkowych. Wyodrębnione przedmioty mające charakter materialny, czyli rzeczy, dzielone są tradycyjnie na nieruchomości i ruchomości (red. prof. dr hab. Maciej Gutowski, „Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz do art. 1-449”, C.H. Beck 2016, komentarz do art. 45 k.c.)
Ponadto stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:
Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
Przesłanka wynikająca z powołanego wyżej art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.
Na podstawie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego:
Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.
W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego urządzenia przesyłowe co do zasady stanowią część składową nieruchomości, na której zostały posadowione. Jeżeli jednak wchodzą one w skład przedsiębiorstwa, to nie należą do części składowych nieruchomości, na których zostały posadowione. Tym samym, w takiej sytuacji stanowią one odrębny od samej nieruchomości przedmiot prawa własności. Uznanie sieci przesyłowych, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego za odrębny od nieruchomości przedmiot prawa własności uzależnione zostało zatem od przesłanki, aby sieci te wchodziły w skład przedsiębiorstwa. Z chwilą fizycznego połączenia z siecią urządzenia te stają się zatem samoistnymi rzeczami ruchomymi, które mogą być przedmiotem odrębnej własności i odrębnego obrotu – może zatem dojść do przeniesienia własności tych urządzeń w drodze umowy na rzecz przedsiębiorcy lub osoby trzeciej.
Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazania nakładów poniesionych w związku z realizacją Infrastruktury na rzecz Gminy nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, zgodnie z porozumieniem, po wykonaniu przez Państwa rozbudowy sieci wodno-kanalizacyjnej na działkach stanowiących własność Państwa i Gminy, przekazali Państwo własność sieci Gminie nieodpłatnie na podstawie protokołu przejęcia. W momencie jego podpisania Gmina była w posiadaniu Infrastruktury, ponieważ przed jego podpisaniem miało miejsce podłączenie Infrastruktury do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej, dopuszczenie jej do użytkowania i faktycznie możliwe było dostarczanie wody przez Gminę przy pomocy Infrastruktury. Zatem przekazania przez Państwa Infrastruktury nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.
W konsekwencji czynność ta stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy. Z uwagi na fakt, że opisane przekazanie nastąpiło nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy.
W przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy na podstawie zawartego porozumienia, nakładów związanych z realizacją Infrastruktury, stanowi nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu – jak wskazano – świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z Infrastrukturą jest związane z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, tj. z realizacją inwestycji w postaci budowy osiedla domów z przeznaczeniem na wynajem w celach rekreacyjno-turystycznych. Zatem związek nieodpłatnego świadczenia usług z potrzebami prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej jest spełniony.
W konsekwencji nieodpłatne przeniesienie sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz Gminy nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Z okoliczności przedstawionych przez Państwa wynika, że przedmiotowe świadczenie ma związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.
Zatem nieodpłatne przekazanie własności sieci wodno-kanalizacyjnej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową sieci wodno-kanalizacyjnej, która została nieodpłatnie przekazana Gminie.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy:
- odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Warunkiem, który umożliwi podatnikowi odliczenie podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona zasada wyklucza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeśli związany jest z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czyli zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi).
Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.
Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary/usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.
Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na realizację Inwestycji a czynnościami opodatkowanymi VAT istnieje związek przyczynowo-skutkowy.
Wskazali Państwo, że zakupiona przez Państwa inwestycja, polegająca na budowie osiedla domów, wymagała podłączenia jej do sieci wodno-kanalizacyjnej. Ze względu na brak możliwości sfinansowania wykonania przyłącza ze środków Gminy, zostało zawarte porozumienie, w wyniku którego sieć wodno-kanalizacyjna została przez Państwa rozbudowana, a następnie nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy. Ponadto została ustanowiona na rzecz Gminy służebność przesyłu, pozwalająca Gminie na utrzymanie sieci wodno-kanalizacyjnej na Państwa nieruchomościach.
Wobec tego zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług, określone w art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ wydatki poniesione w związku z ww. inwestycją były konieczne w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej i mają związek z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (wynajem domków w celach rekreacyjno-turystycznych).
Zatem z uwagi na fakt, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów i usług związanych z budową sieci wodno-kanalizacyjnej, która została nieodpłatnie przekazana Gminie.
Stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).