Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.624.2024.1.AW
W zakresie ustalenia czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowania z tytułu ubezpieczenia kredytu kupieckiego za nieopłacone przez kontrahentów Spółki faktury sprzedaży wystawione przez spółkę i uprzednio zarachowane do przychodów podatkowych stanowią przychód podatkowy Spółki.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowania z tytułu ubezpieczenia kredytu kupieckiego za nieopłacone przez kontrahentów Spółki faktury sprzedaży wystawione przez spółkę i uprzednio zarachowane do przychodów podatkowych stanowią przychód podatkowy Spółki.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zajmuje się głównie (...). Główni dostawcy Spółki to A S.A. Spółka nie obraca paliwami z zagranicą. Spółka sprzedaje (...).
Spółka sprzedając paliwa udziela odbiorcom kredytu kupieckiego i sprzedaż odbywa się na termin płatności, średnio od 14 do 30 dni. Spółka ponosi ryzyko niewypłacalności kontrahentów z tego tytułu.
Spółka z ww. powodu zawarła z polskim ubezpieczycielem B S.A. w 2023 r. i 2024 r. umowy, które przewidywały ochronę ubezpieczeniową obejmującą ryzyko braku zapłaty należności z tytułu dostaw realizowanych w okresie umowy (tzw. ubezpieczenie kredytu kupieckiego). W ww. umowie znajduje się również zapis, iż w momencie wypłaty odszkodowania na podstawie art. 828 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061; dalej: „k.c.”) i przepisów warunków ogólnych umowy ubezpieczyciel wstępuje w prawa Spółki w stosunku do dłużników, do wysokości wypłaconego odszkodowania.
W trakcie obowiązywania ww. umów ubezpieczenia z 2023 r. i 2024 r. Spółka wystawiła faktury sprzedaży za paliwa dla krajowych kontrahentów. Faktury zostały ujęte jako przychód podatkowy. W związku z nieuregulowaniem należności przez kontrahentów Spółka zgłosiła te wierzytelności do ubezpieczyciela, zgodnie z warunkami umowy.
Ubezpieczyciel wypłacił Spółce 90% kwot brutto wynikających wystawionych i nieopłaconych faktur zgodnie z umową. Spółka nie zaliczyła nieuregulowanych należności w żaden sposób do kosztów podatkowych.
Pytanie
Czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowania z tytułu ubezpieczenia kredytu kupieckiego za nieopłacone przez kontrahentów Spółki faktury sprzedaży wystawione przez Spółkę i uprzednio zarachowane do przychodów podatkowych stanowią przychód podatkowy Spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”), za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3a Ustawy CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
Zdaniem Wnioskodawcy, kwota otrzymanego odszkodowania winna zostać uznana jako zapłata za nieuregulowaną przez kontrahenta fakturę (należność) i nie stanowi samodzielnego, oderwanego od wystawionej faktury zdarzenia, które może być uznane jako samodzielne zdarzenie skutkujące uzyskaniem przychodu. Wręcz przeciwnie - otrzymane odszkodowanie de facto stanowi zapłatę za fakturę, z której to faktury wierzytelność została przelana na ubezpieczyciela (czyli Spółka nie uzyska „drugiej” zapłaty od kontrahenta).
Powyższe potwierdzają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061; dalej: „k.c.”). Zgodnie z art. 828 § 1 k.c., jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania (...).
Wobec powyższego, ubezpieczyciel w momencie spłaty wstępuje w prawa zaspokojonego wierzyciela w stosunku do kwoty wypłaconego odszkodowania.
Taki sposób spełnienia świadczenia można uznać za spłatę zobowiązania. W świetle przepisów Ustawy CIT nie ma znaczenia, kto dokonał spłaty zobowiązania, w szczególności, że przychód należny z tego tytułu nie powstaje w momencie zapłaty, lecz z chwilą zaistnienia zdarzeń określonych w ustawie, tj. w dniu wydania towaru, nie później niż w dniu wystawienia faktury, co zostało przez Spółkę uczynione.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela w celu zaspokojenia wierzytelności powinna być potraktowana jako zapłata należności wynikającej z faktury; innymi słowy, moment uzyskania odszkodowania wpłynie jedynie na datę uznania należności za zapłaconą w wysokości uzyskanego odszkodowania. Otrzymane odszkodowanie nie spowoduje powstania przychodu, bowiem zapłata przez ubezpieczyciela należności, która została już wcześniej zaliczona do przychodów podatkowych, nie może skutkować ponownym rozpoznaniem przychodu z tego tytułu.
Reasumując, jeżeli kwota należności wynikająca z danej transakcji została zaliczona do przychodów należnych w momencie wystawienia faktury to uregulowanie (wypłacenie odszkodowania) tej należności przez ubezpieczyciela zgodnie z warunkami umowy, nie spowoduje obowiązku wykazania otrzymanego z tego tytułu odszkodowania jako przychodu w rozumieniu Ustawy CIT.
Analogiczna interpretacja była już wydana wielokrotnie, m.in. w sprawie Znak: 0111-KDIB1-1.4010.466.2020.2.AW.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.