Interpretacja indywidualna z dnia 5 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.510.2024.2.AP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 listopada 2024 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Działalność polega na świadczeniu usług (dalej jako „usługi programistyczne”) na rzecz podmiotu gospodarczego (dalej jako „Klient”).

Przy realizacji usług programistycznych Wnioskodawca używa nowoczesnych technologii takich jak:

‒nowoczesne języki oprogramowania: (...),

‒nowoczesne biblioteki informatyczne,

‒nowoczesne środowiska informatyczne: bazy danych (...),

‒  (...).

W szczegółowy zakres usług Wnioskodawcy realizowanych na rzecz wyżej wymienionych podmiotów gospodarczych wchodzi m.in. tworzenie oprogramowania zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, projektowanie systemów informatycznych zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, tworzenie modelu bądź programu komputerowego – wszystkie wymienione przedmioty działalności stanowią utwory w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto w zakres obowiązków Wnioskodawcy wchodzi również analiza i walidacja stworzonego oprogramowania, a także stworzenie nowego systemu informatycznego, nieistniejącego dotychczas w obrocie gospodarczym. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, system informatyczny oraz program komputerowy podlegają ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r nr 24, poz. 83).

Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas w praktyce gospodarczej.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochody z opłat wynikają ze sprzedaży praw autorskich i majątkowych do stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego, opłata jest za sprzedaż autorskiego prawa do stworzonego programu komputerowego.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Prowadzona odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodowi dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowa, odrębna ewidencja jest prowadzona w sposób usystematyzowany, ciągły.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Wnioskodawca jest właścicielem kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem ulepszenia. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności związanych z ulepszeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstają odrębne od tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

„Wnioskodawca uzyskuje przychody z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej na mocy opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na mocy której Wnioskodawca przenosi wszystkie prawa autorskie i majątkowe na Spółkę, z którą ma podpisaną umowę.”

Wnioskodawca zgodnie z treścią umowy zawartej ze swoim Klientem przenosi na ten podmiot prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tejże umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przenosi również na wyżej wymieniony podmiot wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, jak również ulepsza już istniejące oprogramowanie stworzone przez inne osoby. W przypadku ulepszania oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji niewyłącznej.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez niego czynności opisane we wniosku.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wykonuje czynności związane z powyżej opisanymi dwoma umowami o świadczeniu usług w dowolnie wybranym przez siebie miejscu – brak bezpośredniego nadzoru ze strony Usługodawcy. Usługodawca nie narzuca konkretnego czasu i miejsca wykonywania czynność przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca oświadczył, że nie toczy się wobec niego żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani czynności sprawdzające w zakresie podatku PIT (podatku dochodowego od osób fizycznych) za jakikolwiek okres.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy lat podatkowych: 2019, 2020, 2021 oraz lat następnych.

Dochody za przyszłe okresy (lata następne) będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak przedstawione we wniosku.

Wnioskodawca tworzy w ramach swojej działalności gospodarczej następujące programy komputerowe, które następnie będą podlegały rozwinięciu i ewentualnej modyfikacji/ulepszeniu:

Oprogramowanie, które pozwala (...).

Główna trudność polega na (...).

Powyżej opisany produkt końcowy Wnioskodawcy jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem. Twórczy charakter przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem.

Wnioskodawca potwierdził, że wszystkie wymienione powyżej programy komputerowe podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – są one tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.

Wszystkie ww. zadania są/będą realizowane przez Wnioskodawcę w okresie będącym przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca używa języka programistycznego (...)

W każdym przypadku Wnioskodawca tworzy algorytmy samodzielnie.

Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych programów.

Działania zmierzające do usprawnienia tworzonego produktu końcowego to:

‒tworzenie kodu źródłowego przez Wnioskodawcę na podstawie określonych funkcji przez Klienta Wnioskodawcy,

‒stworzenie harmonogramu prac,

‒tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac.

Wnioskodawca używa nowoczesnych technologii takich jak: język programistyczny (...)

Oryginalność rozwiązań stosowanych przez Wnioskodawcę polega na:

‒wykorzystaniu specyficznej wiedzy i know-how programistycznego Wnioskodawcy,

‒utworzeniu specyficznych algorytmów,

‒wytworzenie kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-how dotyczące usług programistycznych.

Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Wnioskodawcę:

‒oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i know-how,

‒specyficzne obliczenia dokonane przez Wnioskodawcę w celu stworzenia indywidualnego programu komputerowego,

‒indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.

Oprogramowanie, które Wnioskodawca tworzy dla swojego Klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na podstawie własnych obliczeń i kreatywności Wnioskodawcy. Często są to wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta.

Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Wnioskodawcę. Jest to oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy/wymagania.

Każdorazowo projektowane przez Wnioskodawcę funkcje w programie komputerowym są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od Klienta. Wnioskodawca nie realizuje prac rutynowych. Wnioskodawca każdorazowo podejmuje temat nowej funkcjonalności, dotychczas niewystępującej w praktyce gospodarczej.

Zaznaczyć należy, że tego typu oprogramowanie nie jest dostępne do zakupu przez Internet, w sposób detaliczny bądź hurtowy. Oprogramowanie zostało napisane wyłącznie na potrzeby (...). Dodatkowo zostało napisane w taki sposób aby łatwo je było rozszerzać, rozwijać, skalować i wprowadzać nowe moduły i funkcjonalności.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwiniętego/ulepszonego programu komputerowego nie mają charakteru zmian rutynowych, okresowych zmian.

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie

prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, według przyjętego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Głównym celem Wnioskodawcy jest utworzenie programu komputerowego według opracowanych wcześniej założeń. Główny cel został osiągnięty.

Systematyczność polega na:

‒stworzeniu harmonogramu prac,

‒systematycznym tworzeniu kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego,

‒tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac.

Przed rozpoczęciem realizacji Wnioskodawca dysponował wiedzą programistyczną, która stale była poszerzana w trakcie realizacji czynności zmierzających do wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa we wniosku.

Wnioskodawca potwierdził, że w każdym przypadku efekty prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych.

Rozwinięcie/ulepszenia programu komputerowego następuje na podstawie licencji niewyłącznej.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstało nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do modyfikacji programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty prac Wnioskodawcy, które nazywa produktami końcowymi zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.

‒zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

‒nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

‒nie są, nie były i nie będą jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektowych zlecanych przez kontrahenta.

Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do programu komputerowego na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia.

Przeniesienie praw następuje w drodze pisemnej. Sposób przenoszenia we wniosku praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje to z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Konkretny utwór jest wyodrębniany na podstawie przygotowanego przez Wnioskodawcę raportu, który następnie jest akceptowany przez Klienta. Potwierdzenie przeniesienia praw następuje w drodze umowy, w drodze pisemnej.

Wnioskodawca wystawia faktury. Całość przychodu widoczna na danej fakturze dotyczy wynagrodzenia ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wynagrodzenie uzyskiwane jest przez Wnioskodawcę na podstawie zaakceptowanego programu komputerowego, stworzonego na zlecenie danego Klienta. Wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem kwalifikowanego IP. Całość wynagrodzenia ujętego na fakturze wystawionej dla Klienta Wnioskodawcy dotyczy wynagrodzenia uzyskanego z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na rzecz danego kontrahenta.

Wynagrodzenie uzyskiwane jest na podstawie zaakceptowanego programu komputerowego, stworzonego na zlecenie danego Klienta.

Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę obejmuje wyłącznie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę autorskich praw do oprogramowania.

Wnioskodawca potwierdził, że stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przedstawił zamknięty katalog wszystkich wydatków (kosztów):

‒biurko – niezbędne do wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zapewnia podstawowe stanowisko pracy,

‒krzesło biurowe – niezbędne dla komfortowej i długotrwałej pracy nad kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

‒listwa zasilająca przeciwprzepięciowa – zapewnia bezpieczeństwo sprzętu komputerowego używanego do tworzenia kwalifikowanego IP, chroniąc przed przepięciami i pozwalając na bezawaryjną pracę,

‒telewizor 55-calowy – niezbędny do monitorowania metryk i wyników oprogramowania; ekran o dużej przekątnej pozwala analizować efektywność pracy i wspiera procesy tworzenia IP,

‒telefon komórkowy i akcesoria – umożliwia testowanie rozwiązań mobilnych, co jest kluczowe w wytwarzaniu kwalifikowanego IP przeznaczonego na urządzenia mobilne; akcesoria zapewniają ochronę telefonu, umożliwiając jego długotrwałe użytkowanie,

‒(...) – wykorzystywany do testowania oprogramowania na urządzeniach mobilnych, co wspiera wytwarzanie IP dostosowanego do różnych platform,

‒samochód (...) – zakup, amortyzacja i koszty eksploatacji – umożliwia dojazdy na spotkania ze zleceniodawcą, co jest kluczowe w zrozumieniu wymagań i dostosowaniu kwalifikowanego IP do potrzeb użytkowników,

‒rower – niezbędny do dojazdów do siedziby zleceniodawcy w celu konsultacji i omawiania założeń, co pozwala dostosować tworzone IP do specyficznych wymagań,

‒zapięcie do roweru – zapewnia bezpieczeństwo środka transportu wykorzystywanego do spotkań ze zleceniodawcą, co jest kluczowe dla tworzenia kwalifikowanego IP, umożliwiając bezpieczne przechowywanie roweru podczas wizyt,

‒składki na ubezpieczenie społeczne – obowiązkowy koszt, który wspiera stabilność działalności gospodarczej, pozwalając na nieprzerwaną pracę nad tworzeniem kwalifikowanego IP.

Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca potwierdził, że wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w odrębnej ewidencji.

Pytania

1.Czy kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, opisane w złożonym wniosku Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy opisana we wniosku działalność gospodarcza, którą Wnioskodawca prowadzi, jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej spełniają wymóg z art. 30ca ust. 2 pkt 8. Ponadto zgodnie z art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencją dotyczącą prowadzonych prac. Na podstawie powyższych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów opisanych w złożonym wniosku.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością badawczo-rozwojową.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w pytaniu koszty uzyskania przychodu są przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Według art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na realizacji usług programistycznych, w zakres których wchodzi m.in. tworzenie oprogramowania, projektowanie systemów informatycznych zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy oraz tworzenie modelu bądź programu komputerowego. Ponadto w Pana zakres obowiązków wchodzi również analiza i walidacja stworzonego oprogramowania, a także stworzenie nowego systemu informatycznego, nieistniejącego dotychczas w obrocie gospodarczym.

W ramach swojej działalności gospodarczej tworzy Pan Oprogramowanie, które pozwala osobom poszukującym pracy w łatwy i efektywny sposób (...). Dzięki oprogramowaniu (...). Wytwarzane przez Pana oprogramowanie (...). W wielu przypadkach pozwala (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanego przez Pana efektu tych prac (programu opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Pana produkt końcowy jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem. Działania zmierzające do usprawnienia tworzonego produktu końcowego to: tworzenie kodu źródłowego na podstawie określonych funkcji przez Klienta; stworzenie harmonogramu prac; tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac. Używa Pan nowoczesnych technologii takich jak:

‒nowoczesne języki oprogramowania: (...),

‒nowoczesne biblioteki informatyczne,

‒nowoczesne środowiska informatyczne: bazy danych (...),

‒ (...).

Oryginalność Pana rozwiązań polega na wykorzystaniu specyficznej wiedzy i know-how programistycznego, utworzeniu specyficznych algorytmów, wytworzeniu kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-how dotyczące usług programistycznych. Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Pana: oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i know-how, specyficzne obliczenia dokonane przez Pana w celu stworzenia indywidualnego programu komputerowego, indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie, które tworzy Pan dla swojego Klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na podstawie Pana własnych obliczeń i kreatywności. Często są to wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Pana. Jest to oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy/wymagania. Każdorazowo projektowane przez Pana funkcje w programie komputerowym są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od Klienta. Nie realizuje Pan prac rutynowych. Każdorazowo podejmuje Pan temat nowej funkcjonalności, dotychczas niewystępującej w praktyce gospodarczej. Tego typu oprogramowanie nie jest dostępne do zakupu przez Internet, w sposób detaliczny bądź hurtowy. Oprogramowanie zostało napisane wyłącznie na potrzeby jednej (...). Dodatkowo zostało napisane w taki sposób aby łatwo je było rozszerzać, rozwijać, skalować i wprowadzać nowe moduły i funkcjonalności.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionego oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, Klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan w opisie sprawy, że oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało (i będzie) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez Pana działalności, która podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Pana głównym celem jest utworzenie programu komputerowego według wcześniejszych założeń. Główny cel został osiągnięty. Systematyczność polega na: stworzeniu harmonogramu prac, systematycznym tworzeniu kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego, tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Pana w ramach działalności podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z opisu sprawy wynika, że przy realizacji usług programistycznych używa Pan nowoczesnych technologii takich jak:

‒nowoczesne języki oprogramowania: (...),

‒nowoczesne biblioteki informatyczne,

‒nowoczesne środowiska informatyczne: bazy danych (...),

‒(...).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że przed rozpoczęciem realizacji dysponował Pan wiedzą programistyczną, która stale była poszerzana w trakcie realizacji czynności zmierzających do wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa we wniosku. W celu utworzenia programu komputerowego podejmuje Pan następujące działania: stworzenie harmonogramu prac, systematyczne tworzenie kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego, tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac. Efektem działań jest utworzenie programu komputerowego według opracowanych wcześniej założeń uzgodnionych wcześniej z Klientem.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan w opisie sprawy, że Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało (i będzie) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, która podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Efekty Pana pracy, które nazywa produktami końcowymi są zawsze utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są, nie były i nie będą jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Pana działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Przed rozpoczęciem realizacji dysponował Pan wiedzą programistyczną, która stale była poszerzana w trakcie realizacji czynności zmierzających do wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego. Używa Pan nowoczesnych technologii takich jak:

‒nowoczesne języki oprogramowania: (...),

‒nowoczesne biblioteki informatyczne,

‒nowoczesne środowiska informatyczne: bazy danych (...),

‒ (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionego programu komputerowego spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takiego jak ten, który został wymieniony we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność polegającą na tworzeniu i rozwijaniu/ulepszaniu programów komputerowych według opracowanych wcześniej założeń uzgodnionych z Klientem. Efekty Pana prac w każdym przypadku są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Osiąga Pan dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Sposób przenoszenia praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje to z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy. Prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W ewidencji wyodrębnia Pan także każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego/ rozwijanego/ulepszanego przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2019-2021 oraz za lata następne, pod warunkiem niestosowania takiej formy opodatkowania, która wyklucza możliwość korzystania przez Pana z wymienionej preferencji (np. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych) a także przy założeniu, że przedstawione okoliczności faktyczne sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).