Wyrok NSA z dnia 12 listopada 2024 r., sygn. III OSK 808/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych A. sp. j. z siedzibą w S. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 15 listopada 2022 r. sygn. akt II SA/Rz 734/22 w sprawie ze skargi G.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia 20 kwietnia 2022 r. nr 2 w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 15 listopada 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpoznaniu skargi G.R. (dalej: skarżący), uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z 20 kwietnia 2022 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia.
Sąd I instancji wskazał, że Prezydent Miasta Stalowej Woli decyzją z 4 listopada 2021 r. stwierdził brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia pn.: "Zmiana technologii produkcji kul stalowych z odpadowych szyn kolejowych z metody kuto walcowanej na metodę walcowania na gorąco", planowanego na działce nr ewid. [...]/20 w obrębie 1 [...].
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł między innymi skarżący.
Zaskarżoną decyzją z 20 kwietnia 2022 r. Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu umorzyło postępowanie odwoławcze wszczęte odwołaniem skarżącego, powołując się na art. 138 § 1 pkt 3 w związku z art. 28 i art. 105 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.). Ponadto organ odwoławczy wskazał, że stroną postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wnioskodawca oraz podmiot, któremu przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości znajdującej się w obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie w wariancie zaproponowanym przez wnioskodawcę, co wynika z art. 73 ust. 3a ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2021 r. poz. 2373 ze zm., dalej: ustawa środowiskowa). Z kolei przez obszar ten rozumie się przewidywany teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obszar znajdujący się w odległości 100 m od granic tego terenu, a także działki, na których w wyniku realizacji, eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia zostałyby przekroczone standardy jakości środowiska, lub działki znajdujące się w zasięgu znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia, które może wprowadzić ograniczenia w zagospodarowaniu nieruchomości, zgodnie z jej aktualnym przeznaczeniem. Przepis ten jest przepisem szczególnym wobec art. 28 k.p.a. Skarżący został dopuszczony do udziału w postępowaniu przed organem I instancji, co wynika z postanowienia Prezydenta Stalowej Woli z 24 września 2021 r. W ocenie organu odwoławczego, nie zwalnia to jednak z obowiązku badania przymiotu strony podmiotów składających odwołanie. Natomiast skarżący jest właścicielem działki nr ewid. [...]/1 położonej w odległości ponad 470 m od przedsięwzięcia. W wyniku realizacji, eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia nie zostaną przekroczone standardy środowiska w otoczeniu przedsięwzięcia, a w szczególności dopuszczalne poziomy hałasu. Potwierdzają to w szczególności wyniki pomiarów hałasu oraz karta informacyjna przedsięwzięcia. Z wykonanych pomiarów wynika, że immisja "wtapia się" w tło akustyczne występujące na tym terenie. Natomiast z analiz i obliczeń zamieszczonych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia wynika, że dla najbardziej niekorzystnych założeń poziom hałasu przy najbliższej zabudowie (położonej znacznie bliżej od terenu przedsięwzięcia niż działka skarżącego) nie przekracza wartości dopuszczalnych. Działka skarżącego nie jest także położona w zasięgu znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia, które mogłoby wprowadzić ograniczenia w zagospodarowaniu nieruchomości, zgodnie z jej aktualnym przeznaczeniem. Skarżący nie jest zatem stroną tego postępowania.