Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.739.2024.2.JSZ
Rozpoznanie importu usług zwolnionego od podatku VAT w związku ze świadczeniem usług przez Partnerów na rzecz Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania importu usług zwolnionego od podatku VAT w związku ze świadczeniem usług przez Partnerów na Państwa rzecz. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 grudnia 2024 r. (wpływ 3 grudnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
… Sp. z o.o., dalej zwana „Spółką” lub „Wnioskodawcą”, świadczy usługi opieki nad mieszkającymi w Niemczech osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub w podeszłym wieku; usługi te są świadczone w miejscu zamieszkania tych osób (dalej zwanych „Klientami”). Klienci są wyłącznie osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Faktycznymi wykonawcami usług opieki są osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, mające stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Osoby te są zatrudniane do tego celu przez Spółkę lub przez podwykonawcę Spółki.
Usługi Wnioskodawcy świadczone Klientom polegają na asystowaniu klientom Spółki przy bieżących czynnościach życia codziennego, których ze względu na swój stan nie mogą wykonywać samodzielnie; w zależności od sytuacji może to być na przykład: przygotowanie posiłku, pomoc w spożyciu posiłku, toalecie, czynnościach higienicznych, zrobienie zakupów, wezwanie pomocy medycznej, towarzyszenie i rozmowa. Usługi nie obejmują natomiast jakichkolwiek czynności o charakterze medycznym lub rehabilitacyjnych, ani podawania lekarstw.
Spółka jest podmiotem innym niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22) ustawy o VAT. Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, ale jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE (na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, tj. ze względu na import usług). Usługi świadczone przez Spółką Klientom podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23) ustawy o VAT, co nie jest przedmiotem zapytania, lecz elementem stanu faktycznego.
Spółka współpracuje z Partnerami – podmiotami prowadzącymi w Niemczech działalność gospodarczą, tam mieszkającymi lub posiadającymi siedzibę i nieposiadającymi w Polsce siedziby, miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani nie zarejestrowanymi w Polsce jako podatnicy VAT. Partnerzy są podmiotami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22) ustawy o VAT.
Partnerzy świadczą Spółce dwa rodzaje usług:
1.Pośrednictwo w pozyskiwaniu Klientów,
2.Usługi opiekuńcze.
Ad. 1.
Partner nawiązuje bezpośredni kontakt z potencjalnymi Klientami, przeprowadza z nimi wywiad, gromadzi informacje dotyczące m.in. wieku, stanu zdrowia, kondycji fizycznej i psychicznej, rodzajów schorzeń, obiektywnych wymagań, zakresu potrzebnych usług opiekuńczych, cech osoby mającej sprawować opiekę, akceptowalnym poziomie kosztu usług. Spółka prezentuje następnie Partnerowi osoby, które potencjalnie będą mogły wystąpić w roli opiekuna danego Klienta, a Partner - po konsultacji z Klientem - wybiera jedną z nich uwzględniając m.in. jej kwalifikacje, osobowość, cechy charakteru, umiejętności językowe.
Ponadto, Partner wspiera negocjacje pomiędzy Spółką i Klientem związane z zawarciem umowy oraz utrzymuje kontakt z Klientem i Spółką w celu podtrzymywania współpracy (rozwiązywanie konfliktów, wyjaśnianie wątpliwości, itp.). Wynagrodzenie Partnera za usługi pośrednictwa ma charakter prowizyjny i naliczane jest co miesiąc z dołu, jako procent od podstawy naliczenia wynagrodzenia, tj. wysokości należnej i faktycznie uregulowanej przez Klienta na rzecz Spółki zapłaty za usługi Spółki. Prowizja Partnera za usługi pośrednictwa ma charakter degresywny, tj. wraz z upływem czasu zmniejszeniu ulega stawka procentowa służąca obliczaniu wynagrodzenia - aż do osiągnięcia minimalnego poziomu, który obowiązuje już do końca współpracy Spółki z danym Klientem.
Ad. 2.
W czasie sprawowania opieki (wykonywania usługi) dochodzi do sytuacji, którym Spółka nie jest w stanie adekwatnie sprostać. W zależności od przypadku, sytuacja może wymagać dużej siły fizycznej, zaangażowania istotnych środków, znajomości realiów danego regionu Niemiec, itp. (podczas, gdy Spółka dysponuje na miejscu jedynie delegowaną tam opiekunką). Natomiast Partner jest niemieckim podmiotem gospodarczym, działa na terenie Niemiec oraz posiada wiedzę, umiejętności i możliwości niezbędne do skutecznego zadziałania w takich przypadkach. Dlatego też, Spółka zawarła z Partnerami odrębne umowy, na mocy których zleciła im świadczenie usług opiekuńczych na rzecz Klientów, polegających na:
i.podejmowaniu regularnych kontaktów z Klientami (rozmowy telefoniczne, odwiedziny w ich miejscu zamieszkania), obejmujące w szczególności troskę o ich samopoczucie, potrzeby i problemy,
ii.niezwłocznym, samodzielnym wykonywaniu adekwatnych czynności opiekuńczych na rzecz Klienta w przypadkach, gdy czynności te są obiektywnie potrzebne, a nie mogą zostać wykonane w odpowiednim czasie i zakresie przez Spółkę (delegowaną opiekunkę). Czynności podejmowane w tym zakresie przez Partnerów obejmują wyłącznie działania w obszarze usług opieki świadczonych osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym i osobom w podeszłym wieku w miejscu zamieszkania tych osób.
Wynagrodzenie Partnera za usługi opiekuńcze naliczane jest co miesiąc z dołu, jako procent od podstawy naliczenia wynagrodzenia, tj. wysokości należnej i faktycznie uregulowanej przez Klienta na rzecz Spółki zapłaty za usługi Spółki. Rzeczony procent ma charakter stały, tzn. wynagrodzenie obliczane jest przez cały okres współpracy z danym Klientem wg tej samej stawki procentowej.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że usługi opiekuńcze wykonywane przez Partnera można podzielić na dwie grupy:
a)Usługi wykonywane stale, niezależnie od okoliczności polegają na podejmowaniu regularnych kontaktów z Podopiecznymi (rozmowy telefoniczne, odwiedziny w ich miejscu zamieszkania), obejmujące w szczególności troskę o ich samopoczucie, potrzeby i problemy,
b)Usługi świadczone interwencyjnie, w zastępstwie Spółki, polegające na asystowaniu Podopiecznym Spółki przy bieżących czynnościach życia codziennego, których ze względu na swój stan nie mogą wykonywać samodzielnie; w zależności od sytuacji może to być na przykład: przygotowanie posiłku, pomoc w spożyciu posiłku, toalecie, czynnościach higienicznych, zrobienie zakupów, wezwanie pomocy medycznej, towarzyszenie i rozmowa. W konkretnych przypadkach, zakres tych czynności jest różny, w zależności od potrzeb i sytuacji. Na przykład, gdy opiekunka na skutek choroby lub wypadku nie jest w stanie w ogóle wykonywać swoich zadań, Partner przejmuję opiekę w pełnym zakresie do czasu, aż Spółka zapewni Podopiecznemu nową opiekunkę.
Na skutek działań wskazanych w lit. a) Podopieczny jest jeszcze lepiej zaopiekowany, wzrasta jego poczucie bezpieczeństwa, nie czuje się samotny, zyskuje pomoc w ewentualnych nieporozumieniach z opiekunką delegowaną przez Spółkę. Na skutek działań wskazanych w lit. b) Podopieczny ma zapewnioną opiekę (względnie: poszczególne czynności opiekuńcze), pomimo tego, że delegowana przez Spółkę opiekunka jej nie sprawuje (względnie: nie jest w stanie wykonać poszczególnych czynności opiekuńczych).
Działania wskazane w lit. a) nie są czynnościami wykonywanym w zastępstwie oddelegowanej przez Spółkę opiekunki; nie zmieniają zakresu jej obowiązków. Działania wskazane w lit b) są czynnościami wykonywanymi w zastępstwie oddelegowanej przez Spółkę opiekunki.
Umowa na świadczenie przez Partnera usług opiekuńczych, objętych zakresem zadanego pytania, zawarta została pomiędzy Spółką (Wnioskodawcą) i Partnerem.
Wynagrodzenie za usługi opiekuńcze, objęte zakresem zadanego pytania, jest należne Partnerowi od Spółki (Wnioskodawcy).
Pytanie
Czy świadczenie przez Partnerów - na zlecenie Spółki - usług opiekuńczych Klientom Spółki stanowi dla Spółki import usług zwolnionych z podatku VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie przez Partnerów - na zlecenie Spółki - usług opiekuńczych Klientom Spółki stanowi dla Spółki import usług zwolnionych z podatku VAT.
Zgodnie z art. 2 pkt 9) ustawy o VAT, import usług to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Ten ostatni przepis, w zakresie adekwatnym do niniejszego wniosku, stanowi z kolei, że podatnikami są również osoby prawne, nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju,
b)usługobiorcą jest:
-w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Biorąc zatem pod uwagę informacje zaprezentowane jako stan faktyczny sprawy, nie ulega wątpliwości, że nabywając usługi od Partnerów, Spółka dokonuje importu usług. Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 23) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku świadczenie usług opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22. Zatem, dokonywany przez Spółkę import usług podlega zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23) ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Art. 8 ust. 2a ustawy tworzy zatem fikcję prawną, w której podmiot, który jedynie kupuje i odsprzedaje usługę, jest uważany za podmiot, który jest nabywcą tej usługi i świadczącym tę usługę.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b)usługobiorcą jest:
-w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
-w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
-w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4;
Według art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 9 ustawy:
Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.
I tak, według art. 28a ustawy:
na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Z opisu sprawy wynika, że nie jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, ale jesteście zarejestrowani jako podatnik VAT UE (na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy, tj. ze względu na import usług). Świadczą Państwo usługi opieki nad mieszkającymi w Niemczech osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub w podeszłym wieku; usługi te są świadczone w miejscu zamieszkania tych osób. Klienci są wyłącznie osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Faktycznymi wykonawcami usług opieki są osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, mające stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Osoby te są zatrudniane do tego celu przez Państwa lub przez Państwa podwykonawcę. Państwa usługi świadczone Klientom polegają na asystowaniu Państwa klientom przy bieżących czynnościach życia codziennego, których ze względu na swój stan nie mogą wykonywać samodzielnie; w zależności od sytuacji może to być na przykład: przygotowanie posiłku, pomoc w spożyciu posiłku, toalecie, czynnościach higienicznych, zrobienie zakupów, wezwanie pomocy medycznej, towarzyszenie i rozmowa. Usługi nie obejmują natomiast jakichkolwiek czynności o charakterze medycznym lub rehabilitacyjnych, ani podawania lekarstw. Współpracują Państwo z Partnerami – podmiotami prowadzącymi w Niemczech działalność gospodarczą, tam mieszkającymi lub posiadającymi siedzibę i nieposiadającymi w Polsce siedziby, miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani nie zarejestrowanymi w Polsce jako podatnicy VAT.
Odnosząc się do powyższego w analizowanej sprawie, miejscem świadczenia usług podwykonawczych wykonywanych przez Partnerów na Państwa rzecz - stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy - jest miejsce, w którym ich usługobiorca, czyli Państwo posiadają siedzibę, a mianowicie terytorium Polski.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku występują Państwo jako usługobiorca usług, objętych zakresem zadanego pytania, świadczonych na Państwa rzecz przez Partnerów, tj. podmiotów prowadzących w Niemczech działalność gospodarczą, tam mieszkających lub posiadających siedzibę działalności gospodarczej. Z okoliczności sprawy nie wynika również, aby Partnerzy posiadali stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski.
W konsekwencji powinni Państwo rozpoznać w Polsce import usług i jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązani są Państwo do opodatkowania nabywanych usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.
Podsumowując nabywane przez Państwa od Partnerów ww. usługi stanowią dla Państwa import usług i dla celów polskiego podatku od towarów i usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.
Jednocześnie należy wskazać, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy domowej, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:
a)regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, centra usług społecznych, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
b)wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
-domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
-placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
c)placówki specjalistycznego poradnictwa,
d)inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
e)specjalistyczne ośrodki wsparcia dla osób doznających przemocy domowej.
Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.
W myśl art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Ponadto wskazać należy, że na podstawie art. 132 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.):
Państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „opieka”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119), „opieka” oznacza „troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś, zaspokajanie czyichś potrzeb; strzeżenie, pilnowanie kogoś lub czegoś; dozór, piecza, kuratela (…)”.
Z treści wniosku wynika, że w czasie sprawowania opieki (wykonywania usługi) dochodzi do sytuacji, którym Państwo nie jesteście w stanie adekwatnie sprostać. W zależności od przypadku, sytuacja może wymagać dużej siły fizycznej, zaangażowania istotnych środków, znajomości realiów danego regionu Niemiec, itp. (podczas, gdy Państwo dysponują na miejscu jedynie delegowaną tam opiekunką). Natomiast Partner jest niemieckim podmiotem gospodarczym, działa na terenie Niemiec oraz posiada wiedzę, umiejętności i możliwości niezbędne do skutecznego zadziałania w takich przypadkach. Dlatego też, zawarli Państwo z Partnerami odrębne umowy, na mocy których zleciła im świadczenie usług opiekuńczych na rzecz Klientów.
Usługi opiekuńcze wykonywane przez Partnera można podzielić na dwie grupy:
a)Usługi wykonywane stale, niezależnie od okoliczności polegają na podejmowaniu regularnych kontaktów z Podopiecznymi (rozmowy telefoniczne, odwiedziny w ich miejscu zamieszkania), obejmujące w szczególności troskę o ich samopoczucie, potrzeby i problemy,
b)Usługi świadczone interwencyjnie, w zastępstwie Spółki, polegające na asystowaniu Podopiecznym Spółki przy bieżących czynnościach życia codziennego, których ze względu na swój stan nie mogą wykonywać samodzielnie; w zależności od sytuacji może to być na przykład: przygotowanie posiłku, pomoc w spożyciu posiłku, toalecie, czynnościach higienicznych, zrobienie zakupów, wezwanie pomocy medycznej, towarzyszenie i rozmowa. W konkretnych przypadkach, zakres tych czynności jest różny, w zależności od potrzeb i sytuacji. Na przykład, gdy opiekunka na skutek choroby lub wypadku nie jest w stanie w ogóle wykonywać swoich zadań, Partner przejmuję opiekę w pełnym zakresie do czasu, aż Spółka zapewni Podopiecznemu nową opiekunkę.
Na skutek działań wskazanych w lit. a) Podopieczny jest jeszcze lepiej zaopiekowany, wzrasta jego poczucie bezpieczeństwa, nie czuje się samotny, zyskuje pomoc w ewentualnych nieporozumieniach z opiekunką delegowaną przez Państwa. Na skutek działań wskazanych w lit. b) Podopieczny ma zapewnioną opiekę (względnie: poszczególne czynności opiekuńcze), pomimo tego, że delegowana przez Spółkę opiekunka jej nie sprawuje (względnie: nie jest w stanie wykonać poszczególnych czynności opiekuńczych). Działania wskazane w lit. a) nie są czynnościami wykonywanym w zastępstwie oddelegowanej przez Państwa opiekunki; nie zmieniają zakresu jej obowiązków. Działania wskazane w lit b) są czynnościami wykonywanymi w zastępstwie oddelegowanej przez Państwa opiekunki.
W tym miejscu warto odnieść się do świadczeń złożonych. Świadczeniami złożonymi zajmował się wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. TSUE wypowiedział się w tym zakresie m.in. w sprawach C-349/96 CPP, C-1/04 Levob, C–111/05 Aktiebolaget NN. Na tle dotychczasowego dorobku orzeczniczego TSUE sformułowane zostały kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono miejsce w sytuacji, gdy (i) świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, (ii) poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, (iii) kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych. Usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej. Z orzecznictwa Trybunału wynika, że w przypadku jednej, złożonej transakcji dane świadczenie musi być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego (wyrok z dnia 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C–308/96 i C–94/97 Madgett i Baldwin).
W związku z powyższym świadczenie złożone (kompleksowe) będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – tylko wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.
Mając na uwadze przytoczone przepisy, orzecznictwo TSUE oraz okoliczności sprawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nabywają Państwo od Partnerów usługi, które stanowią dla nich cel sam w sobie. Jak stanowi opis wykonywanych przez Partnerów i Państwa czynności, uznać należy, że są one odrębne i niezależne. Czynności, objęte zakresem zadanego pytania, wykonywane są przez podmiot inny, niż świadczący usługi opieki. Jak wynika z okoliczności świadczą Państwo usługi opieki nad Klientami mieszkającymi w Niemczech – osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub w podeszłym wieku; usługi te są świadczone w miejscu zamieszkania tych osób, w zamian za co otrzymują Państwo wynagrodzenie bezpośrednio od Klienta. Natomiast umowa na świadczenie przez Partnera usług, objętych zakresem zadanego pytania, zawarta została pomiędzy Państwem i Partnerem, a wynagrodzenie za te usługi jest należne Partnerowi od Państwa. Powyższe potwierdza, że wykonywane przez Partnerów usługi można rozdzielić z usługami wykonywanymi przez Państwa na rzecz Klientów.
Uwzględniając powyższe rozważania w kontekście przedstawionego opisu sprawy zauważyć należy, że w przedstawionych okolicznościach występują dwa rodzaje świadczeń realizowanych przez dwa podmioty i na rzecz innych odbiorców:
-usługi, objęte zakresem zadanego pytania, wykonywane przez Partnerów na Państwa rzecz polegające na podejmowaniu regularnych kontaktów z Podopiecznymi oraz świadczeniu interwencyjnym, w przypadku, gdy w wyniku zdarzeń losowych opiekunka na nie jest w stanie w ogóle wykonywać swoich zadań;
-świadczone przez Państwa na rzecz Klientów usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub w podeszłym wieku.
Zatem jakkolwiek czynności wykonywane przez Partnerów służą świadczonym przez Państwa usługom opieki nad Klientami, to jednak usługi, objęte zakresem zadanego pytania, wykonywane przez Partnerów nie są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy. Ponadto, w związku z tym, że Partnerzy świadcząc na Państwa rzecz – w ramach zawartej z Państwem umowy - ww. usługi nie świadczą usług podstawowych tj. usług opieki, nie jest spełniona przesłanka, o której mowa w art. 43 ust. 17a ustawy, niezbędna do zastosowania zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy w odniesieniu do usług ściśle związanych z usługami podstawowymi.
Podsumowując, usługi, objęte zakresem zadanego pytania, świadczone przez kontrahentów niemieckich na Państwa rzecz – stanowiące dla Państwa import usług – nie są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 w zw. z art. 43 ust. 17 i 17a ustawy.
Wobec powyższego uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.